Vuelta etappe 5: Rota - Alcalá de Guadaíra, 167,3 km
Vier dagen onderweg en al twee aankomsten op muurtjes gehad. Ja, het is weer een typische Vuelta. Het enige wat nog ontbrak was een overwinning voor een van de oude Spanjaarden. Die is er nu dan wel. Valverde deed wat hij zo vaak doet, wachten tot hij een ons weegt en dan in de laatste meters toeslaan. Op de slotkilometers na was het weer een saaie etappe, er gebeurde bijzonder weinig. Gelukkig was Breakaway Bert er nog, om onze dag op te fleuren. Hij kon het helaas niet afmaken, maar met zijn nieuwe bijnaam kunnen we hem nog vaker in de vlucht van de dag verwachten. Ondertussen werd Sagan tweede en daar had hij achteraf spijt van. Hij kende de finale niet zo goed, als hij vooraf had geweten dat het zo zwaar was had hij niet zo z'n best gedaan. Best een apart verhaal, geeft maar weer aan dat niet alle ploegen en renners de Vuelta erg serieus nemen. Kleine moeite om de slotkilometers te verkennen, dunkt me. Tip voor Sagan: tijdens de vijfde rit zal het de laatste kilometer wederom omhoog lopen. Iets minder zwaar dan tijdens rit 4, maar dan weet hij in ieder geval dat het geen volledig vlakke sprint gaat worden.
De route van etappe 5 (Afbeelding: letour.fr)
Hoogteverschil etappe (Afbeelding: letour.fr)
De rit start in Rota, een stadje met 29.000 inwoners, een stuk ten noorden van Cádiz. Rota ligt aan de baai van Cádiz. We zitten dus nog steeds in Andalusië, het begint op een tweede Ruta del Sol te lijken. Rota ligt aan het water, dus is er genoeg strand te vinden. In de zomer een populair plaatsje, het inwonersaantal stijgt dan behoorlijk. Er wordt gesproken van een verdriedubbeling. In Rota en de directe omgeving ligt er meer dan 16 kilometer aan strand. Genoeg plek dus voor al die mensen. De stad zelf is ook niet lelijk, zo is er een mooi kerkje en ook nog een kasteel. Net buiten Rota ligt er een grote haven van de Amerikaanse marine. Het staat onder leiding van de Spanjaarden, maar er zijn vooral Amerikaanse mariniers aanwezig. Grootste militaire basis van de Amerikanen in Spanje. De basis is ooit onstaan dankzij Franco.
Het strand van Rota (Foto: Wikimedia)
Na het verlaten van Rota blijven we nog even langs de kust fietsen, richting Chipiona. Chipiona heeft een mooie vuurtoren en ook hier kan je prima aan het strand liggen. De renners blijven de kust volgen, tot Sanlucár de Barrameda. Na deze stad duiken we dan weer het binnenland van Andalusië in. We gaan op weg naar Jerez de la Frontera, weer een Frontera. Deze Frontera zou veel renners bekend voor moeten komen, Jerez de la Frontera was de startplaats van de Vuelta van 2014. Vorig jaar was er een ploegentijdrit van 12,6 kilometer in de straten van deze stad. Dat was een ploegentijdrit over een wat beter parcours, zonder zand, smalle wegen en bruggetjes. Deze ploegentijdrit werd gewonnen door Movistar. Jerez de la Frontera is de stad van de sherry en wordt na 46,5 kilometer gepasseerd. Tot nu toe is het vlak geweest en dat zal ook bijna de hele rit zo blijven.
Jerez de la Frontera (Foto: Wikimedia)
Na Jerez de la Frontera fietsen de renners richting het noorden en komen ze al vrij snel door Mesas de Asta. Dit is een dorpje met 600 inwoners, stelt in principe dus niet veel voor. Hier zijn alleen veel archeologische vondsten gedaan. In een ver verleden is hier een stad geweest die Asta Regia heette. Moet in een ver verleden een belangrijke stad zijn geweest, maar er is nu niet veel meer van over. Een aantal overblijfselen is in de omgeving van Mesas de Asta nog wel te vinden. De renners fietsen verder richting het noorden en komen in Trebujena uit. Trebujena is een prachtig dorp want het is de geboorteplaats van een absolute wielergod, Juanjo Lobato. Helaas is hij er niet bij, bij Movistar vonden ze het een beter idee om Ventoso en Rojas mee te nemen. Dom, de rit van vandaag was perfect geweest voor Lobato. De renners fietsen overigens over lange, rechte wegen. Het is maar goed dat we dit niet hoeven te zien, spannend zal het niet zijn. De renners blijven kilometerslang over rechte wegen fietsen en passeren onderweg ook nog Lebrija, na bijna 80 kilometer.
Lebrija (Foto: Wikimedia)
Na Lebrija blijft het rechtdoor gaan, tot Las Cabezas de San Juan. Hier krijgen de renners te maken met een paar bochten en zelfs een paar rotondes. Die ongein is gelukkig snel afgelopen, het is weer tijd voor rechte, brede wegen. Er wordt door een lekker dor landschap gefietst, prachtige omgeving. Na 120 kilometer komen de renners uit in Los Palacios y Villafranca, waar ook al niet veel te beleven is. Er wordt verder gefietst richting Dos Hermanas. Twee zussen, goed verhaal. De wegen zijn nog steeds recht, de omgeving is nog steeds door en het is nog steeds vlak. Van de 167 kilometers hebben de renners er 133 gehad in Dos Hermanas. Het is nog 16 kilometer fietsen tot de tussensprint. Deze tussensprint is in Sevilla, de hoofdstad van Andalusië en met 700.000 inwoners een van de grootste steden van Spanje. Een stad die niet vaak voorkomt in de Vuelta, wat je eigenlijk toch best opvallend mag noemen. In 1995 kwam de Vuelta hier eens langs, toen won Jeroen Blijlevens in de massasprint. Sevilla is een mooie stad, de renners fietsen dan ook langs enkele mooie bouwwerken.
Na de tussensprint, midden in Sevilla, is het nog minder dan 20 kilometer tot de streep. De renners fietsen langs het stadion van Sevilla FC, Estadio Ramón Sánchez Pizjuán de stad weer uit. In Sevilla zijn er nog wel wat bochten, maar eenmaal buiten Sevilla gaat het weer een tijdje rechtdoor. Een stuk buiten Sevilla komen ze weer op een snelweg terecht. Op iets minder dan zes kilometer van de streep verlaten ze de snelweg weer. Kort achter elk komen er dan twee rotondes. Na die tweede rotonde gaat het een kilometer rechtdoor. Op vier kilometer van de streep is er weer een rotonde. Een brede rotonde, maar de renners moeten naar links en volgen de normale rijrichting. Een lange bocht daardoor. Na deze rotonde gaat het weer een kilometer rechtdoor. De weg is behoorlijk breed, tot nu toe een makkelijke finale. Op twee kilometer van de streep weer een rotonde en daarna gaat de ellende bijna beginnen. Op iets meer dan een kilometer van de streep weer een rotonde. Daarna over een bruggetje en dan begint de weg al langzaam omhoog te lopen. In de slotkilometer zit nog een rotonde, waar de renners rechts gaan. Bijna meteen volgt er dan een bocht naar links. Dat is nog even lastig, maar daarna gaat het rechtdoor richting de streep. De laatste 500 meter zonder bocht. Het loopt wel redelijk omhoog, vier à vijf procent zou ik zeggen.
De laatste 5 kilometer
De laatste sprint (Foto: Google Streetview)
Wederom een lastige finale dus, met een aantal bochten en dan nog een stuk waar het redelijk omhoog loopt. De sprinters die echt niet over een drempel komen hebben hier wel een probleem. Die hadden ook beter niet van start kunnen gaan, maar dat is een ander verhaal. Alcalá de Guadaíra is een stad met 74.000 inwoners. Een stad waar men van oudsher brood maakt. Dat verdwijnt echter steeds meer, hoewel er nog genoeg traditionele broodovens te vinden zijn. Alcalá de Guadaíra dankt de naam aan de rivier Guadaíra, een van de meest vervuilde rivieren van Europa. Dat zo'n vervuilde rivier gekke dingen met je doet zien we aan de brug die de renners gaan passeren als ze de stad betreden. Deze Puente del Dragón is behoorlijk apart te noemen. Bepaald niet het hoogtepunt van de stad, dat is het kasteel van Alcalá. Een fort dat nog best goed bewaard is gebleven. Alle muren en torens staan nog fier overeind.
Puente del Dragón (Foto: Wikimedia)
We duiken nu echt het binnenland van Andalucía in en dat wil zeggen dat het nog warmer wordt. In Sevilla en omgeving is het altijd bloedheet en dat is nu niet anders. 33 graden in Alcalá de Guadaíra, dat is best warm. Redelijk weinig wind, dus ook weinig kans op waaiers en nog enige verkoeling. Uiteraard weer geen enkele kans op regen. De renners vertrekken om 13.05u in Rota en worden tussen 17.29u en 17.53u in Alcalá de Guadaíra verwacht. Sporza zal er om 16.00u weer bij zijn, dan fietsen de renners als het goed is in de buurt van Las Cabezas de San Juan en is het nog een kilometer of zeventig tot de finish. Je hoeft niet meteen om 16:00 uur in te schakelen, een uurtje later kan ook gerust. Dit gaat waarschijnlijk geen topshow worden.
Een van de weinige kansen voor de sprinters, deze rit. Hoewel het dan niet eens een kans is voor alle sprinters. De slotkilometer zal niet alle renners aanspreken. Echt verschrikkelijk lastig is het niet, maar deze finale is wel heel erg in het voordeel van de Sagans en Degenkolbjes van deze wereld. Aangezien er niet heel veel kansen zijn voor de sprinters moet dit haast wel een massasprint worden. Verwacht dat Tinkoff wel gaat controleren, dat deden ze tijdens de vierde rit al en die leek minder geschikt voor Sagan. Giant zal er ook wel voor gaan, veel groter gaan de kansen niet worden voor Degenkolb.
1. Sagan. Dit is ideaal voor hem. Als hij een kilometer aan 12% al kan overleven is hij duidelijk heel erg sterk, dan is hij bijna niet te kloppen op zo'n aankomst. Als het redelijk omhoog loopt aan een paar procent gaat het minder om pure snelheid en meer om de macht. De macht heeft hij heel duidelijk, dit kan hem bijna niet ontgaan. Als hij tijdens een rit die eigenlijk te zwaar is al tweede wordt moet hij nu eigenlijk gewoon eerste worden.
2. Degenkolb. Ook voor hem een geschikte aankomst. John vindt het wel fijn als het een beetje omhoog loopt aan het eind, dan kan hij zijn gebrek aan pure snelheid een beetje compenseren. Voor hem was dat stuk aan 12% te zwaar, maar dit moet absoluut geen probleem zijn. Heeft wel het probleem dat Sagan goed in vorm is, vrees voor John dan toch dat hij het moet afleggen.
3. Barbero. Al twee keer ten onrechte genoemd, dan gaan we gewoon voor drie keer scheepsrecht. De ene rit was te vlak en de andere te steil. Dit zit er precies tussenin. Hij heeft vaker aangetoond dat zo'n aankomst voor hem ideaal is. Als hij zich nu niet van voren laat zien hef ik de fanclub op.
4. Bouhanni. Heeft stiekem toch wat last van zijn valpartijen van de afgelopen dagen en is toch net wat minder sterk in zo'n sprint bergop dan Degenkolb en Sagan, schat ik zo in. Verder is er niet veel concurrentie, dus een plaats bij de eerste vijf moet wel lukken.
5. Stuyven. Om toch maar eens een Belg te noemen. Stuyven reed vorig jaar best goed in de Vuelta en haalde een aantal vierde plaatsen op. In de eerste massasprint van deze ronde werd hij achtste. Deze finale moet hem ook wel liggen. Van Poppel heb ik deze ronde nog niet in beeld zien rijden, weet niet of hij in staat is om nu mee te sprinten. Lijkt me voorlopig nog logischer om voor Stuyven te gaan.
Deze etappe is ook te volgen op het forum in de Vuelta 2015 topicreeks
