IK ben pas echt de lul!

De sprinkhaan en de mier. De mier die hard spaarde voor de winter. De sprinkhaan die maar aanklooide en in de winter niks meer te vreten had. Voor de meesten onder ons een bekend verhaal.
Maar wat als deze fabel zich afspeelt aan de voet van een vulkaan? Die vulkaan komt tot uitbarsting. Aan de voet van de vulkaan wordt alles door lavastromen overspoeld. Geen grassprietje blijft overeind en elk insect wordt tot as gereduceerd. De sprinkhaan en de mier zijn beide de lul.

Belangrijke vraag! Is één van de twee nu meer de lul dan de ander?

Praktisch gezien zijn ze allebei even hard genaaid. Beide zijn tenslotte de pijp uit. Emotioneel zullen mensen hier echter verschillend over denken. Wat meer sympathie voor de mier, omdat die helemaal voor niets zo hard had gewerkt. Of juist voor de sprinkhaan, omdat zijn leuke leventje zo plotseling eindigde. Sommigen hebben medelijden met de mier omdat hij zo veel plezier heeft laten liggen. Anderen zullen verwijten hebben naar de sprinkhaan, omdat deze zo'n onproductief leven had. Zijn dood is minder erg omdat hij toch al verrekte weinig toevoegde aan 'de samenleving'.

Dit is natuurlijk allemaal meer emotie dan rede. Maar het is natuurlijk ook niet echt! Het is maar een fabel en daar geef ik dan nog eens mijn eigen draai aan. En wat interesseren die kutinsecten mij trouwens?

Nou ja. Als het ons aangaat, vormen we ook vrij rap zo'n emotioneel oordeel. Is een dakloze zielig of had hij maar harder moeten werken? Ben je als je een paar ton op je huis verliest slachtoffer van de bank, of was je gewoon een hebzuchtige eikel? Is een werkloze een luie donder of heeft hij de domme pech dat de economie niet lekker draait? Is een bejaarde te duur? Verdient een jongere te weinig? Mag een manager een ton per jaar verdienen of verwachten we van iemand dat hij of zij voor een modaal inkomen de verantwoordelijkheid voor honderden werknemers gaat dragen?

Kijk. Dit zijn allemaal vragen en dilemma's, waar we pas in een mindere tijd tegenaan lopen. Als je in een economische toptijd niets te vreten hebt, heb je ongelooflijk veel pech of je hebt het echt enorm verkloot. Alleen worden daar dán doorgaans geen lastige vragen over gesteld. Als je bakken met geld binnenhaalt trouwens ook niet. Geld zat toch? Natuurlijk wordt er ook dan geklaagd, maar dat is dan meer klagen om het klagen. Daar zijn we Nederlanders voor.

Er kloppen nu enorm veel mensen aan voor schuldhulpverlening. Met steeds een ander verhaal. De één kreeg ineens onoverkomelijke lasten voor de kiezen. Werkloosheid of ziekte. De volgende heeft vreselijk domme dingen gedaan. Een ander had vijf kinderen, verdiende met twee banen de kost en de partner komt ineens te overlijden. Weer een volgende had slecht gegokt en zat ineens met twee huizen, die met vijf ton verlies werden verkocht.

Als het tegenzit staan ze samen in de rij bij de voedselbank. Als die mogelijkheid er al is. Maar wie is nu het meest de lul?

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar Zonnetje40. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns