Tong's WK-Atletiek 2019 column #4

Ik zou wel eens een dagje Johan Derksen willen zijn. Het liefst op een zondag. Heerlijk de hond uitlaten, terwijl heel Nederland naar het WK wielrennen, Formule-1 of WK atletiek en Motorcross-Of-Nations-Cup kijkt. Als voetbal analist heb je het gemakkelijk een dag na de wedstrijden. Je kijkt op zondag naar Studio Sport en ziet alles compact voorbijkomen. Alle sporten buiten voetbal zijn volgens deze zuurpruim B-sporten. Zoals alle muziek dat niet hengelt naar de bejaarden-trofee rusthuis Oost-Grollo inferieur is volgens Johan Derksen. Over Sifan Hassan heeft-ie wel eens iets gehoord. Dat is toch die Keniaanse hardloopster? Die zo gebrekkig Nederlands spreekt? Ik hoor het hem zo zeggen. Met z'n droefheid uitstralende honden ogen. Z'n snor net uit de balletjessoep van z'n 6e echtgenote getrokken. De ballen verstand heeft-ie er van.

Ik heb er ook de ballen verstand van. Ik ben een liefhebber, geen kenner. Daarom is het genieten van Olav Mol bij de Formule-1, Stef Clement bij het WK-Wielrennen en Gregory Sedoc bij het WK-Atletiek. Zoals Gregory Sedoc, na de gouden race van Sifan Hassan op de 10.000 meter, zat te glunderen in de studio. Oprecht betrokken en gemeend geëmotioneerd. Dat was ik, en mede met mij nog vele anderen, ook. Maar de duiding, en analysering van de gehele race maakte het helemaal af. Ik weet nu al dat mocht Dafne Schippers voor de derde keer goud winnen op de 200 meter sprint, ik harder zal juichen dan bij Sifan Hassan's magistrale race. Maar mede dankzij deze kei in de studio, was deze gouden plak ook een beetje voor mij, en andere Nederlandse sportliefhebbers. Dan ben ik toch weer blij niet alleen van voetballen te houden en vooral geen hond te hebben.

tong80