Militaire opties in Syrië

Hieronder enkele vragen en antwoorden over opties voor militair ingrijpen in Syrië:

Kunnen militairen worden ingezet om 'veilige zones' te creëren en bewaken? - Aan de grenzen van Syrië kunnen 'veilige' of bufferzones worden ingesteld. Ze zullen beschermd moeten worden tegen lucht-, raket- en grondaanvallen. Sommige buurlanden zullen weinig voelen voor zulke zones aan hun grens met Syrië. Een land als Turkije vindt al dat het conflict te dichtbij komt.

Kan een no-flyzone luchtaanvallen beperken? - Het regime laat zijn militaire kracht niet alleen door de lucht gelden, maar ook over de grond, met tank- en artillerieaanvallen. Een no-flyzone kan een manier zijn om bombardementen op de burgerbevolking en bases van opstandelingen te voorkomen of te verminderen. Maar dergelijke zones zijn lastig af te dwingen en zijn niet afdoende, als niet ook een deel van de grondstrijdkrachten wordt uitgeschakeld.

Moeten de wapenarsenalen van Syrië worden aangevallen? - Het Syrische arsenaal chemische wapens is een van de grootste ter wereld en bestaat onder meer uit mosterdgas en sarin, hoewel Damascus dat niet met zoveel woorden wil bevestigen. Syrië is een van de weinige landen in de wereld die het gebruik van chemische wapens niet hebben verboden en aangenomen wordt dat het regime grote voorraden achter de hand houdt, verspreid over bases door het hele land. Het wordt erg lastig om ze te vinden, laat staan gericht te vernietigeen of zeker te stellen, en te voorkomen dat ze tegen burgers worden ingezet of in handen van terroristen vallen. Alleen al het aantal militairen dat hiervoor nodig is, maakt een dergelijke operatie onwaarschijnlijk.

Wordt president Assad mikpunt? - Hij was onlangs doelwit van een moordaanslag, maar bij de aanval op zijn autokonvooi raakten alleen lijfwachten gewond. Militaire experts denken dat de westerse strijdkrachten eerder andere leden van het regime op de korrel nemen, om de uitkomst van de burgeroorlog niet te sterk te beïnvloeden door Assad uit de weg te ruimen.

Welke wapens staan ter beschiking? - Er is in westerse landen weinig animo om grondtroepen in te zetten. Amerikanen, Britten en Fransen kiezen daarom waarschijnlijk voor de inzet van kruisraketten, die van tweeduizend kilometer afstand precisieaanvallen kunnen uitvoeren. In het gebied staan gevechtsvliegtuigen klaar en liggen diverse oorlogsschepen, waaronder onderzeeërs, die van zulke raketten zijn voorzien.

Wat zijn de gevaren? - Het sturen van westerse troepen naar Syrië - of andere delen van de Arabische wereld - zal zeker vijandige reacties uitlokken, waaronder mogelijk zelfmoordaanslagen. Raketaanvallen vanuit de lucht lijken waarschijnlijker om de kans op verliezen onder de militairen te verkleinen.

Welke hinderpalen zijn er voor internationale betrokkenheid? - Pogingen om bij de Verenigde Naties steun te werven voor militair ingrijpen in Syrië zijn steeds op een veto van Rusland gestuit. Ook nu is er onenigheid tussen westerse landen en Rusland of in Syrië chemische wapens zijn gebruikt. Assad ontkent het gebruik en Moskou, dat aan Syrië wapens levert, steunt claims dat de videobeelden van slachtoffers propaganda kunnen zijn van de oppositie.

Kan militair optreden succesvol zijn? - Sommige westerse analisten zeggen dat iedere actie tegen Syrië symbolisch en bestraffend zal zijn. Maar aan iedere operatie in het Syrische conflict kleven grote risico's. Zo werden de chemische wapenexperts van de VN, die de beschuldigingen over een zenuwgasaanval wilden onderzoeken, in Damascus meermalen doelgericht beschoten.