'Duyvendak was kernlid RaRa'
Een dag nadat GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak vrijwillig het parlement verlaten heeft, pakt De Telegraaf met een paginagroot artikel nog eens keihard uit over zijn vermeende RaRa-verleden. Duyvendak zou volgens politiebronnen indertijd tot de harde kern van de RaRa-leden hebben behoord.
Vorige week maakte Duyvendak nog bekend dat hij af wilde van het RaRa-stigma wat nog altijd om hem heen hangt. ''Voor de zoveelste maal wil ik stellen dat ik op geen enkele manier betrokken ben geweest bij de RaRa", schreef het toen nog GroenLinks-Kamerlid in een verklaring.
Een voormalig politieman vertelt vandaag in De Telegraaf echter over de aanwezigheid van Duyvendak in de buurt van de Lemelerberg, waar op 9 februari 1987 een 100 meter hoge zendmast van het militaire telefoonnet werd omgehaald. Duyvendak was volgens de agent hoofdverdachte nummer één. Ook was Duyvendak prominent aanwezig bij lawaaidemonstraties voor de Bijlmerbajes toen in 1988 René Roemersma voor zijn aandeel in de aanslagen werd vastgezet
De Revolutionaire Anti-Racistische Actie (RaRa) liet voor het eerst van zich horen door het platbranden van de Makro in Duivendrecht, op 17 september 1985. Ruim een jaar later sloeg de groep opnieuw toe, in Duivendrecht en Duiven, gevolgd door de aanslag in Nuth van 10 januari 1987. Doel was om de investeringsmaatschappij achter de Makro, SHV, te dwingen zijn activiteiten in Zuid-Afrika te stoppen. Ook Shell moet zijn activiteiten daar staken, vond RaRa. Daartoe werden eind jaren 80 tientallen Shell-stations, verspreid over het land, aangevallen. Daarbij werd onder meer gebruikgemaakt van fosforbommen. Later trok RaRa ten strijde tegen het asielbeleid met bomaanslagen op het huis van toenmalig PvdA-staatssecretaris van Justitie Aad Kosto (1991) en het ministerie van Sociale Zaken (1993).
Wie er achter RaRa schuilgingen, is nooit met justitieel bewijs aangetoond. De enige die er ooit voor veroordeeld is, is de Amsterdamse anti-apartheidsactivist René Roemersma, een goede kennis van Duyvendak. Hij werd echter in hoger beroep vrijgesproken op procedurele fouten. Wel kreeg hij 18 maanden cel voor een mislukte bomaanslag op paspoortdrukker Elba in Schiedam.
Een andere verdachte was de fanatieke kraakster Henneke Hagen, die ook behoorde tot de vriendenkring van Duyvendak. Zij werd wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Met een andere verdachte van de RaRa-aanslagen, Jan van B., zat Duyvendak later nog jarenlang in het bestuur van uitgeverij Ravijn op het adres van het extreemlinkse blad N.N., dat de ’RaRa-kommunikees’ publiceerde. Ook deed de politie in 1988 in een onderzoek naar RaRa een inval in een pand waar Duyvendak met 25 anderen woonde. Duyvendak bleef destijds echter verder buiten schot.
De voormalige agent zegt in De Telegraaf: ''Binnen politiekringen geldt Duyvendak nog steeds als een hoofdverdachte achter de aanslagen van toen. Er was gewoonweg te weinig hard bewijs tegen hem, maar naar onze overtuiging was hij wel degelijk een kernlid van RaRa.”
Een voormalig opsporingsambtenaar stelt tenslotte: ''De BVD (nu AIVD, red.) had een vuistdik dossier over de man. Hij was volgens de geheime dienst betrokken bij zowel de Makro-branden als de Shell-aanslagen. Duyvendak zat er heel diep in en speelde een sleutelrol binnen het netwerk.''
