Denen geven Wilders staande ovatie
Wilders kreeg zondag in Christiansborg tot drie keer toe een staande ovatie van ongeveer 150 leden van Trykkefrihedsselskabet, een vereniging die opkomt voor de vrijheid van meningsuiting. Ze werden op een zomerse dag ingewijd in het hoe en waarom van Fitna - de film en kunnen in debat met de man die uitgroeit tot hun held. Als hij dat al niet is, in deze zaal gelijkgestemden. ‘Een warm bad’, noemt de politicus het zelf. ‘Wat een dappere man. Ik ben gek op hem’, zegt de uit Iran afkomstige auteur en columnist Farshad Kholghi (37), die in 1984 vluchtte uit het Iran van ayatollah Khomeini. ‘We voeren dezelfde strijd. Tegen de politieke correctheid die de vrijheid van meningsuiting aan het vernietigen is. Al moet hij gezien zijn veiligheidssituatie wel heel veel offers brengen.’
Onder de aanwezigen zijn opvallend veel leden van de populistische Dansk Folkeparti, die achtereenvolgende regeringen heeft gedwongen strenge immigratiewetten in te voeren. Partijleidster Pia Kjærsgaard zit op de eerste rij en klinkt zelfbewuster dan ooit. ‘Er is geen premier zonder de Dansk Folkeparti’, lacht ze, over de gedoogsteun die ze geeft aan de liberaal-rechtse regering van Anders Fogh Rasmussen. Dat Wilders zegt dat de Koran en daarmee de moslims een bedreiging voor het Westen vormen, ‘dat weten de Denen al lang’.
Lars Hedegaard Jensen heeft voorafgaand aan het debat geen goed woord over voor de manier waarop Wilders in Nederland wordt gedemoniseerd. ‘Jullie moeten je schamen. Fitna is een gematigde film, waarin niets wordt getoond dat in strijd is met de wet. Met de dood van Pim Fortuyn en Theo van Gogh hebben jullie twee politieke moorden gehad. Daar moeten jullie bang voor zijn, maar in plaats daarvan is Wilders de grote vijand.’ Hedegaard (65) is de man achter Trykkefrihedsselskabet, dat hij in 2004 oprichtte, nadat hij als journalist en historicus was geweigerd als lid van PEN. In I krigens hus (In het huis van oorlog) dat hij over de Islam had geschreven, zou hij aanzetten tot haat. ‘Mijn boek gaat over hoe moslims tegen de westerse wereld aankijken. Onze vereniging komt op voor de vrijheid van meningsuiting. Maar het lijkt er steeds meer op dat die vrijheid alleen nog betekent dat je mag zeggen wat in de smaak valt.’ Eerder op de dag heeft Kjaersgaard met Wilders geluncht, in attractiepark Tivoli in het centrum van Kopenhagen. De waardering is geheel wederzijds. Zij: ´Een excellente, dappere man.’ Hij: ‘Haar partij heeft een prachtig profiel. Streng als het gaat om de islam, immigratie en integratie, maar tegelijkertijd een sociaal beleid voeren. Dat spreekt me aan.’
De eerste vragensteller is Bent, van de Zweedse Democraten, een neonazipartij die in sommige Zweedse steden in de gemeenteraad zit. Hij vroeg Wilders hoe hij een eventuele samenwerking op Europees niveau voor zich ziet. Echte samenwerking op Europees niveau wil Wilders niet, antwoorde hij op de vraag van Bent. Maar er moeten meer ideeën worden uitgewisseld, ‘zodat we van Amsterdam tot Kopenhagen op onze eigen manier in het parlement kunnen strijden’. De enige vraag die in de buurt van een kritische opmerking komt, gaat over hoe de vrijheid van meningsuiting die Wilders propageert zich verhoudt tot zijn oproep om de Koran te verbieden. Wilders snapt dat dit vragen oproept in een land waar Mein Kampf, in tegenstelling tot in Nederland, niet verboden is. Het gaat om een totalitair boek, legde Wilders uit.
Een dag eerder had Wilders eindelijk zijn ontmoeting gehad met Kurt Westergaard, de Deense tekenaar van Mohammed met een bom in zijn tulband. De ondergedoken Westergaard doet vanuit zijn negende safehouse geen mededelingen over het privégesprek, dat Wilders omschrijft als ‘heel open en aangenaam’. Over de financiële genoegdoening die Westergaard eist voor het zonder toestemming gebruiken van zijn cartoon in Fitna, is niet gesproken. Dat laten beiden aan hun advocaat over. Westergaard: ‘En ik heb een heel goede.’
