Sex on the beach

‘Aloysius, als we willen kunnen we dit weekend naar een huisje aan het strand bij Den Haag. Mijn vriendin Sarah zou met haar dochter gaan, maar die dochter is ziek geworden en nu kunnen we het overnemen. Wat denk jij ervan? Normaal is zo’n huisje bijna niet te reserveren, zo populair is die bestemming. En het wordt ook dit weekend nog mooi weer, dus dan kunnen we daar lekker genieten.’ Aloysius Kreukel keek op van zijn krant, pakte zijn kopje met koffie van het bijzettafeltje, nam een slok, fronste zijn wenkbrauwen en zei: ‘Je overvalt me er wel een beetje mee, Teutje. We zijn al erg lang niet meer op het strand geweest nadat jij een keer door een kwal was gebeten op een bepaalde plaats. Hij had zeker sardientjes geroken.’ Teutje was meteen een beetje chagrijnig. ‘Het had anders wel het voordeel dat ik daar ook weer eens een prikkel voelde, Aloysius. Jij kan ook best vaak een kwal zijn, maar dan eentje zonder een stekend tentakel.’ Je kon van Teutje zeggen wat je wilde, maar ze had bij haar man altijd wel haar woordje klaar.

Her waren erg leuke huisjes die tegen de rand van de duinen lagen. Hun huisje had een woonkamer met zit- en eethoek, een open keuken, een slaapkamer met een tweepersoonsbed en eentje met een stapelbed, dus Aloysius kon in het stapelbed wel kiezen of hij boven of onder wilde liggen. Verder had het huisje een toilet en douche, dus je hoefde niet naar de douche op het strand. En er was een flatscreen tv.

Teutje had het meteen naar haar zin. Ze zat lekker met een glas droge witte wijn op de veranda en keek naar de zee. Nou, naar de zee, iets verderop waren een paar stoere jongens aan het ballen en Teutje was er daarom eens goed voor gaan zitten. Ze had haar sexy high cut Leopard badpak aan en had haar benen een beetje wijd liggen zodat de hele omgeving van het smalle kruisje te zien was. De mannen hadden echter nog totaal niet gereageerd. Wel waren er een paar zwerfkatten uit de duinen poolshoogte komen nemen of er wat te halen viel. Een kat heeft weliswaar een lekkere ruwe tong, maar zo wanhopig was Teutje nou ook weer niet. Het viel Teutje tegen, want ze had in het AD gelezen dat er veel hitsige Duitse mannen op het strand waren, maar misschien waren dit Nederlanders.

Even later kwam ook Aloysius terug met de boodschappen. Er waren wel twee strandtenten en een boulevard met restaurants vlakbij, maar het huisje was al duur genoeg geweest en ze konden koken in de open keuken.

Niet veel later zaten ze op hun veranda te genieten van een overheerlijke chili con carne. De avondzon was  nog lekker warm en straks zouden ze een schitterende zonsondergang te zien krijgen, want er was geen wolkje aan de lucht.

Aloysius wilde net een grote hap van de rijst met kidneybonen en gehakt tot zich nemen toen zijn aandacht, en die van Teutje, werd getrokken door een enorme Deense Dog. Op Kijkduin mogen honden loslopen vanaf strandslag 2, maar die honden kunnen niet lezen.

Nu had Aloysius het toch al niet zo op honden en zeker iet dit soort reuzen, maar gelukkig liep hij aan de lijn. Het probleem zat hem dan ook niet in het eventuele gevaar, maar in het feit dat hij het nodig vond om vlak voor hun huisje een enorme eigen bruine berg neer te leggen.  Aloysius wilde aanvankelijk de eigenaar ter verantwoording roepen, maar toen zag hij dat de man minstens twee koppen groter was dan hij, enorme spierballen had en waarschijnlijk net terug was van het wereldkampioenschap tattoos op het lichaam. De Kreukeltjes besloten dus de rest maar binnen op te eten en later de berg stront met een schep naar de zee te brengen.

De volgende dag was het nog steeds mooi weer. Teutje wilde een wandeling door de duinen maken. ‘Als we geluk hebben, dan zien we ook nog dieren, Aloysius. Er lopen daar onder andere longhorns rond.’ Aloysius keek nadenkend. ‘Ik heb anders gelezen dat er een vrouw door zo’n beest is gespietst.’

‘Als hij dan maar op het juiste plekje spietst, dan heb ik er geen bezwaar tegen, Aloysius. Dan wordt er tenminste nog eens gespietst.’

Er waren echter in dat gedeelte van de duinen geen longhorns. Wel Duitsers. Duitse wandelaars en Duitse fietsers. De Kreukeltjes hoorden tenminste niets anders dan Duits om  zich heen. Maar ook als ze niet praten kun je weten dat het Duitse fietsers zijn, want die zijn te herkennen aan de fietshelmen. Duitsers dragen altijd helmen.

Na drie kwartier wandelen moest Aloysius toch echt wel nodig. Gelukkig waren er wat struiken en bomen en geen prikkeldraad, dus zei hij tegen Teutje dat hij even voor duinwaterleiding ging spelen. Teutje vroeg zich al een tijd af hoe Aloysius dat toch voor elkaar kreeg, want zij had al jaren niet meer gemerkt dat er zich daar iets bevond waar iets uit kon komen. Even later zag ze dat Aloysius haar stond te wenken. Zou ze soms moeten helpen? Het was toch 25 graden dus hij kon nooit zo erg gekrompen zijn dat haar man hulp nodig af, maar ze ging toch maar die kant op.

Toen ze bij Aloysius was gekomen wees hij met zijn vinger naar een duinpan even verderop en inderdaad, daar was iets te zien. Er lagen twee mensen. Waarschijnlijk een man en een vrouw en die waren erg geïnspireerd door de konijnen daar in de buurt, want ze deden wat konijnen ook heel vaak doen.

Teutje keek haar ogen uit. ‘Zouden het Duitsers zijn?’, vroeg ze. Aloysius dacht even na. ‘Ik denk het niet, want ze hebben geen fietshelmen op’, grapte hij. ‘Ze liggen daar wel erg open en vooral bloot, zeg. Iedereen kan ze in feite zo zien liggen. En je weet het, als ik in de supermarkt kom en ze zijn iets lekkers aan het klaarmaken dan krijg ik ook altijd trek’, zei Teutje hoopvol. Aloysius moest lachen. ‘Nou’, zei hij grinnikend, ‘In dit geval is de kok de man die iets lekkers klaarmaakt.’

Even later lieten ze de twee maar rechts liggen en vervolgden hun wandeling. Maar Teutje was nog erg opgewonden en na het avondeten en tijdens een prachtige zonsondergang, ging ze dicht naast Aloysius zitten en zei: ‘Het is wel erg romantisch zo met die zonsondergang en ik moet nog steeds aan die twee in de duinen denken. Ik heb nog nooit seks op het strand gehad. Het lijkt me erg spannend, Aloysius. Duitsers doen het ook vaak, schijnt het’ Ze keek haar man vragend aan. Aloysius dacht even na. Hoe kon hij zich hier uit redden? ‘Maar we hebben geen fietshelmen, Teutje’, probeerde hij, maar dat vond Teutje een zwak argument want zij waren geen Duitsers. ‘Weet je wat, Aloysius? Ik heb een geile fantasie. Ik graaf je in zodat alleen je hoofd boven het zand en dan ga ik bloot gehurkt boven je hoofd zitten met mijn kruis en jij kan dan net zolang van mijn lekkers proeven tot er nog iets boven het zand uitkomt. Dan ga ik daarop paardje rijden.’ Aloysius had verder niets meer in te brengen en toen het helemaal donker was, gebeurde het zoals Teutje had voorgesteld. Aloysius kreeg echter wonder boven wonder al snel de smaak te pakken. Zowel figuurlijk als letterlijk in dit geval, dus Teutje kon al gauw in het zadel en een flinke galop inzetten.

Na jaren en jaren was er dus eindelijk weer eens een stevige verbinding tussen Teutje en Aloysius tot stand gekomen. Zo innig zelfs dat ze de omgeving vergaten en niet in de gaten hadden dat er iemand dichterbij was gekomen en al helemaal niet dat het een juut was.

Eenmaal weer thuis na het weekend aan de kust, waren ze  nog wat chagrijnig en ineens zei Aloysius: ‘Het is toch wat. Een wip van 450 euro. Ik had beter naar de hoeren kunnen gaan.’ Teutje was even perplex, maar herstelde zich snel. ‘Weet je wat ik allemaal al aan Dik Fallus, mijn therapeut heb moeten uitgeven voor een beetje seks? Jij heb wat dat betreft echt een koopje, hoor.’