Koffie uit blik
Door het drukken op een plastic knop aan de onderkant van een heus blikje koffie verdwijnt de rode vloeistof die onderin het blikje zit. Dan even schudden, 3 minuten wachten, en uw koffie is klaar. Al dan niet met suiker er melk. Een blikje bevat 212 ml en de koffie heeft na verhitting een temperatuur van 60 graden Celcius.
Het geheim van het blikje schuilt in de hittebron: ongebluste kalk (CaO) en water die van elkaar gescheiden worden door een laag aluminiumfolie. Door het drukken op de knop breekt het folie, waarna een exotherme reactie optreedt met als eindproduct calciumhydroxide. En flink wat hitte.
Al in 1939 werden proeven met zelfopwarmende blikjes gedaan, maar dit mislukte omdat het niet veilig genoeg was. Het huidige blikje kent zijn begin in 1996, dankzij de Engelsen Carden Taft en Matthew Searle. In datzelfde Engeland wordt momenteel een consumentenonderzoek gedaan om te zien of er vraag is naar het product. De eerste resultaten zijn bemoedigend.
Zelfkoelende blikjes bestaan al langer, maar zijn niet echt milieuvriendelijk.
