De Sfinx stopt met wielrennen

Na Ludo Dierckxsens, Tristan Hoffman en Angel Casero hangt nu ook Pavel Tonkov zijn fiets aan de haak. De 36-jarige Rus zegt na dertien seizoenen het professionele wielrennen vaarwel.

Italië loopt als een rode draad door de wielercarrière van de renner Tonkov. Zo maakte de wielerwereld in 1987 op het vasteland van het laarsvormig schiereiland voor het eerst kennis met de Sfinx. Tijdens het WK voor beloften in Bergamo toonde de Rus zijn talent aan de wielervolgers. Tonkov won, na een solo van maar liefst veertig kilometer, voor Erik Dekker de gouden plak en de regenboogtrui.

Deze prestatie en het feit dat hij in 1992 in elke bergetappe in de Settimana Bergamasca het veld op minuten reed, leverde hem vijf jaar later een contract op bij het Italiaanse Lampre. Door problemen met de USSR kon hij in dat jaar pas de overstap maken naar een buitenlandse ploeg. In zijn eerste jaar werd de Rus gelijk zevende in het eindklassement van de Giro d'Italia en de liefde tussen beiden was geboren.

Dat oude liefde niet roest, toonde hij in de daaropvolgende jaren. Tot 1999 stond Tonkov elk jaar aan de start van de Italiaanse ronde. Dat leverde hem diverse topnoteringen op, maar nooit de eindwinst. Tot hij in 1996 het roze op imponerende wijze naar Milaan bracht. Het betekende het absolute hoogtepunt van Tonkov's loopbaan, want in de jaren daarna zou hij dit kunstje niet weer flikken. Al was hij er in 1997 en 1998 met tweemaal een tweede stek dichtbij.

Vanaf 1999, het jaar dat hij de Giro voor de eerste maal links liet liggen, ging het bergafwaarts met de carrière van Tonkov. De Tour, waar hij zich dat seizoen helemaal op focuste, draaide - mede door onfortuin en de dood van zijn schoonvader tijdens La Grande Boucle - uit op een deceptie. De seizoenen daarna zocht hij zijn heil dan ook weer in de Giro d'Italia. Maar verder dan een vijfde plaats in 2000 en 2002 kwam hij niet meer.

Ook buiten Italië was Tonkov succesvol. Zo schreef hij in 1995, na een schitterend duel met Alex Zülle, de Ronde van Zwitserland op zijn naam en was hij in 1997 de beste in de Ronde van Romandië. Tevens werd hij nog vierde (1999) en derde (2000) in de Vuelta. In zijn laatste jaar als prof won hij nog een etappe en de eindoverwinning in het Spaanse Clásica Internacional de Alcobendas. Tonkov reed in zijn loopbaan naast Lampre achtereenvolgens voor Panaria, Mapei, Mercury, CCC Polsat, Vini Caldirola en Team LPR.