Van perron tot perron

"En jij gaat niet op Twitter, niet op Facebook en jij gaat zéker geen koffie drinken met dames zonder mij vooraf in te lichten", grapt mijn broer tegen mij wanneer ik voor de derde keer in ruim een jaar een relatie heb verbroken. Er schuilt een duidelijke boodschap in zijn grap. Ik heb namelijk het talent om 'harten van stapels' te lopen. Ik kan mijzelf verliezen in iemand. "En áls jij dan een meisje hebt", vervolgt mijn broer, "zeg dan niet dat je voor altijd en eeuwig van haar zult houden, maar gewoon voor zolang het duurt."

Natuurlijk luister ik naar mijn broer. Toch zit ik binnen de kortste keren (het duurde nog geen vierentwintig uur) koffie te drinken met een vriendin. Van Facebook. Zij was toevallig op het strand. En ik ook. Zij stuurde mij een berichtje en voor ik het wist, zaten we opeens samen koffie te drinken bij de open haard. Kletsen over relaties en vriendschappen. Het was gezellig.

Een paar weken later, onderweg in de trein naar een vroegere (ik vind 'ex' zo'n naar woord) vriendin, probeert de man tegenover me een gesprek met mij aan te knopen: "Heb jij al plannen voor de vakantie?" Ik verslik me bijna in mijn koffie. Of ik al plannen heb voor de vakantie? Man, ik weet nu nog niet eens wat ik volgend weekend ga doen. Kijk, ik héb wel een agenda. Zo stonden daar voor afgelopen week drie afspraken in. En ergens in maart staat er een concert van Dotan gepland. Opdat ik het niet vergeet. Heel misschien heb ik een date op zaterdagavond. "Nee, ik reis van perron tot perron", antwoord ik.

Zoals in dit geval van Beverwijk naar Endhoven. Het initiële plan bestaat uit één overstap, in Amsterdam. Maar ja. De eerste trein vertrekt al vijf minuten te laat en gooit meteen roet in het eten. De eerstvolgende directe verbinding tussen Amsterdam en Eindhoven gaat over een halfuur. Dus eerst maar eens zien dat ik in Utrecht kom.

Afgelopen week ben ik weer koffie wezen drinken met een leuke dame, wederom via Facebook. Zij was in de gesprekken vooraf meteen duidelijk dat ze niet voor een relatie zou willen gaan. "Ik ook niet", antwoordde ik. Perfect, mijn broer zou trots op me zijn geweest. Wel schepte dat meteen een band. Een koffiedate was dan ook zo geregeld. Het klikte behoorlijk in de gesprekken voorafgaand en ook tijdens onze date waren de vonken duidelijk zichtbaar. De avond vloog om en ja, we hebben ook gezoend. We spreken gauw weer iets af.

In Utrecht blijkt dat er uitval is van een aantal intercity's vanwege een versperring eerder die dag. Ik breng mijn extra vrije tijd - zoals ik het graag noem - door bij de Kiosk onder het genot van een cappuccino en stuur een berichtje dat ik wat later ben. Je kúnt zo'n reis ook gewoon niet plannen van A tot Z. In Eindhoven kom ik een halfuur later aan dan gepland. Daar praat ik - tijdens een kop koffie - met mijn vroegere vriendin. Een relatie mag dan een gepasseerd station zijn, wel kunnen we goede vrienden blijven. Hoe waardevol is dat?

In de trein terug naar huis (ik reis om via Den Haag) zoek ik contact met mijn date voor zaterdag, met wie de vonk was overgesprongen. We hebben nog geen idee wat, waar en hoe laat. Samen vinden we binnen no-time een plek die ons allebei maar een uur reizen kost. We vinden een bioscoop. En twee mogelijke aanvangstijden. Eten? Dat zien we daar wel. Love it!

Met mijn hoofd nog in de wolken, pak ik in Den Haag, in plaats van de intercity, de sprínter naar Haarlem. Wéér een halfuur vertraging, al is dat nu mijn eigen schuld. Aan mijn telefoon hangt een goede vriendin (met wie ik overigens nog nooit koffie heb gedronken). Ze kan er wel om lachen. Ik check op mijn iPhone alvast hoe laat ik zaterdag wil vertrekken.

Afgelopen zaterdag. We zijn beiden geheel volgens planning op tijd. Na de film eten we een hapje aan het strand. De rest van de avond, door een vonkenregen verlicht, vullen we samen in. Wanneer ze mij weer naar de trein brengt, vraag ik of zij misschien met me mee wil naar Dotan. "Ergens in maart pas, hoor", voeg ik eraan toe. "Wil je dat nu al gaan plannen?", vraagt ze terecht. "Ik ben meer van de spontane acties", lacht ze.