HZO - Onze vriend Assad

Iedere zondagmorgen deel ik als Het Zondags Orakel mijn gedachtekronkels over een column of columns van de afgelopen week. Voor de goede orde: ik heb niet altijd gelijk. Ik heb wel altijd een mening.

Vandaag over de logica van oorlog.

Wanneer vallen we Syrië binnen? – PlaneetHenk
Een mooie column met slechts één prangende vraag. Maar dan ook wel meteen de vraag waar letterlijk niemand een zinnig antwoord op kan geven.

Als we er de recente geschiedenis op naslaan, zou je haast denken dat het vanzelfsprekend is om bij een dergelijk conflict meteen in te grijpen. Vanaf het conflict op de Balkan lijkt het alsof er voor iedere regio waar machthebbers met hun legers achter burgers aanjaagden, even later alweer een VN-mandaat werd uitgeschreven om er een zooitje blauwhelmen tussen te pleuren. Maar zo vanzelfsprekend of natuurlijk was dat niet.

Oké. Voormalig Joegoslavië was wel heel dichtbij. Honderdduizenden Europeanen hadden daar in hun nakie op nudistencampings gebivakkeerd en buiten die naaktloperij was de Adriatische kust sowieso al mateloos populair. Bovendien was het zo dat toen de hel daar eenmaal losbarstte, die hel ineens nog maar op een paar uurtjes rijden van heel veel Europeanen vandaan lag. En dat amper veertig jaar nadat we de hel voor heel Europa hadden beëindigd.
Destijds was ingrijpen een bijna logische keuze.

De conflicten daarna lagen echter een stuk complexer en de motivaties om in te grijpen waren een stuk vager. In landen als Afghanistan en Irak was al veel langer bekend hoe vreselijk de burgerbevolking had te lijden. Wreedheden in Afrikaanse landen als Congo, Soedan en Somalië waren geen al te best bewaarde geheimen. Toch waren er ingewikkelde combinaties van heel veel media-aandacht, commerciële belangen, bedreigingen van westerse belangen, aanslagen in westerse landen en zelfs keiharde leugens nodig om daar in te grijpen. Sterker nog: verschillende landen moesten alle zeilen bijzetten om van een voorheen bevriende dictator ineens een vijand te maken. Tegelijkertijd moest worden voorkomen dat oude vijanden vriendjes werden met die nieuwe vijand.

De eerste Golfoorlog was dan nog eenvoudig te vertalen naar oliegelden, maar bij de tweede inval in Irak en de aanval op Afghanistan waren het juist de VS die zeer wrede en dictatoriale trekjes lieten zien. Aan de misleiding in hun zogenaamde bewijsvoering en inlichtingenwerk, konden de oude nazi's nog een puntje zuigen! Het ging ook toen weer over geld, maar zeker ook over keiharde machtswellust. Republikeinse haviken die absoluut geilden op hun eigen macht, acties en bevelen. Amerikanen die meenden dat ze – geleid door Jezus Christus zelf – de hele wereld konden domineren.

Dat 'trucje' is echter alweer achterhaald. Zoals de propaganda van het Japanse keizerrijk, de nazi's, communisten en zelfs de hebzucht binnen de neoliberale financiële wereld slechts eenmalig kon werken, kan dat zogenaamde inlichtingenwerk van de verschillende geheime diensten ook niet meer worden herhaald. Een paar bewerkte foto's van een waterzuivering worden niet meer als fabriek voor chemische wapens geslikt. De verhalen van zogenaamde getuigen worden tegenwoordig net zo hard gewantrouwd als de uitspraken van president Bashar al-Assad zelf.

Er zijn te weinig mensen die Syrië als leuk vakantieland kennen, dus die romantische motivatie valt weg. Als alle minder fraaie motivaties wegvallen is en blijft de meest logische reden om in te grijpen toch eigenbelang. En dan heb je daar een Syrië, omgeven door landen die het zelf al druk zat hebben met hun eigen shit. Die zelfs de vluchtelingen uit Syrië er niet bij kunnen hebben. Die absoluut de poen niet hebben om er even een leger tegenaan te gooien en ook geen poen kunnen winnen bij het omverwerpen van het Syrische regiem.

In Syrië zelf zie je nu gewoon de welbekende gevolgen van een oorlog. Mensen worden beesten. Die leuke gasten waarmee Henk op de foto staat en waar hij zo'n leuke tijd in Syrië mee had, kunnen inmiddels – onafhankelijk van de kant die ze hebben gekozen – al de nodige moorden, martelingen en verkrachtingen op hun geweten hebben. Waar wij nog nadenken over een logische reden om in te grijpen, is hun logica alweer een jaar verdwenen.

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar trudynielsen1967@yahoo.com. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns