Tong's voetbalverhalen # 273

Deze week is er een omvangrijk rapport (450 pagina's) verschenen over de harde realiteit van topsport. Dat buiten de fysieke, ook de mentale belasting vaak te groot is. Er meer aandacht aan besteed moet worden.......

De eerste nieuwe Cruijff die ten onder ging aan veel te hoge verwachtingen was Sjoerd Ruiter. Er zouden er nog veel volgen. De mythe werd mede in stand gehouden doordat deze tengere aanvaller, met het postuur van Johan Cruijff, nooit in het eerste van Ajax zou spelen, zelfs niet op de bank zou zitten.

Sjoerd Ruiter begon in 1967 op 15-jarige leeftijd in de B1 van Ajax. Hij doorliep de A1, speelde in het tweede elftal en intern was de technische staf het al snel eens: Ruiter had toekomst. Hij groeide in de jeugd op met o.a. Johnnie Rep, Gerrie Kleton, Johan Neeskens en Louis van Gaal. Met deze spelers voetbalde hij ook samen met Bert van Marwijk en Wim Rijsbergen in Jong Oranje. Latere toppers, sommige zelfs wereldtoppers.

Tot het moment dat de destijds toonaangevende journalist en Ajax-kenner Maarten de Vos hem de nieuwe Cruijff noemde, was er niets aan de hand. Hij voetbalde op intuïtie, op gevoel en met spelplezier. Hij was de beste van zijn generatie, maar zou onder de druk bezwijken. Alle ogen waren plots op hem gericht, en natuurlijk ging dan de vergelijking mank. Niemand is en was te vergelijken met Cruijff. Er werden nu dingen van hem verwacht die tegen zijn natuur ingingen.

Wat nog erger was, waren de trainingsmethodes destijds. De jeugdtrainers en assistenten van Rinus Michels, Bobby Haarms en Han Grijzenhout, behandelden hem alsof hij zelf vond dat 'ie Cruijff was. Terwijl het een introverte tiener was die niet tegen autoriteit kon. Ze scholden hem verrot met opmerkingen als: 'De grote teen van Cruijff heeft meer techniek dan jouw hele been.'

Sjoerd Ruiter had een vader die zeevaarder was. Een man die hem negeerde of schoffeerde. Het zou een funeste ballast in zijn verdere leven veroorzaken. Ook zijn broer en zus kregen dat te verduren. De Ruiter was al labiel en raakte in een depressie. Op zijn twintigste ging hij naar voorzitter Jaap van Praag, op het punt staand te debuteren in Ajax-1. Hij zette echter een punt achter zijn Ajax-tijd, nog voor hij een professionele Ajacied zou worden.

Desondanks wilden verschillende clubs hem inlijven. Daar ging hij niet op in. De afkeer van het harde voetbal was te groot. Wel belandde hij tijdelijk in een psychiatrische kliniek. Met Ruiter werd er niet eens een carrière in de kiem gesmoord, de kiem is nooit gelegd.

Verschillende spelers werden later nog als de nieuwe Cruijff bestempeld. Ruud Kaiser bijvoorbeeld of Johnny Holshuijsen. In een recenter verleden de Portugees Dani en de frêle Cruijff-protegé Tarik Oulida.

De bekendste mislukte nieuwe Johan Cruijff is ongetwijfeld Ton Blanker. Dat kwam op het conto van de destijds nog schrijvende voetbaljournalist Johan Derksen in de Voetbal International. Ton Blanker speelde niet veel later bij Excelsior en een paar andere kleine clubs. Hij belandde zelfs in de bajes wegens het vervoeren van drugs. Zelf heeft hij altijd ontkend schuldig te zijn. Er ingeluisd door "vrienden."

In het liefdesleven scoorde Ton Blanker wel, door zijn huwelijk met de op één na mooiste Dolly Dot, Anita Heilker. De mooiste was Patty. Maar dat is een gekleurde en persoonlijke mening. Iets met een dot van een kans, die ik vergat in te koppen. Ach, Cruijff was ook niet de allerbeste kopper. Iets dat hij waarschijnlijk ruiterlijk zou hebben toegegeven.

tong80