Een huishouden van Jan 7sloten

Toch weet ik dat een schoon aanrecht lekkerder slaapt. Niet dat ik 's nachts bovenop het aanrecht lig. Overdag ook niet, trouwens. Dat zou gek zijn. Bovendien ligt dat veel te hard. Niet dat ik dat al eens heb geprobeerd. Of ga proberen. Ook niet met een vriendin. Daar is mijn aanrecht veel te klein voor. Voor zulke dingen heb ik een bed. Een vers opgemaakt bed.

Zondagavond om zeven uur zou ik beginnen met het schrijven van deze column. En toen werd het toch nog weer acht uur. Ruim op tijd, dat wel. Sinds mijn verhuizing van de maandagavond elf uur naar maandagmiddag één uur zien mijn zondagen er anders uit. Stelde ik voorheen het schrijven van mijn column vaak uit tot de maandagavond, tegenwoordig kan ik het niet meer op het laatste moment aan laten komen. Maandagmorgen ben ik namelijk gewoon aan het werk. En ik ben een man, dus ik kan geen twee dingen tegelijk. Uitzonderingen daargelaten.

De zondag staat dus tegenwoordig in het teken van mijn column, maar op deze 'schrijfzondag' wil ik ook nog wat andere dingen doen. Dingen in het huishouden. Ik heb het graag netjes. Geen toonzaal, maar ook geen chaos. Gewoon netjes. Stof op de vensterbanken? Geen punt. Viezigheid op het aanrecht? Wel een punt.

Vaak geef ik mezelf een schop onder mijn kont om zulke dingen te gaan doen. Dan maak ik eerst een lijstje. Vooral om dingen door te kunnen krassen. Om aan dat gevoel al wat tegemoet te komen, zet ik er voor het gemak ook maar dingen op die ik al lang en breed gedaan heb. Een béétje vals spelen is een 7sloten niet vreemd.

Vandaag op mijn lijstje: papierwerk opruimen, beddengoed verschonen, twee wassen draaien, afwassen, afstoffen en stofzuigen. Best saai. De kunst is om het leuk te maken. Zo combineer ik dit soort klussen met dingen die ik wél graag doe, zoals muziek luisteren. Door de slaapkamer dansend op de 'Block Rockin' Beats' van de 'Chemical Brothers' kom ik een heel eind met mijn beddengoed. Vier nummers verder is de klus geklaard.

Tijd voor een kleine beloning: een verse bak koffie.

Vervolgens betrap ik mijzelf erop dat ik tijdens het wisselen van mijn playlist toch al weer een uur zit te Facebooken. Zo schiet het niet op, meneer 7sloten! Terwijl mijn woonkamer verandert in een concertzaal met de 'Foo Fighters', verdeel ik het papierwerk in twee stapels. Ik bewaar te veel. Zeker de helft kan weg. De rest zoek ik later wel uit. De wasmachine piept. Tijd om het schone beddengoed op te hangen.

Daarna belt een vriendin. De muziek gaat op pauze. De werkzaamheden ook. De koffieautomaat perst er nog een cappuccino uit en zo zijn we weer een uur verder. De tijd vliegt. En mijn column moet ook nog af. Wat? Ik moet nog begínnen. En het is al zeven uur.

Zal ik de vaat anders laten staan tot morgen? Het vóelt gewoon een stuk fijner wanneer de kopjes en de bordjes weer schoon in de kast staan voordat Klaas Vaak zijn ronde doet, dus zet ik maar weer een muziekje op. 'Bush' dit keer.

Nee, vandaag mag er wel wat rommel op de vloer blijven liggen. Stofzuigen kan morgen ook nog wel. Tegen tienen werp ik nog een laatste blik op het scherm en opeens blijkt mijn column klaar te zijn, waarna in de slaapkamer de grootste beloning wacht: een fris, schoon bed.

Om in te slapen.