Op heterdaad betrapte autodief vrijgesproken
Toen de man de rechtszaal binnenkwam, zei strafrechter Walter de Smedt: “Maar ik ken u. Wanneer hebben wij elkaar nog gezien? Aha. Op vijf februari.” Nauwelijks twee maanden eerder was dezelfde man voor eenzelfde vergrijp door dezelfde rechter veroordeeld tot anderhalf jaar cel.
De rechter vroeg hoeveel de man daadwerkelijk had gezeten. “Hoeveel heeft u van die achttien maanden in de cel gezeten? Wablief? Geen enkele dag? Dan heeft het geen zin dat ik u opnieuw veroordeel.” België voert al enige tijd celstraffen tot drie jaar niet meer uit vanwege een chronisch cellentekort.
Volgens de rechter is het feit dat de man in herhaling viel direct te relateren aan het feit dat hij klaarblijkelijk geen enkele dag van de opgelegde celstraf hoefde te zitten. “De rechtbank heeft de plicht om de maatschappij te beschermen tegen dergelijke veelplegers. In het zoeken naar een gepaste sanctie moet ze evenwel vaststellen dat de niet-uitvoering van de vorige rechterlijke uitspraak het plegen van nieuwe feiten heeft mogelijk gemaakt.”
“Een dergelijke straffeloosheid kan niet anders dan de veelplegers aanzetten tot het voortzetten van hun criminele activiteiten. In die zin is een rechterlijke uitspraak zinloos en van geen enkele waarde en worden nieuwe feiten door de niet-uitvoering uitgelokt.”
In België kampt men behalve met een chronisch cellentekort, ook met ondercapaciteit in de bewakingssector. Tevens zijn de in het Belgische justitiële systeem opgelegde, evenals de uitvoering van die straffen in de ogen van veel Belgen te laag. De vrijspraak wordt gezien als een aanklacht tegen al deze punten.
