Vijf jaar en tbs voor moord op zoontje
De Amsterdamse Charita van B. die op 2 mei haar 4-jarige zoontje Lucas met een kussen dood drukte, is vandaag veroordeeld tot 5 jaar celstraf en tbs met dwangverpleging. De rechtbank wil dat de tbs-behandeling onmiddellijk aanvang neemt.De vrouw uit Amsterdam-Noord zei dat ze geen andere uitweg zag dan haar zoontje te vermoorden. Ze was altijd moe en kon haar kindje niet voldoende aandacht geven vanwege haar drukke leven.
Na de moord op Lucas ondernam ze een zelfmoordpoging. Ze at een salade van lelietjes van dalen (die staan in de top 10 van giftigste plantjes.) Na de mislukte poging nam ze de trein naar Zandvoort en wandelde de zee in. Tot haar woede werd ze uit het water gehaald door de reddingsbrigade.
Het leven van de vrouw was een aaneenschakeling van problemen. Haar moeder stierf toen ze 4 jaar oud was, haar stiefmoeder pestte haar en de vader bood ook allesbehalve een veilige omgeving. Ze ondernam diverse zelfmoordpogingen, waaronder een paar al op zeer jonge leeftijd en stortte zich van de ene in de andere relatie. Uit een daarvan kwam haar 13-jarige dochter voort, die vlak voor de dood van Lucas uit huis was geplaatst omdat het niet langer ging.
Psychiatrische rapporten spreken van een borderline-stoornis, een langdurige eetstoornis en gevoelens van eenzaamheid, depressie en onrust.
Internet
Van B. was ook actief op ineternet met cursussen die luisterden naar namen als EFT (Emotional Freedom Techniques) TAT (Tapas Accupressure Technique).
Op haar website omschrijft ze zichzelf onder meer als volgt: ''Ik ben Charita van B. en ik werk in Amsterdam. Ik geef EFT/TAT-consulten. Ik richt me vooral op het emotionele psychische vlak omdat ik dat verreweg het meest interessant vind. Ik heb geen psychologie gestudeerd, heb geen medische graad. Nou heb ik eerlijk gezegd ook geen hoge pet op van psychologen en psychiaters, ik heb er heel wat gezien in mijn leven, ik heb er nooit nauwelijks enige baat bij gehad...''
''Ik heb een nogal traumatische jeugd gehad. Mijn moeder overleed aan een acute hersenbloeding toen ik vier jaar was. Daarna kreeg ik een stiefmoeder, die nog gemener was dan die uit een sprookjesboek. Dagelijks zware geestelijke mishandeling, vreselijke ruzies, geschreeuw, geweld, gepest en incest waren de normaalste zaak van de wereld in ons gezin...''
''Ik vertel dit omdat ik door dit allemaal meegemaakt te hebben én weer te boven ben gekomen een groot inzicht heb opgedaan in de emotionele en psychische problematiek van mensen. Er is bijna niets wat ik niet ergens herken. Dat en doordat ik zeer empatisch ben zie en voel ik heel snel wat de werkelijke oorzaak van een probleem is.''
