Pappa moet afzwemmen

Zaterdag moet ik afzwemmen. Vanaf kwart voor negen 's ochtends lig ik in het diepe. Als ik het niet overleef, is dit mijn laatste column. Geniet ervan. Ik heb ze altijd met het grootste plezier geschreven.

Eigenlijk moet mijn zoon natuurlijk afzwemmen, maar ze hebben bij het zwembad bedacht dat het leuk is als er een ouder meezwemt. Pappa of mamma moet dan precies dezelfde oefeningen doen als het kind. Mamma vond dat pappa dat maar moest doen. De vrijdag is immers zijn pappadag en zwemlessen horen daar bij. En afzwemmen op zaterdag dus ook. Pappa weet dat discussiëren hierover geen zin heeft. Als puntje bij paaltje komt, verzint mamma namelijk gewoon dat ze ongesteld is en komt ze toch wel onder het zwemmen uit.

Mijn afkeer van zwemmen komt voort uit mijn jeugd. En dat kwam niet eens door de strenge badmeester met grote haak en zware stem. Ik kon er gewoon geen zak van. Als andere kinderen sierlijk in het water doken, viel ik plat op mijn buik. Als ze zeven meter onder water zwommen, haalde ik net drie meter en kwam ik proestend boven. En bij watertrappelen kreeg ik zoveel water binnen, dat ze na afloop het zwembad moesten bijvullen. Nee. Ik was geen Pieter van den Hoogenband.

Het ergste was nog dat de meisjes uit mijn klas niet mee hoefden te zwemmen als ze zeiden dat ze ongesteld waren. Dat vond ik toch zo'n ongelofelijke kutsmoes. Sommige meisjes zaten iedere week langs de kant. En ik was geen uitblinker in biologie, maar dat klopte gewoon niet. Totaal oneerlijk en er was niets wat wij jongens daar tegenover konden stellen. Achteraf had ik gewoon moeten zeggen dat ik mijn plas altijd laat lopen als mijn lichaam met water in aanmerking komt. Maar ja. Achteraf.

Ik zie echt op tegen morgen. Ik denk ook dat het er heel raar uitziet als een volwassen man van twee meter twee bij het baanwisselen niet onder de lijnen door zwemt, maar er overheen klimt om te voorkomen dat hij water in zijn neus krijgt. Ik vind het voor mijn zoontje ook zo erg. Dik zeven jaar heeft-ie tegen me opgekeken. Pappa was altijd een superheld. Totdat ie ging afzwemmen. Totdat ie af ging zwemmen. Totdat ie afging. Sorry jochie.