Bankier vertelt; deel 8

Na een weekje pauze weer een column; graag kom ik op enkele vragen terug.

Allereerst wil ik heel duidelijk stellen: ik ga niet in op troll-reacties, noch op vragen over het concept geld-creatie en kapitalisme. Wat ik al zei: ik ben geen filosoof noch econoom.

Ja, het boek van Joris Luijendijk heb ik gelezen. Het viel me tegen, als ik eerlijk ben. Wat hij beschrijft is een ziek systeem in de City van Londen, zakenbankiers die inderdaad geen moreel besef hebben. En ja, zulke bankiers heb je ook in de rest van de wereld. Net zoals de juffen en meesters op de scholen die soms dingen doen die niet mogen. Of artsen die hun eed niet zo serieus nemen. Of... nou ja, vul maar zelf in.

In de jaren dat de huizenprijzen de lucht in schoten, was het hosanna. Iedereen kocht maar, financierde maximaal, want het kon toch niet verkeerd gaan. En ja, bankiers verstrekten deze leningen graag en veel. En daar is veel misgegaan. Heel veel. Over de afgelopen jaren is er enorm veel wet- en regelgeving gekomen om enerzijds de consument te beschermen, en de bank(ier) indien nodig zwaar te kunnen straffen. Is dat genoeg? Is dat de juiste oplossing? Dat zijn prima vragen waar de toekomst alleen een antwoord op kan geven.

Ik neem mijn werk en mijn vak heel serieus. Anders deed ik dit niet. En ik besef me terderge dat er nog vele jaren een vergrootglas op de financiële sector zal liggen. Zijn alle bankiers graaiers? Nee. Ze zullen er zeker tussen zitten. Maar omdat het een vak is waar een vrij hoog opleidingsniveau vereist is, is het gemiddelde salaris hoger.

Volgende week op de agenda: een anekdote!