Twee bloedmooie Noorse dames

Griekse restaurants krijgen steeds vaker te maken met Nederlandse toeristen die weigeren te betalen. Ze zeggen dat ze via de EU al betaald hebben. Lijkt me lastig voor die restauranthouders. De weigeraars laten afwassen heeft namelijk ook geen zin, want het servies smijten ze na afloop kapot.

Na het lezen van dit bericht moest ik denken aan mijn eigen weigeractie in Griekenland. Komende zomer op de kop af 14 jaar geleden. En nog steeds spijt. Ik had natuurlijk nooit moeten weigeren. Maar ik deed het toch. Arme ik.

Het was bloedheet op Corfu. Achtenveertig graden in de schaduw. Heerlijk. We deden weinig. Beetje hangen, stukje zwemmen. Eigenlijk was het wachten op de nacht. Het uitgaansleven riep ons iedere avond weer. En wij hapten steeds toe. Vrouwen en bier, een mooie combinatie voor jongens van 20. Wie weigert dat nou…

Ik weet de naam van de discotheek nog. The Lemon Club. Twee bloedmooie Noorse dames gingen bij me zitten. We hadden die middag al met ze gestoeid in het zwembad, want hun appartementje lag vlak bij de onze. Maar ze zaten nog niet eerder samen bij mij op schoot. Hun handen waren overal en opnieuw werd het bloedheet. Om drie uur ‘s nachts! En toen gebeurde het. Ik weigerde.

“We want you to come with us to our place.” De blonde vroeg het. De brunette keek me ondeugend aan. Een voorstel waar je normaal gesproken niet over nadenkt. Maar helaas. Ik had verkering. Ik dacht aan het meisje thuis. Het meisje dat het vlak na thuiskomst doodleuk met me uitmaakte. Ik was haar type niet.

Bij deze een oproep aan alle Nederlanders in Griekenland: Nooit weigeren. Daar krijg je later vreselijk veel spijt van.