[Special] Verkerk en twee wonderbaarlijke weken

Dit weekend worden weer de finales van Roland Garros gespeeld. Velen zullen zich echter nog de finale van 2003 herinneren. Toen was Martin Verkerk de verrassing van het toernooi en de eerste Nederlandse finalist in de historie van Roland Garros. Hieronder een terugblik op dat toernooi.

Wie kende Martin Verkerk voor Roland Garros 2003? De echte tennisfans waarschijnlijk wel, het grote publiek nog niet. Toch had Verkerk ook voor Roland Garros al aardige prestaties neergezet. In februari 2003 won hij het ATP-toernooi van Milaan, in de finale klopte hij toen Jevgeni Kafelnikov. In de grand slams was er nog geen succes. Zowel bij de US Open in 2002 als bij de Australian Open van 2003 overleefde hij de eerste ronde niet. Bij aanvang van Roland Garros stond Verkerk op een 45e plaats op de wereldranglijst.

Verkerk begint zijn zegereeks in de eerste ronde tegen de onbekende Kroaat Zeljko Krajan. Het wordt een simpele overwinning, 6-3, 6-4 en 6-4. De verwachting was echter bij iedereen dat de tweede ronde het eindstation zou zijn. De Zwitser Roger Federer was de verwachte tegenstander. Die ging echter in de eerste ronde onverwacht onderuit tegen de onbekende Peruaan Luis Horna, waardoor er plotseling kansen waren voor Verkerk.

Toch leek de tweede ronde alsnog het eindpunt. Op 2-5 en 0-40 in de vierde set had Horna drie matchpoints en leek de partij voorbij. Precies op dat moment kantelde de partij volledig, Horna dacht de partij al binnen te hebben en gaf juist daardoor de wedstrijd compleet uit handen. Verkerk won de vierde set met 5-7 en pakte met 6-2 ook de vijfde set. Vanaf dat moment lijkt Verkerk bevrijd en gaat zijn niveau steeds meer omhoog. In de derde ronde is er een goede overwinning op de Amerikaan Vince Spadea, 6-7, 6-4, 6-2 en 7-5.

Vanaf de vierde ronde treft Verkerk echt tegenstanders van naam. Als Als eerste de Duitser Rainer Schüttler, die een paar maanden eerder nog de finale haalde van de Australian Open. De Nederlander boekte echter een knappe zege, 6-3, 6-3 en 7-5. In de kwartfinale treft Verkerk één van de favorieten, de als vierde geplaatste Carlos Moya. Die partij word een echte thriller. Verkerk heeft een geweldige start en wint de eerste twee sets met 6-3 en 6-4. In de derde set ging Moya beter spelen en waren beide aan elkaar gewaagd. Één zwak moment van Verkerk aan het eind van de set was niet meer goed te maken, met 5-7 won de Spanjaard de derde set. Ook in de vierde set ging het gelijk op. Bij 4-5 kreeg Moya drie break- en setpoints. Verkerk werkte er twee weg, maar de derde werd door Moya benut, waardoor er een vijfde set kwam. Daarin leek Moya de beste kansen te krijgen, aangezien hij zijn servicegames simpel won en Verkerk veel moeite had zijn servicegames binnen te halen. Moya raakte echter vermoeid en werd bij 6-6 dan toch gebroken. In de laatste game kwam Verkerk niet meer in de problemen en bereikte zo de halve finale.

Daarin was Guillermo Coria de tegenstander. De Argentijn, als zevende geplaatst, had vlak voor Roland Garros het toernooi van Hamburg gewonnen en werd daardoor beschouwd als grote kanshebber. In de eerste set ging het gelijk op, waardoor er een tiebreak moest komen. Deze werd door Verkerk met 7-4 gewonnen en Coria raakte zo gefrustreerd dat hij een racket naar een ballenjongen gooide. Door direct zijn excuses aan te bieden en de jongen zijn t-shirt cadeau te doen voorkwam hij diskwalificatie, Coria kwam er vanaf met een waarschuwing. In de tweede set slaagde Verkerk er in de service van Coria twee keer te breken, terwijl hij zelf slechts één keer gebroken werd. Daardoor won Verkerk de set met 6-4. In de derde set werden beide spelers één keer gebroken, waardoor er wederom een tiebreak moest komen. Met 7-0 won onze landgenoot de tiebreak en daarmee de wedstrijd. Voor het eerst in de historie stond er een Nederlander in de finale van Roland Garros.

Dat een finale niet te vergelijken is met een andere soort wedstrijd bleek helaas weer. Verkerk haalde geen moment de vorm van de rest van het toernooi en was daardoor kansloos tegen de als derde geplaatste Juan Carlos Ferrero. Met 6-1, 6-3 en 6-2 pakte de Spanjaard zijn eerste en tot nu toe ook enige grand slamtitel grand slamtitel.

Na het toernooi ging het minder met Verkerk, de eerste maanden moest hij vooral wennen zijn plotselinge bekendheid, wat zijn prestaties niet ten goede kwam. In september 2003 bereikte hij zijn hoogste positie op de wereldranglijst, 14e. In juli 2003 won hij zijn tweede ATP-toernooi, de Dutch Open. Hij kampte toen al met een schouderblessure, waardoor hij de Olympische Spelen miste. Die blessure hield hem lange tijd aan de kant en pas dit jaar lijkt Verkerk weer de weg omhoog te hebben gevonden met zeges in enkele Futures en Challengers.