Pornofilter
Een gastoptreden van onze oudgediende Tijl!
Het is een uiterst gereformeerd streekje dat ze ons willen leveren: natuurlijk mag je porno kijken, alleen moet je dat dan wel aangeven bij je provider. Het idee komt uit Engeland, dat daartoe een stel Chinese censuurexperts inhuurt om ons een veilig internet te gunnen. Nu wil de Christenunie het ook en prompt werd er bij Knevel zonder Van den Brink een debat over gevoerd.
Ik moet van de dominees mijn provider opbiechten dat ik het filter uit wil hebben.
Nou weet die provider allang wat ik download, zoals de Febo ook wel weet welk luikje ik opentrek, maar omdat ik niemand bij de Febo ken, en bij mijn provider trouwens ook niet, vind ik dat niet zo erg.
Maar om actief te gaan doorgeven dat ik op zijn tijd best kan kijken naar foto's van mensen zonder broek aan hun kont, dat gaat me wat ver. Dat doe je zo een twee drie niet, zeker nu je weet dat een privicaybewsute provider als XS4all een keer of 500 gegevens over gebruikers aan overheidsdiensten heeft afgestaan. De kans is dus aanwezig dat de overheid straks ooks te weten komt welke films ik graag downloadt, of liever: dat ik een bepaald genre wil kunnen downloaden. Maar die overheid heeft mij in dienst. De baas weet dus zogezegd dat ik dat filter uit wil hebben.
Dat moeten we niet hebben natuurlijk.
Dus dat wordt met de kraag van de regenjas omhoog en een baseballpet diep over de ogen een dvd'tje bij het Shellstation halen. Maar omdat op het Shellstation overal camera's hangen, die precies filmen welke film ik meeneem (en wat gebeurt er met die beelden?) zit er niks anders op: op naar de goede oude sexshop.
Hee, de mijne is opgeheven! Nog even doorfietsen naar mijn tweede adresje. Hee, daar zit nu een sushibar. Ook lekker hoor, maar niet waar ik nu zin in had.
En die ene in het centrum dan? Coffeeshop geworden.
De branche van zwoele films lijkt te zijn weggevaagd, het straatbeeld uit geconcurreerd door dat vermaledijde ongefilterde internet.
Dus nu? De partner lief aankijken met de camera in de aanslag? Ze ziet me komen.
De oplage van de Panoroma, waarin Cindy voor haar man Hank haar rokje optilt, is in tien jaar tijd gezakt van 500.000 naar nog geen tien procent daarvan.
Ik voorzie een flinke stijging voor het blad. Ook Aktueel zal uit haar as verrijzen, gevolgd door Rits dat een knallende rerelase zal beleven.
Print heeft de toekomst! Ik mik de iPad bij de buren over de schutting en vraag een boekenlegger voor mijn verjaardag, zodat ik precies kan verder gaan waar Cindy me de vorige keer verlaten heeft.
Sorry Hank, voor mijn ongereformeerde gedachten bij het loeren naar de foto's van je vrouw in zwart satijn, maar ze heeft nu eenmaal geweldig opwindende hangborsten en haar striae maken me gek.