[Tour] 1 seconde later, uh, eerder

Froome die dacht: ik heb de rit
En hij was ook razendsnel
Maar hij won hem lekker niet
Dumoulin die deed dat wel

Je wordt er als renner toch gek van. De ene renner ziet dat hij wint en de andere ziet dat hij verliest en even later is het andersom. We kennen niet voor niets de uitdrukking: met de Franse slag.

Iedereen dacht dat Kwiatkowski snel was, maar toen kwam TGV Froome. Die had uit zij kleine teen nog de laatste energie gehaald, maar hij wist natuurlijk al lang dat ook hij geen Giro en Tour achter elkaar kon winnen. Hij kon nog wel Roglic van het brons afhouden en dat had ik niet verwacht. Dat lag trouwens niet aan Froome maar aan Roglic zelf.

En toen kwam er nog een TGV. Hij klokte 1 seconde later dan Froome. Zijn naam: Dumoulin. Maar als je bij Froome goed had opgelet dan had je gezien dat de tijd eerder stil stond dan dat hij binnen was. Dat was bij Dumoulin niet het geval. Die gele moest nog wel binnenkomen en die was de hele tijd sneller geweest onderweg. Maar niet aan de eindstreep. Ik laat maar even in het midden hoe dat kwam.

Bij de eerste beelden van de tijdrit werd duidelijk dat de renners rekening moesten houden met nat wegdek en ik zag ook voor het eerst dat Craddock de nummer 1 van de koers was, maar dat kwam omdat de renners in omgekeerde volgorde startten.

Ik was wel benieuwd of Dumoulin nog energie genoeg had om Roglic en ook Froome van zich af te houden in het algemeen klassement.

Bodnar was lekker bezig onderweg en daar was ik blij mee want die had ik in mijn rijtje van Cyclemaster. Ondertussen stond op dat moment vijftig jaar na Jan Janssen weer een Jansen nummer 1 in de tijdrit, maar dit was een Noor en hij zou de tijdrit niet winnen, wist ik al.

Bodnar was inderdaad de snelste aan de streep, maar hoefde niet lang op de hot seat want ene Hepburm was even later gewoon meer dan twee minuten sneller.

Volgens Herbert was Boasson Hagen ook nog een kanshebber. Ik was dus benieuwd. Het was echter niet indrukwekkend.

Er schoot me ineens iets te binnen. Af en toe zie je tijdens de etappe wel eens Herbert en Maarten uit het raam kijken van hun hokje. Ik heb me steeds afgevraagd waar me dat ook alweer aan deed denken en nu wist ik het ineens: Statler en Waldorf. De chagrijnige mannetjes van de Muppets die vanaf hun balkon altijd zaten te zeuren.

Bodnar kon ik intussen wel afschrijven voor punten in Cyclemaster.

Intussen ging Perez het geheime wapen van Herbert, Boasson Hagen, voorbij.

Küng kwam aan de start. Ook dat was een kanshebber, dacht ik.

Petje af voor Sagan. Hij kwam bijna scheef op zijn fiets binnen van de pijn en gisteren had hij een bijna doodervaring gehad vermoedde ik, maar hij gaat Parijs halen en het zou me niets verbazen als hij nog gaat meesprinten ook.

Intussen pakte Soler de tijd van Hepburn met 0,05 seconden. Misschien had Hepburn die ene haar uit zijn neus moeten wegknippen.

Daar kwam me toch ineens een Sunwebje met de naam Andersen de snelste tijd tot dan toe verpulveren. Herbert zei dat alle mannen van Sunweb geweldige tijden hebben gereden en dat dat wel iets zei over de benen van Dumoulin. Nee, Herbert. Dat zegt alleen maar iets over de benen van die mannen.

Het Sunwebje mocht al snel weer van de hot seat omdat Kwiatkotstniet iets sneller was. Die had ik wel in mijn rijtje.

En dan kwam het uur van de waarheid. Kruijswijk startte. Het is niet een echte tijdrijder. Kon hij stand houden tegen Landa? En ook Dumoulin had renners in zijn nek hijgen.

En dan ging Dumoulin van start. Herbert gaf nog even aan dat zijn wereldkampioenpak totaal verdwenen was. Dus er was niet een stukje verdwenen, maar totaal.

Thomas ging als laatste van start en het werd zeker een halfuur billenknijpen. Dat billenknijpen gold bij het eerste tussenpunt niet meer voor Kruijswjik want Landa was een stuk langzamer. Het billenknijpen gold ook niet echt meer voor Dumoulin want Roglic was bij het eerste tussenpunt nergens te zien. Het podium zat er dus in.

Oké, Thomas wint dus de Tour en wilde zijn maatje Froome een cadeautje geven, maar de Fransen hadden de sky-jongens gefopt met de tijdmeting.  Leuk.

Proviciat Tom. Morgen een rustig dagje tot Parijs en daarna de snelle rondjes.

Tweet van de dag: Willem Wytze: Tip voor @tom_dumoulin: als je nu alvast vertrekt, kun je echt enorm veel tijd pakken op Geraint Thomas. Zie maar wat je hiermee doet.

Opmerking van de dag: Sebastiaan Timmermans: Het parcours is erg moeilijk, vooral als het oploopt.

De rit van morgen

Morgen is de meestal saaie rit naar Parijs met de rondjes op de Champs-Élysées en de massasprint aan het einde van de rit. Daarna volgt de huldiging van de winnaar van de Tour. Natuurlijk kun je gaan kijken, maar wat ga je daarna dan doen in Parijs? Of als je geen zin hebt om te gaan kijken, kun je ook andere leuke dingen doen in Parijs. Ik heb ieder jaar dat ik deze columns over de Tour schreef wel een paar tips gegeven en zal dat ook nu doen.

Wil je eens lekker luxueus gaan zwemmen en toch niets betalen? Ga dan naar het Molitor hotel. Daar is een geweldig binnen- en buitenbad. Normaal kost een dagpas daar € 180. Je hebt daar dan wel de luxe voor dat je overal in lekkere stoelen met handdoeken kunt luieren na het zwemmen en dat de hele dag door. Er is echter een manier om gratis in het zwembad te komen. Je neemt bij binnenkomst de lift en gaat naar de derde verdieping. Daar loop je naar de andere lift en gaat naar -1. Daar aangekomen moet je even zoeken naar een glazen wand, want daarin is een deur en als je die doorgaat sta je gewoon in het zwembad. Gratis. Tenzij ze je snappen natuurlijk.

Als je eens heel lekker wilt eten waar geen toeristen komen, tenzij ze deze column lezen, dan moet je naar restaurant Shu gaan. Het is Japans en als je het niet weet, dan vind je het niet. Het is namelijk gevestigd in een kelder zonder daglicht en in een gewone straat. De rue suger nummer 8. Je moet ook bukken om er binnen te komen, maar eenmaal binnen kun je ongegeneerd lekker eten. Ze hebben drie soorten menu’s: Kyôu, Suzu en Kazé. Het beste kun je met de metro naar Saint Michel Notre-Dame  en daar zet je even google maps aan en geeft als bestemming het adres van het restaurant op, dan loop je er zo naar toe. Pas op je hoofd bij het binnengaan. Ik ben 1.64 en moet bukken.