[Tour] 'Strijd' op de Iszozwaar

Froome reed voor de eerste plek
En zat bij Landa in het wiel
Maar hij kwam toch mooi te laat
Want aan de finish won Barguil

Atapuma on de finish al zien toen Barguil hem voorbij snelde. De bollentrui was al veilig, maar Barguil had nog honger. Hij ging weg op de plek waar Bardet en Uran ook hadden moeten aanvallen. Vooral Uran viel me tegen. Hij reed later als een speer naar Froome toe toen die zijn belagers een kooltje probeerde te stoven door weg te rijden en dan in een klein afdalinkje van de Izoard bij zijn weggesprongen maatje Landa aan te pikken en dan samen naar de streep te snellen. Dat voorkwam Uran. Maar waarom ging hij niet meteen door? De man onderschat zichzelf. Nu viel de strijd om de gele trui op de izoard eigenlijk een beetje tegen.

Voorafgaande aan de rit van vandaag had ik een doemscenario in mijn hoofd. De uitzending zou om 12.40 uur beginnen ik was bang dat er een vroege ontsnapping zou zijn die dan weg mocht en dat het spannende gedeelte pas op de zware stukken van de Izoard zou plaatsvinden. Dat zou dan een lange en saaie rit worden.

Meteen vanaf de start probeerden natuurlijk renners weg te komen. Voeckler uiteraard. Het is ook zijn laatste Tour. Maar hij was niet alleen. Natuurlijk was de Gendt er ook bij. Hij doet het toch maar iedere dag. Weliswaar voor Jan met de korte achternaam, maar het is wel knap. Astana probeerde nu eens een keer Astavoor te zijn. Dat was natuurlijk als wipje voor Aru. Voeckler was toen al weg, maar de Gendt niet. Die reed met Di Marchi, Kalme Jan en Gesbert vooruit. Daarachter was een achtervolgende groep van meer dan vijftig renners en die haalden de kopgroep bij. Waren daar gevaarlijke mannen bij? Ik dacht het niet en dus kon mijn vrees wel eens waarheid worden. Een grote groep vooruit en Sky op het gemakje daarachter. Dat zou een lange zit worden.

Ik was wel nieuwsgierig wat er in de grote kopgroep zou gebeuren op de eerste serieuze klim van de dag. Daar zou toch wel wat aan de boom worden geschud? Kalme Jan pakte inderdaad de boom beet en begon te schudden. Natuurlijk ging de Gendt mee helpen schudden, maar er waren geen echt rotte appeltjes. Op het vlakke lukte het wel een groepje om weg te komen onder leiding van die ouwe Chavanel.

Verder was het kijken naar de prachtige omgeving en wachten, wachten en nog eens wachten. Zou er nog een ploeg zijn die ging proberen om Sky wat pijn te doen? Dat zou toch niet onverstandig zijn, dacht ik.

Chavanel en zijn medevluchters werden ook weer tot de orde geroepen door de groep er achter. Het zou pas op de Col de Vars gaan gebeuren. Er was nog wel een tussensprint die door Colbrelli werd gewonnen, maar verder gebeurde er weinig. Maarten dacht dat Aru op de col de Vars zou moeten aanvallen omdat dan de renners van Astana die vooruit waren hem door de twintig kilometer dal zouden kunnen loodsen. Hij vergat echter dat het peloton al meer dan acht minuten achterstand had. Dan moesten die renners van Astana wel een tijdje stil gaan staan als Aru eraan kwam.

Er kwam met nog iets meer dan zeventig kilometer te rijden wel wat afleiding. In de kopgroep werd aangevallen en Bora kwam op kop van het peloton omdat ze in die enorm grote kopgroep niemand mee hadden en dus de voorsprong van de kopgroep kleiner wilden maken.

En dan begon de col de Vars. Een kopgroep van 25 man, maar Grivko was meteen weg. De groep met Mollema kwam wel terug bij de kopgroep. Op het moment dat er wat mannen bij de kopgroep weg wilden, begon AG2R op kop van het peloton te sleuren. Dat werd tijd. Sky was namelijk al aardig aan het sukkelen.

Lutsenko ging voor de puntjes op de top van de col de Vars. Gallopin probeerde het met een duikvlucht, maar kwam toch niet weg bij zijn drie mededuikvluchters. Stiekem kwam het peloton ook dichterbij. Onder de radar, zou Herbert zeggen. Maarten dacht dat AG2R daar Froome niet mee in verlegenheid bracht. Maar Maarten, het kon toch ook zijn dat Bardet gewoon de rit wilde winnen? Met Sky op kop zou dat niet lukken.

En daar was dan de Izoard. Nu zou er toch wel vuurwerk komen, dacht ik. Froome zei trouwens in het interview voor de etappe dat hij graag zou winnen op de Izoard. Dan begrijp ik toch niet waarom Sky zo’n sukkeldrafje had onderweg.

Lutsenko begon als eerste aan de klim. Wat zou er in het peloton gebeuren? Eerst ging Atapuma op weg naar Lutsenko. Maar wanneer kwam nou die aanval vanuit het peloton? De aanval kwam via Bakelants, maar Bardet zelf deed nog niets. Aru was er even af, maar kwam terug. Dat was het voorlopig. Barguil ging, maar dat was niet erg voor Froome. Even later ging Contador. Ook geen probleem.

De poema ging ondertussen onverstoorbaar Lutsenko voorbij en op weg naar de finish. Het peloton kwam wel dichterbij en Barguil zeker. Aru was ondertussen aan het bungeejumpen. En ineens viel Landa aan. Was dat een aanval op de Tourwinst? Of was het de aanval op de etappezege? En eindelijk ging Bardet. Maar Froome counterde. Uran ging mee, maar ging hij nou zelf ook eens wat doen? En omdat niemand iets deed ging Froome zelf maar. Het bleek een slim plannetje geweest te zijn. Landa weg en Froome dan later weg bij een korte afdaling. Samen met Landa kon hij dan nog tijdwinst pakken. Uran bracht echter zichzelf en Bardet terug bij Froome en dat deed hij zo snel, dat ik tegen de tv riep dat hij nou eens door moest gaan. Hij hoorde het niet. Zijn loon was dat Bardet hem nu met de bonificatie voorbij is in het klassement. Froome heeft vandaag vermoedelijk zijn vierde Tourzege veilig geteld, of er moet nog iets geks gebeuren in de tijdrit.

Tweet van de dag: Fuck Roeper: Man, man, man, Herbert met EnzoKnol op de fiets. Het moet niet gekker worden, tijd dat we in Parijs komen

 Opmerking van de dag: En dit is nu de kopgroep. Twee man. Hardy, Edet en Lutsenko.

De rit van morgen

Morgen misschien een dagje voor de sprinters, maar er zal ongetwijfeld veel animo zijn voor een ontsnapping die tot het einde rijkt. Dat einde is in Salon de Provence. Dit leuke plaatsje is voor het eerst aankomstplaats in de Tour.

Het stadje wordt niet zoveel bezocht door toeristen, want die sjezen door naar de stranden. Toch is dat niet helemaal terecht. Het stadje ligt namelijk aan de voet van een prachtig kasteel. Château de l’Empéri is een kasteel uit de negende eeuw en heeft heel wat te bieden voor mensen die van oude kastelen houden. Bovendien is Salon de Provence bekend als de laatste woonplaats van Nostradamus. Er is ook een museum over zijn leven in het centrum van het stadje.

Als je er eind juni in de buurt bent, moet je er eigenlijk eens een kijkje gaan nemen. Dan vieren ze daar de ontmoeting van Nostradamus met Catherine de Médicis. Sinds kort is er ook een Nostradamus festival met optredens van ufologen en parapsychologen en je kunt er alternatieve therapieën volgen en waarzeggers raadplegen.

Maar Salon is niet het enige leuke stadje daar. Het ligt vlakbij Arles, waar je de sfeer van van Gogh kunt inademen. Je kunt er zijn kamer bezoeken. De man heeft er gewoond en was gek op de Provence vanwege de zonnebloemen.

Nu we het toch over Nostradamus en voorspellingen hebben. Vanaf Arles ben ik twee keer naar Saintes-Maries-de-la-Mer gefietst. De eerste keer alleen. De eerste keer was in de jaren 70. De kinderen waren klein en we boekten altijd vakanties bij de FTS (France Tourist Service). Je kon dan trein, tent en transfer vanaf de trein boeken en we hebben dat jarenlang gedaan.  Het plaatsje zelf heeft een kerk met daarin de zwarte Madonna. Het is een bedevaartplaatsje voor zigeuners en eens per jaar gaan ze met het beeld van Madonna de zee in.

Vlak voordat we uit Nederland vertrokken had ik een droom dat ik in een grot bij zee stond en dat ik mensen moest waarschuwen voor iet ergs. Maar zoals het altijd gaat, schenk je er geen aandacht aan. De laatste dag van de vakantie was mijn vrouw erg zenuwachtig en wilde zo snel mogelijk weg. Later bleek dat toen we in de trein waren het plaatsje te maken kreeg met een tsunami. Er viel één dode. Toen we in 2008 daar terugkwamen na onze fietsreis langs de Rhône, was de camping er eentje met stenen huisjes en de haven was anders dan destijds. De flamingo’s zijn daar nog steeds in de Étang de vaccarès. De Camarque is een bijzonder stukje Frankrijk.

Nostradamus heeft voor zover ik weer geen Tourwinnaars voorspeld en het zal ook moeilijk zijn om de winnaar van de etappe van morgen te voorspellen. Ik hou het maar op een massasprint.