Witte rook
De livestream van RTL draaide gisteravond al een uurtje naast me op mijn laptop: de kans was redelijk groot dat er witte rook zou komen en daar wilde ik wel eens live getuige van zijn. Live vanuit de huiskamer dan. De verkiezing van een nieuwe paus is toch een redelijk uniek moment en ik had er op dat moment dan ook geen moeite mee om regelmatig een blik op de schoorsteen te werpen. Maar er gebeurde dat uur eigenlijk gewoon helemaal niets, totdat...
Nee, niet totdat ik in mijn ooghoek de witte rook zag verschijnen om vervolgens snel het geluid aan te zetten om het gejuich te horen. Niets daarvan: het absolute moment van de witte rook heb ik gemist. De verbinding had wat vertraging waardoor ik het vernam door een nieuwsbalkje onderin beeld op de televisie. Daar zapte ik naar de NOS, waar ik te zien kreeg dat hét rookmoment net was geweest. Met een volgende blik op mijn laptop hoopte ik het moment te kunnen herbeleven, om het toch nog een beetje ‘live’ te hebben gezien. Maar nee: door naar de NOS te zappen en daar even te kijken naar de juichende mensenmassa op het Sint-Pietersplein, miste ik het moment ook op de laptop. Het zat me niet mee.
En het magische van die rookmomenten, van het verbranden van de briefjes, dat was er al een beetje af dit keer. De hele show rond het conclaaf, daarvoor kijken we namelijk. Of ik in ieder geval. De rituelen, het opgesloten zitten in de Sixtijnse Kapel, de absolute geheimhouding, én natuurlijk de kleur van de rook. Waar ik tot gisteren voor me zag dat er in de Sixtijnse Kapel een mooie open haard of iets dergelijks staat waar de briefjes in worden verbrand, weet ik nu beter: een krantenfoto had me laten zien dat er gewoon een simpele kachel was neergezet. Blikkerig, met koperkleurige buizen naar boven toe. Weg was de charme, de magie. Het zat me niet mee.
Wie uiteindelijk verkozen werd tot paus, dat maakte me overigens niet uit. Voor mij persoonlijk heeft de paus geen functie en van de kandidaten wist ik niets meer dan de overzichtjes die in de media waren verschenen. Voorkeur had ik dan ook niet. Franciscus I lijkt nu aardig begonnen met zijn eerste toespraak. Het Vaticaan lijkt de juiste, nieuwe stem te hebben gekozen. En nog een aardig vitale ook, dus het zal waarschijnlijk heel wat jaren duren voordat er weer witte rook nodig zal zijn. Kan er dan even een mooie open haard in de Sixtijnse Kapel worden geplaatst? Een poppenkast is het toch al, laten we het dan ook maar meteen goed doen.