Waar is Charlie nu?

Serieus? Zondag een aanslag door moslimextremisten op een anti-islamevenement waar Geert Wilders één van de hoofdsprekers was en na vier dagen nog amper een opiniestuk? Je zou zeggen dat een beetje columnist hier toch wel een paar honderd woordjes aan kan besteden. Maar nee: Google scoort amper een Nederlands blogje! Ik vind dat raar.

Na Charlie Hebdo stonden de kranten, nieuwssites en nieuwsprogramma's wekenlang bol van ieder minuscuul feitje over de daders, de slachtoffers en de aanslag. Columnisten en cartoonisten rolden de volgende dag al over elkaar heen met opinies, invalshoeken, overdenkingen en tekeningetjes. En nu? Héél, heel veel stilte! Terwijl deze aanslag maar twee bewakers verschilt met die op Charlie Hebdo. Als de daders net wat effectiever op de bewaking hadden geschoten, was het minstens zo'n bloedbad geworden. En tien minuten eerder hadden ze Geertje nog te pakken kunnen hebben ook.

Blijkbaar wordt de vrijheid van meningsuiting een stuk lastiger als alle betrokken partijen niet helemaal lekker liggen in de publieke opinie. Een bijeenkomst waar bewust de meest beledigende anti-islam cartoons bij elkaar werden gebracht. Georganiseerd door Pamela Geller en haar American Freedom Defense Initiative. Een dame met de meest gestoorde opvattingen en complottheorieën over de islam en een vage organisatie die anti-islam politici stevig ondersteund. Geert Wilders die door deze bende wordt gesponsord en maar wat graag op deze bijeenkomst aanwezig wilde zijn. En ja: ook nog twee extremistische moslims die vonden dat mensen die de islam en de profeet beledigen dood moesten en uiteindelijk zelf een kogel moesten koppen.

Kijk. Ik vind dat gestoorde wijf, dat zieke clubje van haar, de bijeenkomst en die cartoonwedstrijd misselijkmakend. Het gedachtegoed van Geert Wilders staat compleet haaks op hoe ik in elkaar steek. Maar zou ik deze aanslag dan minder ernstig moeten vinden en zou ik dan juist moeten juichen als deze net als die in Parijs wel was geslaagd? Nou, nee.

Ik verafschuw de wijze waarop sommige rechtse – al dan niet extremistische - clubjes niet-blanke bevolkingsgroepen generaliseren en zo ongeveer alles wat maar fout is in de schoenen willen schuiven. Debielen die op eigen houtje of namens een club als IS dit soort daden plegen zijn echter geen haar beter. Beide kampen achten zichzelf superieur en ieder ander mens is slecht. En daarbij is het nu eenmaal een feit dat juist nu het geweld wel degelijk vanuit de extreme islamitische hoek komt. Dát zal ik nóóit bagatelliseren!

Oké. Misschien was het lastiger om zo'n gestoord extreem-rechts wijf en Geert Wilders als slachtoffers van een aanslag op de vrijheid van meningsuiting neer te zetten. Zelfs vanuit de wat conservatievere hoek zijn er weinig opiniemakers die zich kunnen of willen vereenzelvigen met een dusdanig extreme organisatie als The American Freedom Defense Initiative. Het blijven echter nog steeds meningen die de daders met bruut geweld wilden bestrijden.

Eigenlijk wel jammer. We veroordelen met z'n allen dat extremere groepen zichzelf boven anderen stellen. Maar als het doelwit wat minder bij onszelf aansluit, hoor je de veroordeling ineens heel wat minder luid klinken. Alsof er een gradatie in terroristische aanslagen op het vrije woord is.

Zelf blijf ik de denkbeelden van zowel Geert Wilders als zo'n  Pamela Geller bestrijden. Ik haat die denkbeelden en zal er tot aan mijn laatste snik nooit in mee kunnen gaan. Aan haat tegen de denkers zelf zal ik echter ook nooit toegeven. Het zullen woorden tegen woorden blijven.

Maar goed. Beste opiniemakers van Nederland. Eén conclusie moet ik nu toch wel trekken. Blijkbaar zijn we niet altijd even Charlie.