[Special] Rintje Ritsma

Afgelopen maandag werd bekend dat Rintje Ritsma na een lange carrière stopt als schaatser. Het nieuws werd woensdag door hem bevestigd. Daarom hieronder een special, met een terugblik op de indrukwekkende carrière van de 'Beer van Lemmer'.

Rintje Ritsma wordt geboren op 13 april 1970 in Lemmer. Zijn eerste meters op de schaats maakt hij als zesjarige, als hij zijn zus ziet schaatsen op natuurijs. Direct zonder hulp van ouders of een ouderwetse stoel. Lang blijft Ritsma vooral voor lol schaatsen. Serieus wordt het pas als hij op zeventienjarige leeftijd wordt uitgenodigd voor Jong Oranje. Daarin is Ritsma geen bovengemiddeld talent, belangrijkste resultaat is een tweede plaats op het WK junioren in 1989. Hij staat in de schaduw van een ander talent, Falko Zandstra, die de juniorentitel wint in 1990 en 1991.

Ook bij de senioren imponeert Ritsma aanvankelijk niet, al pakt hij in 1992 wel al brons op het EK allround, achter Zandstra en de Noor Johan-Olav Koss. In 1993 hoort Ritsma er dan echt bij. Hij wordt zowel op het EK als het WK derde, achter wederom Zandstra en Koss. In 1994 lijkt Ritsma dan de macht te grijpen. Hij wordt Europees kampioen allround, verbetert op de 1.500 meter het zes jaar oude wereldrecord en verovert de eerste plaats op de Adelskalender, de wereldranglijst aller tijden. Het belooft veel voor de Olympische Spelen in Lillehammer, waarvan de schaatswedstrijden trouwens in Hamar worden verreden. Johan-Olav Koss is in eigen land oppermachtig en wint driemaal goud. Ritsma moet het doen met zilver op de 1.500 meter en brons op de 5.000 meter.

De jaren daaropvolgend zou Ritsma het allroundschaatsen gaan domineren. Hij wordt in 1995 wederom Europees en voor het eerst wereldkampioen. Ritsma zorgt voor nog een revolutie door uit de kernploeg van de KNSB de stappen. Hij is het eindeloze getouwtrek met de schaatsbond over betere topsport faciliteiten zat en begint een commerciële ploeg. De gevolgen van deze stap zijn tot de dag van vandaag merkbaar. Met Sanex als sponsor prolongeert Ritsma in 1996 zijn Europese en wereldtitel. 1997 verloopt licht teleurstellend, mede doordat hij in tegenstelling tot veel andere schaatsers pas laat overstapt naar de klapschaats. Hij word tweede op het EK achter Ids Postma en vijfde op het WK allround. Hij maakt zijn seizoen goed door op het WK afstanden zowel de 1.500 meter als de 5.000 meter te winnen. Hij herovert dit jaar de leidende positie op de Adelskalender en zou deze tot 2000 in handen hebben.

In 1998, een olympisch jaar, begint Ritsma de nadelen te merken van het allrounden, hij moet het opnemen tegen de specialisten per afstand in de strijd om olympische medailles. Bij de Spelen in Nagano treft Ritsma onder meer een oppermachtige Gianni Romme, waardoor er op de 5.000 niet meer inzit dan zilver. Op de 1.500 meter moet hij Ådne Søndrål en Ids Postma voorlaten. Op de 10.000 meter zijn Romme en Bob de Jong duidelijk te sterk. Ritsma vecht in de strijd om brons een legendarisch duel uit met Bart Veldkamp. Een paar ronden voor het eind rijdt Ritsma op enkele seconden achterstand en lijkt geklopt. Met een uiterste krachtsinspanning weet hij Veldkamp nog te passeren en het brons te grijpen. Velen noemen dit Ritsma's beste race ooit.

In de jaren na Nagano blijft Ritsma het allroundschaatsen domineren. Hij grijpt in 1999 zowel de Europese als de wereldtitel. In 2000 wordt Ritsma voor de zesde maal in zeven jaar Europees kampioen, een record. Bij het WK wordt Ritsma derde achter Romme en Postma. Gezien de overmacht waarmee de specialist Romme nu ook het allroundtoernooi domineert, wordt gezegd dat het tijdperk Ritsma voorbij is. Het woord stoppen valt steeds vaker, zeker als het jaar 2001 teleurstellend verloopt. Hij rijdt een teleurstellend NK afstanden, de wereldbekers verlopen matig en tot overmaat van ramp valt Ritsma tijdens het NK Allround. Hij plaatst zich hierdoor niet voor het EK. Lang ziet het er ook naar uit dat Ritsma ook het WK moet missen. De strijd om het laatste ticket gaat tussen Ritsma en Romme. In een skate-off een week voor het WK op de vijf kilometer moet Romme niet alleen winnen, maar ook met een behoorlijke voorsprong op Ritsma. Romme wint, maar het gat is niet groot genoeg waardoor Ritsma naar het WK mag.

In Boedapest snoert Ritsma al zijn critici de mond door voor de vierde maal wereldkampioen te worden. Het zou later zijn laatste grote mondiale titel blijken. In 2002 blijkt dat het gat tussen Ritsma en de specialisten steeds groter wordt en de Fries plaatst zich alleen op de 1.500 meter voor de Olympische Spelen. In Salt Lake City speelt hij geen rol van betekenis, hij wordt negende. Wel verbetert hij daar op 32-jarige leeftijd nog zijn persoonlijk record. In 2003 laat Ritsma zien op de allroundtoernooien nog altijd met de top mee te kunnen. Hij wordt zowel op het EK als het WK tweede, beide keren achter Gianni Romme.

Na 2003 zijn de successen van Ritsma dan echt voorbij. Hij blijkt bij de nationale allroundtoernooien tot de subtop te horen, wat niet goed genoeg is voor kwalificatie voor de EK's en WK's. Een uitzondering is 2006, als hij op het NK allround tweede wordt en als lid van de achtervolgingsploeg mee mag naar de Olympische Spelen in Turijn. Ritsma rijdt zelf alleen de voorronde en moet vanaf het middenterrein toezien hoe zijn laatste kans op olympisch goud in rook opgaat wanneer Sven Kramer in de halve finale onderuit gaat. De ploeg wint nog wel brons, Ritsma's zesde olympische medaille. Ook mag hij bij de sluitingsceremonie de Nederlandse vlag dragen. In 2007 blijkt Ritsma ook op nationaal niveau niet meer mee te kunnen, hij wordt 20e op het NK Allround.

Op 24 september 2008, op 38-jarige leeftijd, maakt Ritsma dan officieel bekend te zullen stoppen met schaatsen.

Erelijst:

Medailles:
Olympische Spelen: 0x goud, 2x zilver, 4x brons
EK Allround: 6x goud, 2x zilver, 2x brons
WK Allround: 4x goud, 2x zilver, 3x brons
WK Afstanden: 2x goud, 2x zilver, 1x brons
NK Allround: 2x goud, 4x zilver, 3x brons
NK Afstanden: 11x goud, 5x zilver, 3x brons

Wereldrecords:
1.500 meter, 1.51,60, 8 januari 1994, Hamar
Grote vierkamp, 156,201, 9 januari 1994, Hamar
1.500 meter, 1.48,88, 20 december 1997, Heerenveen
Grote vierkamp, 152,651, 7 februari 1999, Hamar

Adelskalender: eerste plaats van 7 januari 1994 tot 16 februari 1994 en van 7 februari 1997 tot 26 januari 2000.

Submitter:  Bron: FOK!sport