Individualisme is de nieuwe bijbel
Robert Vis, een miljardair en een redelijk grote Tech ondernemer vertrekt uit Nederland. Hij denkt dat er meerdere rijke ondernemers zullen volgen. Zijn bedrijven vertrekken niet mee. Hebben wij de Robert Vissen van deze wereld nodig? Ja. Het zijn topondernemers, zorgen voor veel werknemers en bedrijvigheid. Op zich allemaal goed. Nu is deze Robert wel deelzaam en heeft een sociale inborst en hij hekelt het feit hoe meer hij weggeeft hoe meer belasting hij daarover moet betalen. Hij zegt ook dat het moeilijk is zijn werknemers goed te betalen met dit huidige belastingstelsel. Ik geloof hem tot zover.
Ook ik ben een gelukkig mens die een erfenis kreeg waarover je 10% belasting betaalt over de eerste 136.000 euro daarna wordt het zelfs 20%. Nu heeft je familielid al zijn leven lang belasting betaald over dit geld maar de overheid vindt het nodig nog eens extra af te romen. Zo zijn er nog talloze niet te verteren belastingen waar mensen alleen maar boos van worden. Nergens anders op de wereld lijkt de belastingdruk zo hoog als in Nederland. Lijkt, want we zitten nog steeds ergens in het midden van de ‘wereldtabel’. Ik denk dat we dus te veel klagen, ook ik.
Robert Vis kan vertrekken, Max Verstappen is al een heel tijdje vertrokken naar het bekendste belastingparadijs op aarde: Monaco. Het land van de kapitalistische opportunisten maar bovenal individualisten. Ook het land waar Individualisme al een tijdje de nieuwe bijbel is. Toch denkt Ruut Veenhoven (Socioloog) daar anders over lees zijn interessante verslag eens: https://repub.eur.nl/pub/8791/2000g-fulln.pdf
Iedere kapitalist en of ‘vermogend mens’ zal zeggen dat hij de wereld niet alleen kan redden maar ze doen niet veel moeite zich te verenigen om zo aan de schrijnende tweedeling tussen arm en rijk een einde te maken.
Voor individualisme draagt Ruut Veenhoven verschillende contexten aan die wat mij betreft allemaal plausibel zijn. Het individualisme waar ik het over heb is niet complementair. Al het denken, voelen en handelen zijn alleen goed voor hem of haar zelf of voor directe familie. Het bezit van geld heeft er naar mijn mening niet alles mee te maken hoe individualistisch je bent. Het zit in je genen, je zijn. Eigenlijk in je hele levensbeschouwing.
De meesten van ons hebben weinig tot geen invloed op de wereldproblematiek. Steeds meer autocratieën bepalen het lot van mensen. De paradox lijkt te zijn dat juist in deze autocratieën geen plek is voor individualisten want het individu betekent er niets. Juist in de nog vrije westerse democratieën zie je de ‘me myself and I and God for us all’.