Vuelta etappe 4: Estepona - Vejer de la Frontera, 209,6 km
Sagan die nog eens een rit in een grote ronde wint, daar schrok ik toch wel even van. De laatste keer was in de Tour van 2013. In de tussentijd kwam hij vaak dicht bij een ritzege, maar lukte het net niet. Tijdens de derde rit van deze Vuelta lukte het dan eindelijk weer eens. Hij was Bouhanni en Degenkolb te snel af. Degenkolb ging redelijk vroeg aan, maar kon het totaal niet volhouden. Lijkt toch minder snel te zijn dan in andere jaren. Bouhanni kwam nog best in de buurt, ondanks twee valpartijen in de afgelopen dagen. Verder was het een etappe zonder veel spannende gebeurtenissen. Geen massale valpartijen, dat is een bonus. Omar Fraile van Caja Rural pakte de bergtrui en die mag hij een paar dagen houden. In etappe 4 zitten geen bergen, derhalve zijn er ook geen punten te verdienen. De vierde rit is meteen een van de langste, met 209 kilometer. Er komt nog een rit voorbij die langer is en er zullen nog meer ritten zijn die de grens van 200 kilometer passeren. Deze rit is bijna volledig vlak, op het einde na. Het zal waarschijnlijk geen rit voor de echte sprinters zijn.
De route van deze etappe (Afbeelding: letour.fr)
Het profiel van etappe 4 (Afbeelding: letour.fr)
De vierde rit start in Estepona, een plaats aan de Costa del Sol, niet ver van Marbella. We zitten dus nog steeds in Andalusië. Blijkbaar een van de weinige regio's in Spanje waar nog wat geld zit. Estepona is een stad met 60.000 inwoners en is een van de grootste toeristenoorden van Andalucië. Het stadscentrum schijnt niet al te lang geleden helemaal opgeknapt te zijn en moet fraai zijn. 12 kilometer aan voetpaden, gedecoreerd met duizenden bloemen. Daarnaast ook nog eens 23 kilometer strand in Estepona zelf en de directe omgeving. In het centrum zijn ook nog allerlei straatjes met kasseitjes te vinden, helemaal authentiek. Ook nog een kleine haven. Wel een logische bestemming voor toeristen die van zon en strand houden. Aan de ene kant van Estepona kijk je uit over zee, aan de andere kant zie je de Sierra Bermeja liggen.
Estepona (Foto: paradiseintheworld.com)
Het eerste deel van de etappe volgen de renners de kustlijn. Een kilometer of 30 langs de kust, tot San Diego. Hier duikt men wat verder het binnenland in en gaat er gereden worden over de snelweg. Zodra de kust wordt verlaten begint het parcours ook wat glooiender te worden. Geen echte beklimmingen, maar af en toe toch wat stroken waar het vaak vals plat en soms wat meer dan dat omhoog loopt. Als San Roque gepasseerd wordt zitten we niet ver van Gibraltar af. In San Roque verlaten de renners de snelweg en komen ze op een wat kleinere en slechtere weg terecht. We trekken nu echt het binnenland van Andalusië in en daar is het niet volledig vlak. Er zitten behoorlijk wat stukken tussen waar het even omhoog loopt. Ik denk eerlijk gezegd dat het iets lastiger is dan het profiel je laat geloven. Niet verschrikkelijk lastig, maar het is niet totaal vlak. Na een stuk of 20 kilometer over smalle, slechte wegen komen de renners weer uit op de snelweg. Hier mogen ze 40 kilometer over blijven fietsen, tot Alcalá de los Gazules. Dit is weer zo'n typisch wit dorpje, waarvan je er in deze streek honderden hebt.
Om bij Alcalá de los Gazules te komen moet de snelweg verlaten worden, bovendien moet er ook weer een stukje geklommen worden. De meeste korte klimmetjes zijn nu echter wel geweest, het begint steeds vlakker te worden. Nog twee kleine pukkeltjes, maar na een kilometer of 110 is dat werk wel afgelopen. Na het passeren van Paterna de Rivera zal er tot het einde van de rit niet meer echt geklommen hoeven te worden. Van Paterna de Rivera wordt er naar Puerto Real gereden en komen we terecht op terrein dat we nog kennen van vorig jaar. Van Puerto Real rijden we richting Cádiz, waar vorig jaar nog de derde etappe van startte. Die etappe zou eindigen in Arcos de la Frontera, vandaag doen we een andere Frontera aan. Cádiz wordt gepasseerd na 150 kilometer koers en is natuurlijk een mooie stad.
Kathedraal van Cádiz (Foto: Wikimedia)
Na een kort stukje fietsen door Cádiz fietsen de renners richting San Fernando. San Fernando zal sommige renners ook nog wel beken voorkomen. Hier eindigde de tweede rit van de Vuelta van vorig jaar. Die rit eindigde in een massasprint, waar Bouhanni won voor Degenkolb. Van San Fernando wordt er koers gezet richting Chiclana de la Frontera, waar de dagelijkse tussensprint is. Een volledig vlakke sprint. In Chiclana is verder niet veel te beleven en in de omgeving ook niet echt. Het gaat bijna volledig rechtdoor richting Vejer de la Frontera. Een kilometer of 20 rechtdoor, tot de renners in de buurt van Conil de la Frontera komen. Dit dorpje zien de renners alleen in de verte liggen, maar in de omgeving van Conil komen de renners wel weer op een snelweg terecht, richting Vejer de la Frontera.
Na het passeren van Barrio Nuevo hadden de renners al 184 kilometer gehad en was het nog maar 25 kilometer tot de finish. Als de renners Conil gepasseerd zijn en op de snelweg terecht komen is het nog amper tien kilometer tot de meet. Pas op een kilometer of vijf van het einde zal het echt interessant worden. De renners zijn bijna bij Vejer de la Frontera en verlaten op iets meer dan vijf kilometer van de streep de grote weg. In korte tijd nemen ze twee bochten en met iedere bocht wordt de weg smaller. Na de tweede bocht begint de weg steil omhoog te lopen. De renners krijgen een volle kilometer aan 12% voor hun kiezen. Na zoveel vlakke kilometers zal dit best hard aankomen. Na deze steile kilometer vlakt het iets af, maar daar komt iets anders voor in de plaats: Spaanse kasseitjes. Bovendien behoorlijk smalle straatjes, het is weer een typisch Spaanse finale. Dit stukje met keitjes is niet zo heel lang, de renners komen al redelijk snel weer op asfalt terecht. Eenmaal op het asfalt slaan ze scherp linksaf en begint het volgende stuk dat redelijk steil omhoog loopt weer. Dit stuk is ook vrij kort, als de renners op twee kilometer van de streep zijn wordt het vlak. Richting de slotkilometer begint het zelfs een beetje te dalen. Voor de vod bereikt wordt zitten er nog een aantal bochten in het parcours. Ook in de slotkilometer zelf nog een aantal bochten, waarvan er eentje nog wel scherp is. De rest moet goed te doen zijn. De eerste helft van de slotkilometer gaat het naar beneden, maar de laatste 400 meter gaat het dan juist weer behoorlijk steil omhoog. Richting de streep lijkt het minder steil, maar vooral het eerste stuk ziet het eruit alsof het makkelijk aan een procent of tien omhoog gaat. De finish ligt ergens aan de buitenkant van Vejer de la Frontera.
Toch weer een lastige finale, veel lastiger dan je vooraf zou verwachten. De sterker klimmende sprinters gaan hier alle moeite van de wereld hebben om aan te haken. Als er een ploeg is die tempo maakt op die ene kilometer aan 12%, liggen ze er allemaal af waarschijnlijk. Het is ook wel erg uitnodigend voor aanvallers, een beetje eenzelfde scenario als tijdens de tweede rit. Hoewel dit dan weer iets minder lastig is dan die rit, vooral omdat de klim aan het eind korter is. De etappe is dan wel weer een stuk langer. Vejer de la Frontera is een dorp met bijna 13.000 inwoners. Het zou een van de mooiste dorpen in Spanje moeten zijn. Het is wel behoorlijk fraai, maar het is net als veel dorpen in de omgeving vooral heel erg wit. Vejer ligt wel mooi, torent hoog boven de omgeving uit. Ook wel een aardig kerkje, fortje erbij. Niet echt een grote historie in de Vuelta. Werd vorig jaar nog wel gepasseerd, in een van de ritten in Andalusië.
Vejer de la Frontera (Foto: Wikimedia)
Nog steeds in Andalusië, nog steeds warm. Gaat weer richting de 30 graden. Valt eigenlijk nog mee, het wil hier nog wel eens warmer zijn. Zit vaak toch dik boven de 30. Klein beetje wind, maar dat zal verder niet echt een rol spelen. Absoluut geen neerslag. Prima weertje, mooie dag om meer dan 200 kilometer te gaan fietsen. Lange rit, dus de renners vertrekken redelijk vroeg. Om 12.00u zullen ze al vertrekken uit Estepona. De uitzending begint pas om 16.00u, dan zijn de renners in de buurt van Cádiz. Pikken we dan toch weer mooi mee. De finish wordt verwacht tussen 17.25u en 17.56u.
Nog best een lastig in te schatten rit. De finale is lastig, maar alles daarvoor is helemaal niet zo lastig. Best wel iets voor de explosieve mannen dus, de renners die je vaak op muurtjes ziet. Het laatste stuk omhoog is niet lang, daar zouden normaal gesproken de Bouhanni's en Degenkolbs van deze wereld ook nog wel bij moeten zijn. Het probleem zit meer bij het stuk op 4 kilometer van de streep. Eén kilometer aan 12%, daar krijgen alle sprinters het lastig, ook Degenkolb en Sagan. Als Degenkolb en Sagan perfect vooraan worden afgezet kunnen ze die kilometer wel overleven, vooral Sagan. Ligt er ook maar net aan hoe er gereden gaat worden, als er allerlei aanvallen zijn en het peloton uit elkaar spat wordt het lastig om het te controleren. Lijkt me voor een team als Giant onmogelijk om de boel hier te controleren, tenzij niemand initiatief neemt.
1. Valverde. Voor hem de perfecte rit. Zo'n slot is ideaal voor hem, beetje aanhaken en dan in de laatste paar 100 meter er nog even vandoor gaan. Dat het richting de streep weer wat vlakker wordt, is in zijn voordeel ten opzichte van Rodriguez.
2. Rodriguez. Muurtje, dus Rodriguez. Dat is allemaal best logisch, maar het is waarschijnlijk niet lastig genoeg voor hem. Mag allemaal nog wel een stukje steiler en een stukje langer. Dit is het dan net niet helemaal.
3. Martin. Was een paar dagen geleden sterk, dan zal hij nu ook wel weer vooraan te vinden zijn. Er zitten wel veel bochten in de laatste kilometers, ergens zal hij het wel weer voor elkaar krijgen om zichzelf in een ongunstige positie te manoeuvreren.
4. Sagan. Sagan kan alles, dus dit ook. Die ene kilometer is wel heel steil, maar als hij vooraan af wordt gezet kan hij vast nog net aanhaken. Dan blijft hij er wel bij tot de laatste meters en dan is het afwachten. Mannen als Valverde en Rodriguez zijn wel in het voordeel, maar met Sagan weet je het nooit. Heeft nu wel eindelijk een rit te pakken, dat zal hem extra motiveren om er nog meer te pakken. Hij heeft de smaak te pakken waarschijnlijk.
5. Barbero. In de Ronde van Burgos won hij een tijdje terug een rit die wel redelijk vergelijkbaar is met deze. Natuurlijk, het niveau ligt hier hoger. Desondanks is hij wel in zijn element op muurtjes. Deed in rit drie ook een poging om mee te sprinten op het vlakke en dat liep niet echt goed af, werd slechts 14e. Werd ook niet echt geholpen, dat zal nu anders moeten. Als je Barbero een beetje goed afzet kan hij op deze aankomst een heel eind komen.
Deze etappe is ook te volgen op het forum in de Vuelta 2015 topicreeks
