FOK!toen: Leslie Nielsen

Vandaag reizen we met FOK!toen 88 jaar terug in de tijd. Het was namelijk op 11 februari 1926 dat de legendarische Canadese acteur Leslie William Nielsen werd geboren. De acteur, die in meer dan 100 speelfilms en zo'n 150 tv-series te zien was, overleed in november 2010, maar hij zal door vele filmliefhebbers nooit vergeten worden. In FOK!toen vandaag een terugblik op het leven van deze veelzijdige acteur, die vooral op latere leeftijd veel roem zou oogsten.

De jonge jaren
Leslie Nielsen wordt op 11 februari 1926 geboren in Regina, Saskatchewan, in Canada, als zoon van de uit Wales geëmigreerde Mabel Elizabeth Davies en de in Denemarken geboren officier van de Royal Canadian Mounted Police Ingvard Eversen Nielsen. Leslie had twee broers, zijn oudere broer Erik was van 1984 tot 1986 de vice-premier van Canada. Vader Ingvard was geen gemakkelijk mens en sloeg regelmatig zijn vrouw en kinderen. Nadat Leslie op zijn 17e was afgestudeerd was hij dan ook blij dat hij het ouderlijk huis kon verlaten. Hij meldde zich aan bij de Canadese luchtmacht en werd ondanks zijn gehoorprobleem aangenomen. Nielsen was slechthorend en droeg het grootste deel van zijn leven een gehoorapparaat.

Oom Jean Hersholt

Leslie had een oom genaamd Jean Hersholt, een Deens acteur die in de hoogtijdagen van de stomme film naam had gemaakt in Hollywood. Het was mede door deze oom dat ook Leslie interesse begon te krijgen voor het acteervak. Nadat Leslie het leger had verlaten ging hij aan de slag als discjockey voor een radiostation in Calgary. Niet lang daarna vertrok Nielsen naar Toronto waar hij ging studeren aan de Lorne Greene Academy of Radio Arts. Nadat hij deze opleiding eveneens had afgerond vertrok naar New York, waar meer werk te vinden was voor jonge onervaren acteurs. In 1948 was Nielsen voor de allereerste keer op televisie te zien in de serie Studio One, met Charlton Heston in de hoofdrol. Nielsen ontving voor zijn bijdrage een loon van 75 dollar.

De Gouden Eeuw van de televisie
Het begin van de vijftiger jaren wordt in Amerika ook wel 'de Gouden Eeuw van de televisie' genoemd. Zo was Nielsen alleen in 1950 al vijftig keer op de televisie te zien in diverse tv-series. In 1956 maakt de sympathieke Canadees zijn debuut op het witte doek in de film The Vagabond King van Michael Curtiz. Nielsen zou later aan de regisseur terugdenken als 'een sadist, een charmante sadist, maar een sadist!' Nielsen zou later steevast zijn geflopte debuutfilm The Vagabond Turkey noemen. De film werd echter ook gezien door producer Nicholas Nayfack die Nielsen de hoofdrol aanbood in een sciencefiction-film waarmee hij bezig was. Forbidden Planet zou het begin vormen van een langdurige vruchtzame samenwerking met Metro-Goldwyn-Mayer (MGM).

Forbidden Planet

Forbidden Planet werd een groot succes en Nielsen kreeg grote rollen aangeboden in films zoals Ransom! (1956), The Opposite Sex (1956) en Hot Summer Night (1957). Nadat hij MGM heeft verlaten is Nielsen in de serie The Swamp Fox van Disney te zien. Voor de acteur was dit een verademende ervaring aangezien er per maand maar één aflevering hoefde worden opgenomen en er bovendien belachelijk hoge budgetten beschikbaar waren voor de serie.

Ransom

Vanaf de vroege zestiger jaren was Nielsen in series te zien zoals Alfred Hitchcock presents, The Virginian en The Wild Wild West. Ook speelde hij de hoofdrol in de politie-serie The New Breed. In 1968 doet Nielsen mee aan de pilot-aflevering van de later zeer populaire tv-serie Hawaii Five-O en zou later ook nog eens in die serie opduiken. De acteur had duidelijk een voorkeur voor het spelen van een politieagent en was in die hoedanigheid dan ook in 1969 te zien in de politie-serie The Bold Ones: The Protectors.

Zinkende schepen en brandende steden
Nielsen's doorbraak bij het grote publiek zou volgen in 1972 als hij de kapitein speelt in de grootse rampenfilm The Poseidon Adventure. Gedurende de rest van de zeventiger jaren is de acteur in tientallen series te zien, waarvan M*A*S*H, The Streets of San Francisco, Kojak, Kung Fu, Cannon, Columbo, S.W.A.T. en Fantasy Island de bekendste waren.

The Poseidon Adventure

Nadat hij in 1977 al een rolletje had gespeeld in de komedie The Kentucky Fried Movie, de debuutfilm van het trio Jim Abrahams en David en Jerry Zucker, besloot Nielsen om zich meer op komische films te gaan richten. In 1980 is Nielsen in de Zucker, Zucker & Abrahams-productie Airplane te zien, als de prettig gestoorde dokter Rumack. Als tijdens een routinevlucht bijna alle passagiers en de bemanning ziek worden, is het aan de dokter om een geschikte persoon te vinden die het vliegtuig veilig kan laten landen. Dat gaat uiteraard gepaard met veel platte humor, dubbelzinnige uitspraken en gortdroge opmerkingen van Nielsen op allerlei vragen des levens.

Airplane

Daarbij was de film een briljante parodie op de in die tijd zo populaire rampenfilms, zoals Zero Hour! en Airport. Twee jaar later zou de immens humoristische film Airplane een vervolg krijgen waarin we Nielsen wederom in de huid van de inmiddels bekende arts zien kruipen.

'I am serious. And don't call me Shirley'
Datzelfde jaar was Leslie Nielsen echter ook te zien in de rol van wellicht zijn meest bekende personage. In de klassieke komedie-serie Police Squad speelt de sympathieke Canadees voor het eerst de rol van de klunzige detective Frank Drebin. Drebin rijdt bij het inparkeren steevast parkeermeters en vuilnisbakken om en heeft de meest wonderlijke gesprekken met collega's zoals kapitein Ed Hocken (Alan North), officier Nordberg (Peter Lupus) en de wetenschapper Ted Olson (Ed Williams).

Police Squad

Police Squad was een heerlijke parodie op bekende politie-series zoals M-Squad en Felony Squad, maar na slechts zes afleveringen trok ABC de stekker er al uit. Zes jaar nadat de omroep de serie had geannuleerd besloten Jim Abrahams, David en Jerry Zucker om een bioscoopfilm te maken over de lotgevallen van Frank Drebin. In december 1988 draait The Naked Gun: From the Files of Police Squad! voor het eerst in de bioscopen en wordt een enorm succes. Naast Leslie Nielsen in zijn inmiddels vertrouwde rol als Frank Drebin zien we ook de personages van kapitein Ed Hocken (George Kennedy), officier Nordberg (O.J. Simpson) en de wetenschapper Ted Olson (Ed Williams) in de film terugkeren.

Uit de Leeuwarder Courant van 28 april 1989

De film, die we het beste zouden kunnen omschrijven als een spervuur van zowel virtuele als woordelijke grappen, zou wereldwijd zo'n 78 miljoen dollar in het laatje brengen en kreeg een tweetal vervolgen die minstens even grappig waren als de eerste film; The Naked Gun 2½: The Smell of Fear in 1991 en Naked Gun 33⅓: The Final Insult in 1994. Er waren ook plannen voor een vierde deel in de succesvolle reeks, maar deze zou nimmer gemaakt worden. Wel doken Frank Drebin en Ed Hocken in 1994 op in het amusementsprogramma WWF Monday Night Raw, waarin ze in de zomer van 1994 onderzoek deden naar de verdwijning van de worstelaar The Undertaker. Uiteraard zouden de sukkels hem niet vinden, terwijl ze op gegeven moment zelfs bovenop de kist stonden waarin The Undertaker verborgen was.

The Naked Gun: From the Files of Police Squad!

Vampieren, geheime agenten en golfballen
Na het immense succes van de The Naked Gun-films zou Nielsen vooral in parodiefilms te zien zijn. Zo zien we hem demonen uitdrijven in de The Excorcist-parodie Repossessed (1990), een gekloonde president ontmaskeren in de 2001: A Space Odyssey-parodie 2001: A Space Travesty (2000) - waarin we Leslie dan wel weer zien vliegen met Pan Universe Airlines, de vliegmaatschappij uit Airplane II: The Sequel (1982) - en zien we de acteur ook opduiken in de fijne Mel Brooks-film Dracula: Dead and Loving It (1995), waarin we een eerbetoon zien aan klassieke bloedzuiger-films zoals de klassieker Dracula (1931), Roman Polanskis The Fearless Vampire Killers (1967) en Bram Stoker's Dracula (1992).

Dead and Loving It

Vanaf dat moment bleek wel dat de populariteit van de Canadese acteur tanende was en veel van zijn rolprenten, zoals Spy Hard (1996), Surf Ninjas (1993), Mr. Magoo (1997) en Wrongfully Accused (1998) verschenen meteen op vhs-band inplaats van in de bioscoop. Aan het begin van de negentiger jaren presenteerde Nielsen ook een cursus golf in de film Bad Golf Made Easier. De absoluut niet serieus te nemen instructie-film kreeg ook nog twee vervolgen met de titels Bad Golf My Way (1994) en Stupid Little Golf Video (1997), die ook in Nederland op VHS en later ook op dvd werden uitgebracht.

Stupid Little Golf Video

De comeback
Het zou tot 2003 duren voordat de witgehaarde acteur een comeback zou maken als President Harris van Amerika in de komische horrorparodie Scary Movie 3 van David Zucker. Het zou zijn meest succesvolle rol worden sinds de The Naked Gun-films en President Harris mocht ook in Scary Movie 4 terugkeren.

Scary Movie 4

Zelfs op zijn tachtigste wist Leslie Nielsen niet van stoppen. Hij was in het theater te zien in de one-manshow Darrow, sprak stemmen in voor de tekenfilm-serie Zeroman en was een graag geziene gast in spelletjesprogramma's zoals The Price Is Right, Let's Make a Deal, Beat the Clock en Press Your Luck, als deze uitzendingen voor goede doelen steunden met hun programma. In 2007 is de acteur ook te zien op Discovery Channel in de reeks Doctor*Ology, waarin medische wetenschappen en technieken worden besproken.

In 2007 zien we Nielsen voor het eerst in tijden weer een serieuse rol spelen in het sterke drama Music Within. In het daaropvolgende jaar zien we de acteur als oom Ben schitteren in het wanproduct Superhero Movie, maar maakt dat daarna weer goed in de film An American Carol van David Zucker, waarin een documentairemaker van een drietal geesten een lesje krijgt over het fourth of July feest. In 2009 is de acteur te zien in de horror-parodie Stan Helsing en in Spanish Movie, een Spaanse variant van Scary Movie, waarin allerlei populaire Spaanse films in de zeik worden genomen. Nielsen is in de film te zien als de dokter.

Stan Helsing

De laatste jaren
Nielsen was tijdens zijn leven viermaal gehuwd, achtereenvolgend met nachtclub zangeres Monica Boyar (1950–1956), Alisande Ullman (1958–1973), Brooks Oliver (1981–1983) en Barbaree Earl (2001–2010). Uit zijn tweede huwelijk had Nielsen twee dochters, Maura en Thea Nielsen.

Naast doofheid leed de acteur ook aan osteoarthritis, een gewrichtsaandoening in zijn knie. Nielsen was zodoende ook te zien in een educatieve video van de Arthritis Research Centre of Canada (ARC), waarin hij een behandeling van een patient met de kwaal aan zijn knie liet zien.

Uit het Dagblad van het Noorden van 30 november 2010

In november 2010 werd Leslie Nielsen opgenomen in het ziekenhuis van Fort Lauderdale, Florida voor een behandeling van een longontsteking. Op 28 november maakte Doug Nielsen, een neef van Leslie, bekend dat zijn oom in zijn slaap was overleden aan complicaties, veroorzaakt door de longontsteking. Nielsen was 84 jaar. Zelfs na zijn dood wist de vriendelijke Canadees nog een glimlach op de gezichten van velen te toveren toen zijn grafsteen werd onthuld. Op de steen stond, naast de naam en de geboorte- en overlijdensdatum ook de tekst "Let 'Er Rip". De beste man had ons verlaten met een schetengrap! Briljant.

De grafsteen van Leslie Nielsen