FOK!toen: AC/DC - High Voltage
Vandaag reizen we in FOK!toen 39 jaar terug in de tijd. Het was namelijk op 17 februari 1975 dat het debuutalbum High Voltage van AC/DC voor het eerst in de Australische platenwinkels lag. Een mooie gelegenheid om eens een blik te werpen op het ontstaan van de populaire Australische hardrockband, die tot de dag van vandaag nog steeds tot de bestverkochte hardrockacts aller tijden wordt gerekend.
De vroege jaren
Voor het ontstaan van AC/DC moeten we terug naar 1963. De uit Glasgow afkomstige familie Young besluit in dat jaar om naar de andere kant van de wereld te emigreren. Het gezin, bestaande uit vader William en moeder Margaret, hun zonen George, Malcolm en Angus en dochter Margaret, gaat in Sydney wonen. Zoon Alexander bleef in Groot-Britannië, omdat hij daar meer toekomst zag voor zijn muzikale loopbaan. De op dat moment 17-jarige George komt als eerste in de Australische muziekscene terecht. George wordt bandlid van de band The Easybeats, waarmee hij wereldhits zou scoren zoals 'Friday On My Mind' en 'Hello How Are You?'
Goed voorbeeld doet goed volgen en zo zou in 1971 ook Malcolm Young in het muziekvak rollen. Zo speelde hij in de uit Newcastle, New South Wales afkomstige band The Velvet Underground - niet te verwarren met Lou Reeds band uit New York - die covers van bands als T-Rex en The Rolling Stones op het repertoire hadden staan. The Velvet Underground zou nimmer opnames maken maar zou wel fungeren als de begeleidingsband van Ted Mulry in 1972. In het daaropvolgende jaar spelen Malcolm en Angus mee op het album Tales of Old Grandaddy van de groep The Marcus Hook Roll Band.
Angus, de jongste broer van het stel, begon zijn muzikale loopbaan als 15-jarige gitarist met het bandje Kantuckee. Nadat deze band was gestopt, ging Angus verder met de band Tantrum. Nadat ook dat bandje uiteen is gegaan besluiten de op dat moment 20-jarige Malcolm en 18-jarige Angus om een eigen band te gaan beginnen.
AC/DC
Begin 1973 richten de broers hun eigen band op, samen met bassist Larry van Kriedt, drummer Colin Burgess en zanger Dave Evans. Het was zus Margaret die de heren aan hun bandnaam hielp. Achter op een naaimachine had ze de aanduiding AC/DC zien staan, wat voor Alternating Current/Direct Current (oftewel wisselstroom/gelijkstroom) staat. Op 31 december 1973 doet de groep haar allereerste optreden, in de Chequers Club in Sydney, waarbij nummers als 'Rockin' in the Parlour' en 'Can I Sit Next to You Girl' worden gespeeld.
Dat laatste nummer verschijnt ook als eerste en enige single met Dave Evans als zanger. Burgess en Van Kriedt hebben de band dan al verlaten en zijn vervangen door bassist Neil Smith en drummer Noel Taylor. In 1974 zijn er zoveel bezettingswisselingen dat Malcolm noodgedwongen basgitaar moest spelen. Zanger Dave Evans wordt in 1974 uit de band gegooid omdat hij teveel een glamrocker was. De toenmalige manager Dennis Laughlin, die voorheen zanger was geweest van de band Sherbet, zou een aantal optredens als zanger invallen.
George Young en Harry Vanda, die beiden in de uiterst succesvolle band The Easybeats hadden gespeeld, zagen wel toekomst in de band, al liet George ze wel weten dat ze pas een echte band zouden zijn als ze minstens 200 maal hadden opgetreden. AC/DC had in die tijd al een eigen chauffeur, die de band naar concertzalen bracht met hun apparatuur. Deze Ronald Belford Scott, die een stuk ouder was dan de rest van de groep, wist dat de band een nieuwe zanger nodig had, deed auditie en werd aangenomen.
Scott had eerder gespeeld in bands als The Spectres (nee, niet de gelijknamige voorlopers van Status Quo), The Valentines en Fraternity. Met laatstgenoemde band nam hij twee albums op en tourde in 1973 zelfs door Engeland. Nadat de groep teruggekeerd was naar Adelaide raakte Scott zwaargewond bij een ongeluk met een motorfiets. Fraternity ging verder zonder Scott, maar zou nooit zo bekend worden als Scotts nieuwe band. Vanaf dat moment noemt de muzikant zichzelf Bon Scott.
Een bootlegversie van High Voltage uit Japan
Het eerste album
In november 1974 duiken Bon, Angus en Malcolm, samen met sessiedrummer Tony Currenti, de Albert Studios in Sydney in om daar in tien dagen het volledige album op te nemen. Zowel Malcolm als George speelden basgitaar bij de opnames en de latere vaste bandleden Rob Bailey (bassist) en Peter Clack (drummer) mochten elk op 1 track meedoen. George Young en Harry Vanda produceerden het album dat vanaf 17 februari 1975 in de betere Australische platenwinkels te vinden was.
Nadat het album High Voltage was verschenen was AC/DC regelmatig te zien in het Australische muziekprogramma Countdown. Legendarisch is het allereerste optreden in het programma, waarbij de groep het nummer 'Baby, Please Don't Go' speelde terwijl zanger Bon Scott was verkleed als een blond schoolmeisje. Mede door deze optredens zou AC/DC al snel uitgroeien tot de meest succesvolle band in Australië.
High Voltage (de Australische uitgave)
De 1e persing van High Voltage (1974)
Kant A:
De 2e persing van High Voltage (1977)
1 Baby Please Don't Go 4:51
2 She's Got Balls 4:50
3 Little Lover 5:39
4 Stick Around 4:44
De 3e persing van High Voltage (1980)
Kant B:
De Nieuw-Zeelandse persing van High Voltage (1981)
1 Soul Stripper 6:25
2 You Ain't Got A Hold On Me 3:28
3 Love Song 5:14
4 Show Business 4:47
De internationale versie van High Voltage
High Voltage (de Internationale uitgave)
In mei 1976 volgde de internationale release van High Voltage. In tegenstelling tot het originele album treffen we op deze versie tracks aan van zowel het album High Voltage, als het alleen in Australië uitgebrachte album T.N.T. Van het originele High Voltage-album vinden we alleen nog maar de nummers 'She's Got Balls' en 'Little Lover' terug op deze uitvoering. 'Can I Sit Next To You Girl' was een opnieuw opgenomen versie van de allereerste single van AC/DC met Bon Scott op zang.
Kant A:
1 It's A Long Way To The Top (If You Wanna Rock 'N' Roll) 5:10
2 The Rock 'N' Roll Singer 5:00
3 The Jack 5:50
4 Live Wire 5:45
Kant B:
1 T.N.T. 3:30
2 Can I Sit Next To You Girl 4:06
3 Little Lover 5:26
4 She's Got Balls 4:46
5 High Voltage 4:18
'Baby, Please Don't Go', 'You Ain't Got a Hold on Me', 'Soul Stripper' en 'Show Business' zouden pas in 1984 voor het eerst buiten Australië worden uitgebracht op de Jailbreak-EP, die in Amerika, Canada en Japan werd uitgebracht. 'Stick Around' en 'Love Song' verschenen in 2009 op de verzamel-cd Backtracks. 'Show Business' zou ook worden uitgebracht als B-kant van de single 'Jailbreak'.
Het nummer 'Show Business', dat oorspronkelijk 'Sunset Strip heette', was geschreven door Malcolm Young en Dave Evans en kreeg van Bon Scott een nieuwe tekst en titel. 'Love Song' ontstond uit een nummer getiteld 'Fell in Love' en was eveneens geschreven door Malcolm Young en Dave Evans. 'Love Song (Oh Jene)' was eveneens de eerste single van het album High Voltage met 'Baby Please Don't Go' op de achterkant. De meeste radiostations draaiden echter de B-kant van de single.
In 'She's Got Balls' horen we Bon Scott zingen over zijn ex-vrouw Irene. Het was het allereerste nummer dat Scott voor AC/DC zou schrijven en was eveneens de track die hij bij zijn allereerste optreden met de groep zou zingen. 'Little Lover' was gebaseerd op een oud nummer dat Malcolm had geschreven toen hij 14 jaar oud was. Het verhaal gaat dat Scott de tekst zou hebben gescheven over Angus.
High Voltage zou het begin vormen van een groots muzikaal avontuur waarbij de groep uit zou groeien tot één van de meest bekende hardrockbands op deze planeet, waarvan nog vele mooie platen zouden verschijnen. Maar daarover valt vast meer te lezen in een volgende aflevering van FOK!toen. In de FOK!toen van morgen richten we ons vizier op een groep, die in de jaren zeventig 'de hardste band ter wereld' werd genoemd en waarvan dan precies veertig jaar geleden het eerste album verscheen.
