Bestaan buitenaards leven waarschijnlijk
Dat is altijd een theorie geweest, maar wetenschappers mochten opnieuw nadenken. Een studie die deze week gepubliceerd is concludeert dat oceanen van water gevangen kunnen zijn onder de bevroren oppervlakten van veel van de manen van Jupiter, Saturnus, Neptunes en Uranus.
In plaats van te zoeken naar kleine groene mannetjes, denken wetenschappers bij NASA's Jet Propulsion Laboratory dat buitenaards leven kan bestaan in de vorm van microscopische zeewezens gelijk aan degene op de bodem van Aardse oceanen. "Elke plaats dat een vloeibare oceaan heeft is het waard om in meer detail onderzocht te worden", zegt Professor Carl Murray van de Astronomy Unit van de Universiteit van Londen.
Er is al lang gedacht dat Jupiters ijzige maan Europa, wiens oppervlakte lijkt op de aardse polen, een oceaan kan bevatten, maar de nieuwe studie concludeert dat op zijn minst acht andere lichamen ook oceanen kunnen hebben klotsend onder een dikke buitenste laag van ijs. In aanmerking komen Jupiter's manen Ganymede en Callisto, Saturnus' satellieten Titan en Rhea en Titania en Oberon welke om Uranus cirkelen.
De theorie is gebaseerd op een wiskundig model dat kijkt naar de hoeveelheid interne hitte die gegenereerd kan worden door de kernen van deze manen welke, als de Aarde, gesmolten kernen hebben. De hitte kan het ijs laten smelten of vrijkomen in de vorm van vulkanen of thermische ventielen en hete fonteinen.
Hitte wordt evenzo gegenereerd door radioactiviteit in de rotsen en - in sommige gevallen - door de getijdenenergie veroorzaakt door de moederlichamen van de maan, zoals de grote planeten Jupiter en Saturnus.
Volgens het model, genereren veel lichamen in het zonnestelsel genoeg warmte om een laag ijs te laten smelten. Het model voorspelt zelfs dat Pluto, de kleinste planeet om de zon een oceaan ondersteunt.
Er wordt gedacht dat Varuna, een asteroide die in de verste regionen van ons zonnestelsel cirkelt, genoeg interne hitte kan genereren om ijs te smelten.
De theorie kan veel mysteries verklaren die wetenschappers versteld heeft laten staan. De Galileo ruimtesonde vloog langs Callisto in 1998 en detecteerde vreemde fluctuaties in het magnetische veld van de maan. De beste verklaring voor deze fluctuaties is een oceaan van zout water.
Gelijksoortige magnetische fluctuaties zijn opgepikt nabij Ganymede, de grootste maan in het zonnestelstel. Op Triton, een enorme maan draaiend om Neptunus, zijn enorme geisers gefotografeerd die door het gesmolten oppervlak uitbarstten. Europa is bedekt met ijs dat gescheurd is in kanalen en ijsbergen.
Als de oceanen bestaan, zal het verregaande implicaties hebben voor het idee van bestaan van leven buiten onze planeet.
