Ongeneeslijk zieke allochtonen vinden artsen cru
Ongeneeslijk zieke patiënten van Turkse en Marokkaanse afkomst, gaan anders om met de verwachtingen die zij hebben van artsen dan Nederlandse patiënten. Zij vinden vaak dat artsen cru overkomenen en alle hoop wegslaan. Nederlandse patiënten verwachten juist dat artsen open en eerlijk communiceren.
Fuusje de Graaff, promovenda, stelt dat Turkse en Marokkaanse patiënten verwachten dat artsen, ook ongeneeslijke zieke mensen, hoop op genezing geven. Ook als die hoop er niet meer is.
Artsen en zorgverleners die de diagnose ongeneeslijk moeten overbrengen vinden vaak dat het recht van informatie zwaarder weegt dan het recht van patiënten om niet over alles geïnformeerd te hoeven worden. Hierdoor komen hulpverleners in een spagaat, zo stelt De Graaff. Volgens de promovenda ligt de oplossing in een driehoeksoverleg tussen zorgverlener, patiënt en familie.
