[Tour] Strijd in een bakoven

Mollema ging heel snel weg
Dat was toch wel zeker leep
Drie kwamen heel snel dichterbij
Toch won Bauke op de streep

Mollema ging er voor. Een lange afdaling en een klimmetje van de vierde categorie. Het werd steeds spannender. Er konden er maar een paar volgen en die bleven op twintig seconden hangen. Yates ging in het peloton demarreren.  Maar dat was niet interessant. Mollema was interessant. Hoewel, in het peloton ging Martin er vandoor en dat was ook interessant. Maar Mollema was nog interessanter. Het werd vijftien seconden, het werd tien seconden. Maar het werd een geweldige overwinning voor onze Bauke!

Toen de eerste beelden tot ons kwamen was er een kopgroep met onder andere Barguil. Waar haalt die man de energie vandaan? Hij had nu wel weer bergpuntjes. Ook van Baarle was er bij.

Er was ook nog een tweede groep met Mollema en die zou wel eens bij de vijf vooraan kunnen komen. Spannend dus.

Vandaag had ik een beetje haast omdat ik uit eten zou gaan bij Avifauna en de vrienden waarmee ik ging eten waren daar ’s middags al en de tent sluit om 18.00 uur en dus hadden ze om 18.15 uur afgesproken in het restaurant. Dat ging ik natuurlijk niet redden als ze om half drie nog 140 kilometer moesten fietsen. Zeker niet als Sky op kop van het peloton rijdt. Die kruipen altijd, want zolang er maar geen gevaarlijke renners voor het klassement bij zaten, hadden ze geen belang bij een hoog tempo.

Inderdaad  kwam de tweede groep bij de kopgroep en zo hadden we een kopgroep met een heel grote kop. Lammertink was er ook weer bij. Knap van hem, maar ik dacht dat hij weer kansloos zou zijn tegen de betere klimmers. Het was wel goed dat deze grote groep wel bleef draaien. De Gendt met zijn rode rugnummer kreeg ook weer een rode kop omdat hij in de kopgroep zat. Wat een man! Herbert was ook blij want zijn vriend Kalme Jan zat er bij.

Herbert verwachtte een aanval van Bardet deze dag. Hij kwam uit de streek waar ze nu door kwamen. Maar ja, dan moet Sky wel zitten slapen natuurlijk en tot nu toe was Sky klaarwakker.

Herbert en Maarten hadden het pas laat in de gaten, maar ik zag met nog 102 kilometer te rijden ineens de voorsprong van de grote kopgroep ineens van 6.19 naar 5.22 dalen in een paar minuten. Wat was daar aan de hand? Was het een weer eens een motor? Waarschijnlijk wel want het ging weer net zo snel omhoog. Ze moeten daar eens mee kappen. Bij de Giro was het nog irritanter.

De tussensprint kwam eraan. Zou er nog gesprint worden door de kopgroep of zou Matthews de punten gewoon cadeau krijgen? Er deden er nog twee mee, maar dat was alleen maar voor de vorm. Matthews pakte dus de punten.

Herbert dacht dat Mollema misschien wel onderdeel van een plannetje van Contador was. Wat een koersinzicht heeft die man toch. Het peloton lag meer dan zes minuten achter op de kopgroep. Dan moest Contador dus een gat van meer dan zes minuten dichtrijden voordat hij bij zijn springplank was. Wat denk je zelf, Herbert?

Het was lange tijd vrij saai om naar te kijken, maar toen kwam de Col de Payra Taillade met twee kilometer zeer steile stukken. Tony Martin had al voor de berg zin om de strijd te beginnen. Dat was natuurlijk om van de klimmers af te komen. Tony was nu mijn held want hij zorgde ervoor dat het nu wat sneller ging en dat ook de kopgroep wat sneller ging zodat ze eerder binnen zouden zijn.

Ik zag een beest in beeld, maar Martin was ook een beest op dat moment. Het was nu ook oorlog in de kopgroep, maar de vrede werd weer snel getekend.

In het peloton was het echter wel oorlog even later. Bardet met zijn ploeg probeerde een coup te plegen.  Oké ze werden teruggepakt, maar het spel was begonnen. Even later zakte Froome naar achteren. En ze gingen niet wachten. Pech. Het werd steeds leuker. Froome kwam wel weer terug maar moest toch een jasje uit doen. Dat was niet erg in deze hitte

De kopgroep kwam dichter bij Martin. Een strijd op twee fronten. Barguil ging voor de punten. Quintana ging los, maar dan naar achteren. Froome kwam weer terug bij de voorsten van het peloton en Mollema ging een Mollemaatje doen. En met succes.Martin kwam ook nog een beetje dichterbij het geel, maar voor ons Hollanders was de etappe helemaal een succes.

Tweet van de dag: SillyPutty: Huh een bel op je racefiets is te zwaar maar een GoProotje kon wel??

Opmerking van de dag: Maarten: Op die berg (Col de Payra Taillade) moeten de renners een pikhouweel meenemen om overeind te blijven.

 De rit van morgen

Morgen is er een rustdag en dus rust de columnist ook even uit. Overmorgen gaat de rit naar Romans-sur-Isère in de Rhônevallei. Dat kan zomaar een massasprint worden, zeker nu de renners weer lekker uitgerust zijn. Toch kan het onderweg ook gebeuren dat er waaiers worden gevormd vanwege de wind en dan wordt de etappe ineens een stuk interessanter.

Ik weet niet waar de renners hun klikschoentjes vandaan hebben, maar als ze na de rit normale schoenen willen, dan zitten ze goed in Romans-sur- Isère. Daar is namelijk de kunst van het leer bewerken in optima forma uitgeoefend. Er worden schoenen gemaakt die over de hele wereld worden verkocht en zelfs Michèle Obama heeft haar schoenen daarvandaan.

Er is ook een schoenenmuseum in en oud klooster waar je een overzicht kunt bewonderen van schoenen vanuit de oudheid tot nu. De originele musketierslaarzen zijn er onder andere te zien. Het is een beeld van 4000 jaar schoengeschiedenis.

Hou je van shoppen dan moet je in de binnenstad zijn. Daar zijn ook de prachtige oude herenhuizen uit de vijftiende eeuw en de Eglise St-Barnard. Er zijn natuurlijk ook weer veel terrasjes en je kunt er niet alleen genieten van een drankje, maar ook van de zogenaamde ‘pogne’, een lokale lekkernij. Het is een zoet broodje met sinaasappelsmaak. Voor mij is het niets, want ik hou niet van zoet, behalve als er drank in zit, zoals in een kersenbonbon of in tiramisu.

Niet ver van Romans-sur- Isère ligt Tournon. Dat plaatsje ligt aan de Rhône. Mijn vrouw en ik hebben er overnacht tijdens onze fietstocht langs de Rhône. Op zich totaal niet interessant, maar je kunt er wel op een zeer bijzondere treinreis stappen. Een reisje door de Gorges du Doux met een stoomtrein. De Chemin de fer du Vivarais. Even een paar tips: ga niet in de wagon achter de locomotief, want dan wordt je zwart. Het is echter een zeer aanbevelingswaardig tripje.

De renners zullen vermoedelijk hun eigen treintjes hebben aan het einde van de etappe. En in ieder treintje zit een sprintertje te wachten tot hij mag.