Vragen omtrent zelfmoord David Kelly blijven

In een artikel verschenen in de Engelse krant de Guardian, onderschrijven drie artsen de eerder in dezelfde krant gepubliceerde visie dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat Britse wapenexpert David Kelly overleden is als gevolg van een doorgesneden ader. De drie artsen, waaronder een vaatchirurg en een patholoog, zijn het daarmee oneens met de conclusie van het Hutton-rapport over de primaire oorzaak van Kelly's dood.

In een eerder artikel schreven andere artsen al dat ze het niet eens waren met de stelling dat overlijden als gevolg van een doorgesneden pols vaak voorkomt. Volgens de mening van de artsen is het zelfs nagenoeg onmogelijk om op deze wijze zelfmoord te plegen. "Onwaarschijnlijk, maakt het niet onmogelijk", werd er daarop door anderen ter verdediging van het Hutton-rapport aangevoerd.

"Voordat wij bereid zijn de doorgesneden ader als een afdoende en geloofwaardige reden van overlijden te accepteren, hebben we eerst bewijs nodig dat zulke uitzonderingen voorkomen of überhaupt zelfs mogelijk zijn", schrijft dokter Rouse. "Onze kritiek op het Hutton-rapport richt zich op het feit dat het oordeel van 'zelfmoord' niet klopt. Doodbloeden ten gevolge van een doorgesneden ader gaat volledig tegen de huidige medische kennis in. Een ader trekt zich in zo'n geval samen, sluit zich, vormt stolsel en stopt binnen enkele minuten met bloeden. Bovendien, wanneer de persoon blijft bloeden, compenseert het lichaam het bloedverlies door het afsluiten van niet-essentiële aderen. Zelfs wanneer iemand deels leeggebloed is kan men op deze manier nog vele uren en dagen blijven leven".

De artsen zijn het ook niet eens met de conclusie van het Hutton-rapport dat de hoeveelheid co-proxamol, een pijnstiller, in David Kelly's lichaam een gevaarlijk hoge dosis was. Volgens toxicoloog Allen komen de gevonden waarden niet eens in de buurt van een overdosis. De medici stellen dat het oordeel van het rapport in strijd is met de medische leer, dat het in strijd is met wat er in de medische literatuur bekend is over dit type zelfmoord en dat de conclusies niet overeenkomen met de feiten. Ze roepen daarom op tot een heropening van het onderzoek. De bevindingen zouden daarna, onder ede, ter beoordeling aan een jury voorgelegd moeten worden.