Parachute

Ik ga parachute springen. Samen met een goede vriend, Bram. Bram heeft altijd over alles een sterke mening. Zo ook over parachute springen natuurlijk. Eigenlijk vindt Bram dat we ook prima uit het vliegtuig kunnen springen zonder parachute. Nergens voor nodig. En dan kunnen wel honderd deskundigen, de piloot, de regering, FOK!kers hem vertellen dat het toch wel handig is, hij vindt het onzin.

Maar Bram is niet iemand die heel hard z'n zin door drijft. Als het echt moet, ach, dan gebruikt hij wel een parachute. Niet voor zichzelf, maar het maakt mij en de piloot blij en hij wil niet moeilijk doen.

Het probleem is, zodra we weer op de grond staan. Veilig en wel, dankzij de parachute. Dan begint Bram weer op te merken dat die parachute dus helemaal niet nodig was. We hebben het gewoon gered. Geen vuiltje aan de lucht. Wat doet iedereen toch moeilijk.

En dan kan ik, of de piloot, of een parachutedeskundige wel zeggen dat als hij was gesprongen zonder parachute, hij hartstikke dood zou zijn geweest. Maar dan merkt Bram kalmpjes op dat we dat nu niet meer kunnen weten. Omdat we wel die intelligente lockdown... ehr, die parachute hebben gebruikt. En dat gaat hij nu fijntjes aan iedereen uitleggen!