Lekker slimme politiek

Gekleed in een kort rokje, strak shirt en een iets te ver opengeknoopt bloesje zitten Rowena en Angelique (dames die heel duidelijk de 18 al zijn gepasseerd en voor wat betreft hun uiterlijk menig mannenhoofd op hol doen slaan) naast elkaar op de bank. Een beetje schaapachtig lezen ze de vraag welke aan hun beide voor wordt gelegd. “In welk land wordt het grootste gedeelte van de Tour de France gereden?” Een lichte paniek is in hun ogen zichtbaar, en er ontstaat tussen deze twee dames een korte discussie. Na een paar onduidelijke en onlogische argumenten zijn ze er uit. Volgens hun is het antwoord: Duitsland.

Voor wie de hiervoor geschreven situatie niet herkent, het is uit het spelprogramma ‘Lekker slim!’ dat door RTL uitgezonden wordt. Deelnemers moeten raden of de hiervoor geïntroduceerde dames de vraag goed of fout zullen beantwoorden. U begrijpt de hilariteit van het studiopubliek, helemaal nadat het antwoord op de vraag “In hoeveel dagen loop je de Avond 4-daagse?” door de dames gegeven wordt. Wat dat antwoord is laat zich nu wel raden, ik verklap vast dat het geen “4” is.

Het is vast heel erg grappig om deze dames op deze manier te kakken te zetten, alhoewel ze daar zelf niet zoveel problemen mee lijken te hebben. Toegegeven: ook ik heb vroeger relaties gehad met dames die ik niet graag naar familie of vrienden meenam om te voorkomen dat door dit soort reacties en uitspraken er misschien een gênante situatie zou ontstaan. Gelukkig hadden deze dames andere kwaliteiten dus zo erg was het niet om met ze om te gaan, als u begrijpt wat ik bedoel. Niet iedereen is even slim, en dat is eigenlijk ook helemaal niet belangrijk. Ik ben er van overtuigd dat Rowena en Angelique erg aardig en vriendelijk zijn, nooit in aanraking zijn geweest met de politie, het erg fijn vinden dat we vluchtelingen op kunnen vangen en bij een collecte graag een bijdrage geven. Goede medemensen dus, daar geen discussie over. En toch maak ik me zorgen.

Zoals zovelen hebben deze dames waarschijnlijk gewoon stemrecht. Dat betekent dat deze dames bij de verkiezingen mee gaan bepalen wat de politieke koers van Nederland gaat worden. Nu weet ik niet hoe u tot uw keuze van politieke partij komt, maar ik kies meestal drie of vier onderwerpen die ik belangrijk vind waarna ik bij een aantal politieke partijen de programma’s nalees om te kijken of het idee van die partij overeenstemt met mijn eigen opvatting. De partij met de meeste overeenkomsten krijgt mijn stem.

Stemkiezers op internet vertrouw ik niet omdat de vraagstelling vaak al een bepaalde richting suggereert. En hoe weet ik zeker dat een stemwijzer objectief is en niet door een bepaalde partij gefinancierd wordt? Maar hoe gaan Rowena en Angelique bepalen op wie ze gaan stemmen? Denkt u dat deze dames een onderbouwde mening hebben over zaken zoals ons zorgstelsel, onderwijs, euthanasie en abortus? Ik ben een beetje bang dat wanneer we aan de dames de vraag zouden stellen: “Wat vind je van euthanasie?” we als antwoord zullen krijgen: “ik hou niet zo van groenten, dus van mij hoeft het niet”.

Ik vind het een beetje eng idee dat deze dames (en voor alle duidelijkheid: er zijn ook mannen die aan het spel meedoen) in staat zijn om mee te bepalen wat goed voor ons allen is. Nu zult u misschien zeggen dat een democratie gelijke kansen en inspraak voor iedereen als belangrijkste uitgangspunt heeft. Daar heeft u natuurlijk gelijk in, maar hoe weten we zeker dat de meerderheid het bij het juiste eind heeft? Of is dat in een democratie niet zo belangrijk? De minderheid moet zich in een democratie immers altijd schikken naar de meerderheid, maar ik vraag me af of, met Rowena en Angelique in gedachten, dat nu wel zo’n goed uitgangspunt is. Misschien moeten we de kwaliteit van onze democratie wat verbeteren. Je zou kunnen zeggen dat stemrecht alleen voorbehouden is voor mensen van boven de 30 omdat die over voldoende levenservaring beschikken om beslissingen van algemeen nut te kunnen nemen. Of dat je over een schooldiploma moet beschikken wil je stemrecht krijgen. Of, zoals in het boek ‘Starship Troopers’ van Robert Heinlein wordt gesuggereerd, je alleen stemrecht krijgt als je in dienst bent geweest en je jezelf bereid hebt verklaard om voor de maatschappij te sterven.

Wat is dan de beste oplossing? Ik weet het niet. Het zou wel prettig zijn als uit het nemen van beslissingen een stukje wijsheid spreekt, en ik betwijfel of dit in onze huidige democratie voldoende geregeld is. De hardste schreeuwer, hij die door grootspraak en onmogelijke ‘one-liners’ de meeste mensen aan zijn zijde weet te krijgen lijkt vandaag de dag de meeste invloed te hebben. Ook al heeft hij ongelijk. Misschien moet ik een partij oprichten om verbetering van de democratie te bewerkstelligen. Als ik de meerderheid van stemmen krijg dan gaan we dat meteen regelen, dat is het beste. Toch? DenkDing