Waarom links rechts haat

KAF-submit

Toen ik met de afgelopen verkiezingen de partijprogramma’s doorlas viel me iets op: rechts benoemt haar zwakke punten niet. De VVD weet best dat het inlevert op milieu en cultuur, maar dat staat niet als bewust standpunt in het programma. Het is de prijs die ze willen betalen voor andere dingen die ze belangrijker vinden (zoals een sterkere economie). Maar als ik door de partijprogramma’s van de linkse partijen blader, kan ik al hun zwakke punten open en bloot lezen. En dat komt niet doordat linkse partijen (op dit vlak) naïef zijn, maar omdat ze dat zelf helemaal niet als zwakke punten zien. Natuurlijk gaat belasting omhoog voor rijken en bedrijven. Natuurlijk besteden we minder aan defensie, natuurlijk gaat de overheid voorschrijven hoeveel vet er in je eten mag zitten! Wat is hier op tegen?

Als je geen nadelen ziet aan jouw programma, dan is het niet zo vreemd dat je boos bent op tegenstanders die wat anders willen. Hiermee wordt dan ook pijnlijk duidelijk waarom linkse mensen zo’n pleurishekel hebben aan rechtse rakkers. Zij zien het als volgt:
Links is de kant van idealen. Iedereen een goed leven, iedereen gelijk, lief zijn voor dieren en natuur en niet zo veel vechten. Principes waar iedereen achter kan staan, dus waarom doet niet iedereen dat? Nou, omdat sommige mensen eikels zijn. En met sommige mensen bedoelen we rijke mensen, en grote bedrijven. Die willen zakkenvullen, zijn enkel uit op zelfverheerlijking, en hebben schijt aan jou, mij, en het land. Dus als mensen niet op links stemmen maar op de VVD, dan zal dat wel komen doordat ze kak hebben aan mensen die het moeilijker hebben en gewoon zelf rijker willen worden. Oftewel, rechtse mensen zijn gewoon klootzakken.

Dat verklaart ook meteen de pisnijdige blik die ik krijg toegeworpen als ik opper dat ik ook over VVD stemmen nadacht, of als ik zeg dat ik misschien niet vind dat Mark Rutte uit het zaad van satan ontsproten is. Hij zal wel een klootzak zijn, denken ze. En dan kom ik ook nog eens uit een rijk gezin; de rapen zijn gaar. Het is een kwestie van tijd voor ik een monocle en krulsnor heb en op de rug van een minimumloonwerker lachend de stad door galoppeer. Net als m’n ouders.

Maar ik heb geen VVD gestemd, heb de gusto niet om een krulsnor te laten staan en een monocle is gewoon onpraktisch. En ik denk niet dat alle VVD’ers klootzakken zijn. Ze denken dat met andere prioriteiten het land er meer op vooruit gaat, en er met meer welvaart ook meer ruimte komt om écht constructief de wereld te redden. Daar mag ik het mee oneens zijn, maar dat maakt het niet meteen een kwaadaardig plan. En juist daarom kon ik twijfelen tussen GroenLinks, D66 en VVD. Partijen die ver uit elkaar staan, maar die allemaal plausibele, oprechte visies hebben om het land beter te maken. En of het uiteindelijk beter werkt om de marktwerking op één te zetten, of dat we gewoon allemaal alles en iedereen moeten knuffelen, dat weet ik ook niet. Maar een meningsverschil over de beste oplossing maakt iemand nog geen klootzak.

Deze column werd geschreven door Maarten van schrijverscollectief Kaf.