New York kampt met bedwantsenplaag
''Laat de bedwantsen niet bijten'', luidt een Amerikaanse kinderrijmpje dat ouders voor het slapengaan tegen hun kinderen zeggen. De bedwantsen waren in de westerse wereld uitgeroeid, maar kennen in de Verenigde Staten een comeback.Vooral inwoners van New York hebben te kampen met de piepkleine zesvoeter die in hun bedden woont en zich voedt aan hun bloed.
De New Yorkers zijn massaal geobsedeerd geraakt door de bedwants, die na de wijken Brooklyn en Queens nu ook Manhattan heeft bereikt. Het beestje laat zich niet tegenhouden door een goed schoongemaakt huis, want het woont ook in de duurste appartementen en chicste hotels.
Het aantal klachten is het afgelopen jaar meer dan verdubbeld. De beestjes reizen via meubels, kleding of papier. New York overweegt de verkoop van tweedehands matrassen te verbieden.
De bedwants
Bedwantsen zijn lichtschuw en gaan in het algemeen 's nachts op zoek naar hun maaltijden. Zij voeden zich met het bloed van zoogdieren, waar de mens dus ook onder valt. Na het bloeddrinken trekken zij zich weer terug in hun schuilplaatsen. Hier komt ook de naam bedwants vandaan. Zij verstoppen zich namelijk bij voorkeur in de naden en kieren van bedden, de holle delen van een ledikant, in zoom van linnengoed en matras.
Sommige mensen zijn gevoelig voor een beet van een bedwants, anderen niet. Er kan hevige jeuk optreden, een rode vlek kan ontstaan of een wondje. Bedwantsen kunnen astma en ziekten zoals gele koorts overbrengen. Kinderen die besmet zijn door bedwantsen zien er bleek uit, zijn lusteloos en hebben weinig energie.
Een bedwants (in het echt ca. 5mm)
