Verst. gehandicapten terug uit woonwijken
De Twentse Zorgcentra halen verstandelijk gehandicapten die tien jaar geleden werden gedwongen in gewone wijken te gaan wonen, terug naar grotere terreinen. Op die terreinen voelen zij zich veiliger en beschermder dan naast 'gewone' mensen, zegt directeur Hans van der Molen.''Je moet de omgeving aanpassen aan de gehandicapten en niet andersom.'' Van der Molen bevestigt berichtgeving daarover in de Volkskrant. Hij keert zich tegen het overheidsbeleid, dat juist ernaar streeft dat verstandelijk gehandicapten niet meer op grote terreinen in de bossen wonen, maar midden in de stad. Zo zouden ze beter integreren in de samenleving.
In de praktijk blijken de gehandicapten zich vaak eenzaam en ongelukkig te voelen in de woonwijken. Zij kunnen er niet hun eigen leven leiden. Zo kunnen ze op een groot terrein op hun eigen fiets rondrijden, maar is dat in het drukke stadsverkeer onmogelijk.
Bovendien staan 'gewone' Nederlanders soms vijandig tegenover hun verstandelijk gehandicapte buren. Zij hadden ''vriendelijk lachende mongolen'', zoals Van der Molen het noemt, als buur verwacht, maar merken dat veel verstandelijk gehandicapten geheel ander gedrag vertonen. Van integratie komt in zo'n situatie niets terecht. De voorstanders van integratie zeggen dan dat de verzorgers en de instellingen zich meer moeten inspannen om een betere relatie op te bouwen, maar daarmee worden die overvraagd, aldus Van der Molen.
