Lezerscolumn: Beste Sylvana, Quincy en boze medelanders

Ik loop met Quincy en Sylvana Simons een rondje door de stad. Onderweg kom ik veel bekenden tegen en roep: “heej schele, heej ginger, heej lange”. Allebei moeten ze hard lachen. Nou ziet een bekende mij en roept: “heej neger”. Oeps, daar gaat het verkeerd.

Sylvana en Quincy zijn woedend en een rustige wandeling verandert in een verhitte discussie, een oorlog. Dit kan toch niet! Allerlei termen vallen, racisme, slavernij, polarisatie. En juist daar gaat het verkeerd. Polarisatie, een woord dat maar al te vaak valt. Helaas begrijpen deze mensen en mensen zoals de anti-piet beweging niet dat agressie, schreeuwen en boos worden op van alles en nog wat, geen eenheid en begrip creëert, maar afstand.

Racisme en discriminatie is geen privilege van de minderheid, het werkt ook andersom. Dus in plaats van te gaan lachen om opmerkingen als “die zag je niet aan komen hè schele!” en boos te worden als het woord neger of zwartjes valt, zouden ook jullie gewoon een keer de schouder op kunnen halen en er om lachen. Boos worden is makkelijk en kan iedereen, maar is het het nou echt waard om dagen, weken of jaren boos te zijn als je ook gewoon een keer de schouders op kan halen en verder gaan waarmee je bezig was?

En als je nou een keer boos wil worden, wordt dan boos om echte problemen zoals de ontwikkeling in de ouderenzorg, de functie van de EU of de slavernij in Qatar. Oh ja, daar heb je hem weer, slavernij. Slavernij, het woord dat jullie te pas en te onpas gebruiken. Slavernij bestaat nog steeds, alleen zijn het nou niet onze lieve voorouders, maar mensen uit India, Bangladesh en andere landen. Maar ja... het zijn geen zielige negertjes, dus we worden niet boos. Over onderscheid maken gesproken.