Neus van Dinosaurus zat aan einde snuit
Een Amerikaanse onderzoeker stelt voor de dinosaurus te onderwerpen aan een neuscorrectie. Hij is er van overtuigd dat de vlezige neusgaten van de enorme dieren zich aan het einde van hun lange snuiten bevonden en niet vlak onder hun ogen, zoals experts ruim een eeuw hebben aangenomen."De neus is een opmerkelijk multifunctioneel orgaan", zei Lawrence Witmer, dinosaurusonderzoeker aan de Universiteit van Ohio. "Het lijkt mij gewoon meer voor de hand te liggen" dat de neus aan het eind van de snuit, net boven de mond gesitueerd was.
Witmer, auteur van een studie die vrijdag verschijnt in het blad Science, zei dat wetenschappers sinds de negentiende eeuw hebben aangenomen dat de neus van het uitgestorven dier zich net onder de ogen bevond. Op deze plek werden gaten aangetroffen in de gevonden schedels en de meeste experts vermoedden dat de daadwerkelijke opening naar buiten vlakbij zou zitten. Het weefsel van de neus zelf was te zacht om te fossiliseren en is daarom nooit teruggevonden.
Na de vondst van de eerste dinosaurusfossielen in de negentiende eeuw, dachten experts dat de dieren te groot waren voor het land en daarom wel zeedieren moesten zijn, zei Witmer. Omdat ze in het water leefden en de neusopening in de schedel vlakbij de bovenkant van de kop zat, redeneerden wetenschappers dat de neus daar dan ook zou moeten zitten. De neus zou dan als snorkel gediend kunnen hebben.
Later realiseerden wetenschappers zich dat de enorme dinosauriërs prima in staat waren om op het land te leven. "We hebben alleen nooit meer aan die neus gedacht", zei Witmer. "Die neus hebben we bovenop de kop laten zitten en nooit meer verplaatst."
