Zanardi finisht in New York marathon

Alex Zanardi heeft in New York met de marathon mee gedaan. Niet als loper maar op een speciale handfiets. Hij eindigde verdienstelijk als vierde.

Zanardi die in 2001 tijdens de Champ Car-race op de Duitse Lausitzring zijn beide benen verloor, verbaasde vriend en vijand door zijn comeback te maken in het World Touring Car Championship. Ook testte de Italiaan eerder een Champ Car en een Formule 1 wagen.

Vier weken geleden begon het idee om mee te doen aan de New York City marathon toen hij door zijn sponsor Barilla voor een pre-marathon feestje werd uitgenodigd. Zanardi wilde alleen komen als hij mee mocht doen met de marathon. Een week later was er een handfiets voor de 41-jarige coureur.

Drie weken voorafgaand aan de marathon begon de training van Zanardi, die diverse marathon afstanden aflegde. Zanardi: "Ik wist dat ik het kon, maar de 'rondetijd’ was een andere vraag. Ik moest onthouden dat ik de race niet als Zanardi moest starten, ik moest mezelf eraan herinneren dat ik me niet teveel moest bezig houden met dat anderen sneller gaan dan ikzelf."

De voormalig Williams coureur kon in de begin fase van de marathon de kopgroep goed bijhouden. Toen de top drie van de Italiaan wegreed, bleef Zanardi verstandig om niet direct de achtervolging in te zetten.

"Vanaf het moment dat de top drie weg was, reed ik samen met een man uit Florida, Keane West. Ik bleef hem vragen 'vertel me wat ik moet doen. Ik weet niets van het rijden van een marathon, dit is de eerste die ik doe.' Hij antwoordde alleen één of twee keer dat ik het goed deed, meer niet.Na ongeveer dertig kilometer kwamen we in Bronx, waar we tegen de heuvel op moesten en Keane van me weg probeerde te rijden," vervolgde Zanardi.

"Ik deed mijn best om hem te volgen, totdat ik zag dat hij alles had gegeven. Hij had een goede snelheid op de rechte stukken, maar wist niet hoe hij de bochten moest nemen, terwijl ik geloof dat ik daar wel wat talent voor heb. In de laatste bocht nam hij een erg vreemde lijn, terwijl ik veel sneller door de bocht kwam. Ik kwam voor hem uit de bocht en probeerde zoveel mogelijk snelheid te maken. Toen ik achter me keek was hij weg."

Uiteindelijk passeerde Zanardi met een tijd van 1 uur, 33 minuten en 17 seconden de finishlijn, en dat is maar 15 minuten achterstand op de winnaar Alejandro Albor. Zanardi had zich een tijd van 1 uur en 45 minuten voor ogen gesteld en deed er toch twaalf minuten sneller over om de finish te bereiken.

In de ochtenduren voorafgaand aan de marathon leek er toch een probleem te te zijn. Een schokbreker was gebroken. Zanardi gaf toe best wel bang geweest te zijn. "Elke keer als ik over een hobbel reed, schudde de fiets vreselijk. Of toen ik de heuvel af ging… ik heb 400 kilometer per uur gereden op de Michigan International Speedway en was nooit bang, maar vandaag was ik zo bang dat ik de controle over mijn fiets zou verliezen! Dat was zeker gevaarlijk en ik ben blij dat het voorbij is."

"Ik reed de hele tijd al met deze fiets en precies vanmorgen, terwijl ik van mijn hotel kom breekt het. Als het gisteren was gebeurd, had het nog vervangen kunnen worden, maar vandaag was er geen vrachtwagen met reserveonderdelen op de paddock aanwezig! Ook miste ik Mo Nunn niet als engineer. Dus vergeef me dat ik aan het eind van de race geen donuts heb gemaakt!" aldus Alessandro Zanardi.