Uitschrijving?

Woensdag 13 maart werd er een nieuwe paus gekozen, hieperdepiep homofoob! Op tv was te zien dat het Sint-Pietersplein afgeladen was met juichende mensen. Ook in kranten werd lovend geschreven over de Argentijn Jorge Bergoglio, nu paus Franciscus I. In eerste instantie dacht ik, nadat ik de woorden van Sascha de Boer hoorde, dat er eindelijk eens iets gedaan zou worden aan kindermisbruik (binnen de kerk) door deze paus. Meneer Bergolio staat bekend als een beschermer van de zwakken. In 2007 sprak hij zich ook uit tegen kindermisbruik: “Kinderen worden mishandeld, verwaarloosd en genieten geen opleiding. Velen worden geprostitueerd en uitgebuit.” Meneer Bergolio noemde het zelf: “demografisch terrorisme”. 

Dit was niet wat ik verwacht had. Ik had verwacht dat paus Franciscus zich zou hebben uitgesproken tegen seksueel misbruik binnen de kerk wanneer hij het had over kindermisbruik. Nog steeds geen woord over pedoseksualiteit binnen de kerk. Géén woord over de Argentijnse aartsbisschop Edgardo Gabriel Storni die 47 priesterstudenten seksueel misbruikt zou hebben. Tja, als alle bisschoppen op de knieën met ogen dicht gebeden mompelen zien ze niet wat er in eigen gelederen gebeurt. Tot op heden heeft nog geen enkele paus iets over pedoseksueel misbruik binnen de kerk gezegd. Deze paus zal dat ook niet doen vermoed ik. Jammer.

Vaak wordt gezegd dat de kerk moet verjongen om hun geloof ook bij personen in de leeftijdscategorie 30- geïndoctrineerd te krijgen. Homoseksualiteit, euthanasie, abortus en anticonceptie zouden punten zijn waarop de kerk wellicht wijwater bij de wijn zou kunnen doen. Maar dat zal ook nu WEER niet gebeuren.

 “Laten we niet naïef zijn, we hebben het niet over een politieke strijd; het homohuwelijk is een destructieve ondermijning van het plan van God. Dit gaat niet om een leugentje om bestwil, maar over een leugen van de hoogste aard. Het legaliseren van het homohuwelijk is een plan om de kinderen van God te verwarren en om de tuin te leiden”, aldus de nieuwe paus over de legalisatie van het homohuwelijk in Argentinië. Frustrerend.

“Dieu, ce dépotoir de nos rêves, God, die vergaarbak van onze dromen”, schreef Jean Rostand, Frans bioloog en filosoof, in 1954. Al eeuwenlang schrijft de mens zaken die zij niet kunnen verklaren toe aan een hogere macht. Er wordt niks anders geduld dan het ene ware geloof. Maar ik geloof het allemaal niet meer. Hoeveel mensen geloven nog wel? Hoeveel actieve christenen heeft Nederland eigenlijk nog? Mensen die actief het geloof belijden, vaak naar de kerk gaan etc.? Er zijn een hoop gelegenheids-christenen ook wel de kerst-christenen, maar actieve zijn er niet veel, tenminste ik zie ze niet. Toch koppen kranten: “Wij hebben een nieuwe paus!” alsof het aanstellen van een nieuwe paus op ons allen slaat. Maar wanneer er misstanden aan het licht komen dan is het: “Zij hebben het gedaan!”.

Het christendom is te vergelijken met het Nederlands voetbalelftal. Kort door de bocht maar wel duidelijk. Wanneer er wordt gewonnen hebben “wij” het goed gedaan, wanneer er is verloren zijn “zij” idioten die niet kunnen voetballen. Het christendom is voor mij een rivaliserende voetbalclub. Ik ben er lid van, ik ben namelijk gedoopt, maar heb geen communie gedaan én ik ben geen supporter. Ik vermoed dat er velen zijn die hier hetzelfde over denken.

“Klinkt allemaal leuk en aardig, maar waarom heb je jezelf dan nog niet uitgeschreven?” Zoals eerder vermeld staat mij de kerk niet zo aan. Leuke club met dat naastenliefde en zo, maar de randvoorwaarden liggen mij niet. Op dit moment ben ik serieus aan het overwegen om mij uit te laten schrijven. Naar mijn weten schijnt dit nog best lastig te zijn. Dit is een horde die ik dan maar zou moeten nemen. Maar waarom heb ik deze horde nog niet eerder genomen? Is het laksheid of ben ik bang voor de gevolgen? Uitschrijving bij de kerk heeft meer gevolgen dan men in eerste instantie denkt. Formeel zou ik wanneer ik dood ga niet meer in de kerk begraven mogen worden. Zelf merk ik er weinig van maar mijn nabestaanden zullen het misschien lastig vinden. Ook zou ik niet meer kunnen trouwen in de kerk. Trouwen in de kerk hoeft voor mij niet meer, een aanstaande partner zou het wellicht wel willen. Vragen, vragen, vragen.

Natuurlijk zijn er ook positieve kanten aan de (Nederlandse) kerk. Missies naar achtergestelde gebieden om mensen daar een beter leven te gunnen. Collectes voor de minderbedeelden en als men tijdelijk geen onderdak heeft kan men altijd bij de kerk terecht. Voor mij wegen de “goede acties” niet op tegen de “slechte acties”. Des te meer, ik schrijf over de RKK, des te meer ik twijfel over mijn lidmaatschap. Ik ben er nog niet helemaal uit wat mij tegenhoud om over te gaan tot uitschrijving, laksheid of de gevolgen. Mijn vraag aan u: “Waarom bent u (nog) lid van de kerk?” Ik ben zeer benieuwd naar uw beweegredenen.  

Iedereen mag geloven wat hij/zij wil, maar houd vooral rekening met elkaar. Ik wens de paus alle succes, maak er wat van kerel, en houd jezelf en je volgers een beetje in de hand. Dan beloof ik dat ik de FOK!-users op de hoogte zal houden van mijn mogelijk besluit om de kerk te verlaten en geen beelden zal gaan bestormen. Over een aantal weken/maanden praten we verder. In nomine patris et filii et spiritus sancti.