Thaise documentaire Censors Must Die door keuring
De Thaise documentaire Censors Must Die is door de Thaise filmcensors goedgekeurd. De film, die de rigoureuze maar vaak onvoorspelbare Thaise filmcensuur belachelijk maakt, mag daarmee gewoon in Thaise bioscopen worden vertoond. Dat schrijft de Thaise krant Bangkok Post donderdag.
De film is een reactie van regisseuse Ing K en haar man Manit Sriwanichpoom, een vooraanstaand kunstfotograaf, op de censuur van hun vorig jaar verbannen film Shakespeare Must Die. Hierin was het bekende toneelstuk Macbeth van William Shakespeare omgeschreven tot een aanklacht tegen de Thaise staat.
Dat Censors Must Die werd goedgekeurd heeft overigens weinig te maken met coulance van de censoren, maar veel eerder met een technische kwestie. De filmmakers laten weten een brief van het ministerie van culturele promotie te hebben ontvangen met de ware reden. "De film is niet door de censors bekeken omdat deze historische feiten bevat. Zodoende is de film niet gekeurd en mag deze aan kijkers van alle leeftijden worden getoond."
De Thaise filmcensors hebben een bewogen jaar achter de rug. Zo werd in april de film Boundary verboden. De film toont hoe een soldaat deelnam aan de opstand in 2010 van de 'rode hemden' van de UDD, een organisatie die democratie in het land wil bevorderen. Vervolgens wordt in beeld gebracht hoe de soldaat terugkeert naar zijn dorp aan de grens met Cambodja, een gebied waar Thailand en het buurland al jaren om in conflict zijn.
Nog geen twee dagen later werd de film toch goedgekeurd en geschikt bevonden voor 18 jaar en ouder. De eerdere keuring zou zijn gedaan door een subcommissie die daartoe de bevoegdheid niet had, waarmee de hele kwestie werd afgedaan als een technische misser.
In juni werd de vooraanstaande regisseur Pen-ek Ratanaruang gesommeerd zijn film Paradoxocracy aan te passen. De documentaire bevatte politiek gevoelige interviews met kritische deskundigen. Uiteindelijk wist de filmmaker de censoren zover te krijgen dat zij akkoord gingen met het verwijderen van alleen de ondertiteling en het geluid in de betreffende scènes. Hierdoor bevatte de film enkele ongemakkelijke stille momenten, maar was in elk geval duidelijk wat er was gecensureerd.
