Sophia Loren was 'te lelijk' voor filmindustrie

Sophia Loren wordt vaak beschouwd als een van de mooiste vrouwen ooit, maar ook zij werd aan het begin van haar carrière bekritiseerd op haar uiterlijk. "Mensen vonden mijn mond te groot, mijn neus te lang en mijn tanden te scheef", zei de 79-jarige Italiaanse actrice tijdens het filmfestival van Cannes, schrijft entertainmentzender E!

De aspirant-actrice stond destijds zelfs op het punt om haar hele filmcarrière dan maar te vergeten. "Ik zei dat ik dan wel terug zou gaan naar Pozzuoli", zei Loren. "Ik wilde niets aan mijn gezicht veranderen. Maar in de filmindustrie betekent het vaak dat je het niet gaat halen als je niet fotogeniek bent."

Gelukkig kwam er hulp uit onverwachte hoek. Het bleken juist de cameramensen die Loren flatteus in beeld konden brengen. "Zij werden steeds beter in het mijn gezicht op het witte doek tonen. Ik heb nooit iets veranderd, zij werden beter."

Volgens Loren is schoonheid veel minder belangrijk dan velen denken. "Mooi zijn is onbelangrijk", zei ze stellig. "Het gaat erom dat je interessant bent en iets anders te bieden hebt dan anderen. Anders sta je daar alleen maar mooi te zijn en heb je verder niets te bieden."

Loren weet nog goed hoe ze ooit als jonge vrouw solliciteerde naar een filmrol bij regisseur Vittorio de Sica. "Ik zei tegen hem dat niemand me ooit wilde inhuren omdat ik verlegen was, dat ze altijd vonden dat er iets mis was met mijn gezicht. Hij zei meteen dat ik geen auditie hoefde te doen, dat gesprek was genoeg voor de rol, ik viel bijna flauw."

De twee werkten samen aan L'Oro di Napoli uit 1954. Het komische drama werd een internationaal succes en lanceerde Lorens carrière. Tijdens haar omvangrijke carrière, die tot op de dag van vandaag voortduurt, won Loren in de jaren zestig en zeventig maar liefst vier Golden Globes. In 1962 won ze een Oscar, in 1991 kreeg ze een speciale Oscar voor haar hele oeuvre.

Loren was op het filmfestival van Cannes aanwezig om de korte film van haar zoon, La Voce Umana, te promoten. Ze speelt de hoofdrol in het Napolitaans gesproken drama, gebaseerd op het stuk La Voix Humaine van Jean Cocteau.