Môgge...

Column: Ton Theunis

Het zit erop. Woensdagmorgen jl. om 04.30 uur was hij voorbij. De avondklok. Die hoeft vooralsnog niet meer opgewonden te worden.
Wij, het volk, waren er wel opgewonden van, dat zeker. Maar achteraf gezien viel het reuze mee. Storm in een glas water. We zaten toch al binnen. Omdat het koud was, omdat het onveilig is op straat en wat al niet meer.
Onze regering, het OMT, het RIVM, die vonden die klok heel erg nodig. De eerlijkheid gebiedt om te stellen dat de meeste andere Nederlanders daar niet zo over dachten. Want zag u er nou echt het nut van in? En, kijk de koe eens in de kont, heeft het geholpen? Als je alles bij elkaar optelt... Nee, dan kan die rare avondklok niet echt hebben geholpen. Het aantal besmettingen is in de afgelopen drie maanden namelijk niet afgenomen. En dat zou gaan gebeuren, als we allemaal ‘s nachts binnenbleven.

Maar steeds weer nadat ik hoorde dat het er minder werden, bleken het er de volgende dag weer meer te zijn. Frappant, die rare schommelingen. Ik weet het niet, bedoel er niks mee, maar frappant zijn ze wel...
In elk geval zijn de ziekenzalen en de IC’s bepaald niet minder vol geworden in de afgelopen negentig dagen. En nachten dus.
Critici die daarop wijzen krijgen al snel te horen dat het komt door de anti-sociale overtreders van die avondklok, jongeren die maar illegale feestjes bleven vieren en elkaar dan aanraakten. Overigens liggen er daarvan nauwelijks op de IC, maar, is mij van overheidswege verzekerd, hun ouders, ooms en tantes liggen daar wel.
Het is de schuld van de Urker zuipschuitende jeugd, om het zo maar te zeggen. Zonder hun wangedrag had de avondklok wel gewerkt en waren we allang van de hele pandemie af geweest, aldus de mensen die het weten kunnen. Nu dient gezegd dat er wel wat tegen die stelligheden in te brengen valt. Want wie herinnert zich niet hoe Mark -die van dat geheugen en de agenda’s en de oorbare notulen- wel eiste dat iedereen vanaf 21.00 uur binnen moest zijn. Anders werkte het niet.

En hoe de zomertijd toen roet in het eten gooide, zodat alles omgezet moest worden. En dat er vervolgens ‘versoepeld’ kon worden naar 22.00 uur dus dat dat ‘allemaal om negen uur binnen, kindertjes’ eigenlijk toch niet zo heel erg stringent nodig was.
Was er dan helemaal niets nuttigs aan de Haagse spertijd? Nou... Gemiddeld, zo heeft Ferd G. -die van zijn schoonmoeder, illegale aanrakingen, zijn eigen geldboete, geen strafblad en artikel 68 Grondwet- ons laten weten, zijn er gedurende de avondklok wekelijks ongeveer zesduizend bekeuringen uitgedeeld vanwege het overtreden ervan.

Zo’n prent kost minstens € 95,-. Wekelijks kreeg Ferd dus om en nabij € 570.000,- binnen in de staatsruif. En dat twaalf weken lang. Da’s toch zo’n € 6.840.000,-, mensen! Daar kun je een boel zinvolle dingen van doen.
Het nut van de avondklok voor het tegengaan van de pandemie kan nauwelijks als bewezen worden gekenschetst. Maar de tegenstanders ervan hebben met hun ongehoorzaamheid wel bijgedragen aan het verhogen van de salarissen in de zorg en de aankoop van allerlei levensreddende middelen.
Tenminste, daar mogen we vanuit gaan, toch? Het zal toch wel goed besteed zijn? Het zal toch niet in het wachtgeld van Smeets -die van de jongetjes, het misbruik, het pluche én D66- zijn gestoken? De lucratieve inkomstenbron van de avondklok droogt dus helaas op vanaf vandaag. Benieuwd wat Wopke en Hugo voor morgen hebben bedacht.
In elk geval vanaf vandaag te koop:
Viervoeter, 2019, 147.000 op de stappenteller. Inclusief riem, muilkorf, schepje en achthonderd plastic zakjes.