Een vakman aan het werk zien

Laurens (Gramps)

Gistermorgen ging ik naar de garage van Marcel om de banden van mijn motor te laten vervangen. Het zou een paar uurtjes duren, want ook de voorremblokken waren aan vervanging toe. Ik had weinig anders te doen, dus ik bleef met een bakje koffie bij de hand lekker kijken. De eerste meevaller was dat Marcel de bandenwisselaar al had omgebouwd naar motorbanden, dat scheelde dus weer tijd.

Marcel had geen werkplaatshandboek van mijn motor en ik ook niet, dus had ik beloofd om op internet te zoeken naar de aanhaalmomenten van de diverse bouten die los moesten bij de vervanging van banden en remblokken. Het bleek een lange tocht over internet te worden. Ja, handboeken genoeg, maar alleen te koop voor een paar tientjes. Pdf's van een werkplaatshandboek waren er wel: de ene in het Japans, de andere in het Tsjechisch. Ik riep Bert er even bij, want twee weten meer dan een en hij weet veel beter dan ik de weg op het internet, maar ook hij kwam niet verder dan de suggestie om een vertaalprogramma over de Tsjechische pdf te zetten. Dat veroorzaakte echter alleen maar geproest bij ons. Als je helemaal bij het begin een technische term uit het Tsjechisch vertaald ziet worden in ''echtscheiding'', dan doe je verder niet je best, maar laat het over aan de expertise van de monteur.

En die expertise, ik heb er voluit van genoten. De motor mocht van Marcel gewoon op de vloer blijven staan, hij ging er wel bij zitten. De gereedschappenwagen werd ernaast neergezet. Hij houdt van goed gereedschap, van SnapOn, no less. Alles is supersterk uitgevoerd, maar uiterst slank en licht. En alles is glansverchroomd. En alle onderdelen hebben hun eigen plek in de cassettes. De wagen zag eruit alsof hij pas een week oud was, zo glansde alles, maar dat bleek niet waar. Hij was al enkele jaren zeer intensief in gebruik. Na gebruik poetst de eigenaar alle vlekken en zwarte vegen even van het stuk gereedschap af legt het weer heel precies terug op zijn plek. Dat gepoets en secuur terugleggen lijkt heel veel tijd te kosten, maar het gevolg is wel, buiten de goede indruk die het maakt, dat hij het zoeken naar spullen tot het uiterste minimum beperkt. En zoeken, zo heeft onderzoek al vele malen uitgewezen, slokt een groot deel van de beschikbare tijd op. Ik heb hem meerdere keren omhoog zien reiken en blindelings het juiste stuk gereedschap zien pakken. Praktisch, maar helaas niet al te vaak nagevolgd. Hij vertelde dat hij het vak leerde in een garage waar een klant altijd een speciaal geintje uithaalde. Deze legde een envelop met een briefje van tien gulden op het reservewiel. Als de monteur bij de onderhoudsbeurt de moeite nam om het reservewiel op te pompen – wat er toch echt bijhoort maar heel vaak wordt vergeten - had hij dit als extraatje. De klant vertelde dat hij maar zelden het tientje kwijt was.

Wat een feest, naar Marcel kijken! Hij vertelde terloops dat hij er onlangs achter was gekomen dat Japanners hun eigen standaard hebben voor kruiskopschroeven. Ze lijken op onze Phillips schroeven, maar schroevendraaiers voor Phillips passen toch niet echt goed in Japanse parkers. Reden voor Marcel om even naar SnapOn te bellen voor een passend setje bitjes. En die voortaan te gebruiken bij auto's en motoren van Japans fabrikaat. Alles, maar dan ook alles klopte bij het karwei. Marcel merkte bij het balanceren dat de onbalans van het wiel en de onbalans van de band op dezelfde plek zaten. Dat heeft tot gevolg dat je dan wat meer lood in de velg moet plakken. Mooier is de band even leeg te laten lopen, hem los te duwen van de velg en hem 180 graden door te schuiven op de velg. Met minder plaklood op de velg als resultaat. Op dat thema ging het hele karwei: overal lagen precies de juiste gereedschappen klaar die na het klusje weer even secuur werden schoongemaakt en opgeruimd. Want voor het volgende klusje had je weer andere spullen nodig. Overal het juiste smeermiddeltje, vetje, poetsmiddeltje, alles was er automatisch bij op de juiste plek. Achter een deksel zit een reservoir voor remvloeistof van de achterrem. Na het wisselen van de vloeistof hing er een druppel aan de buitenkant van het reservoir. Die werd er dus zorgvuldig afgepoetst. Joh, dat ziet toch niemand, met dat deksel ervoor? Het hoort er niet, dus poets je het eraf, en daarmee uit.

Ondanks de grote precisie had ik niet het idee dat alles nog sneller had kunnen gebeuren, want de routine van de vakman was overal terug te zien. En toen ik weer op mijn motor stapte was de vloer van de garage, ondanks het vieze karweitje nog steeds brandschoon. Het enige minpuntje van het verhaal was er na afloop: ik regende kleddernat op weg naar huis. Mijn pak is duidelijk niet waterdicht, dus ik was hier en daar tot op mijn velletje doorweekt. En koud, dat ook.

Vakgarage Freeroad in Amersfoort, je kunt maximaal vijf sterren toekennen bij de ANWB. Ik had al heel wat lovende kritieken gelezen van klanten, en nu weet ik uit eigen ervaring dat ze allemaal kloppen. Chapeau!