Heleen van Royen en haar tennisleraar

Even met Moszkowicz, Moszkowicz, Moszkowicz, Moszkowicz en Moszkowicz gebeld: “Goedemorgen, de heer Moszkowicz in de buurt?”

Het maffiamaatje dat de telefoon opnam, vroeg mij om een ogenblik geduld. De heer Moszkowicz zat onder zijn bureau met de weduwe van een doodgeschoten collega, eveneens maffiamaatje en advocaat Evert Hingst. Bang voor de schandaalpers. Na enige tijd kreeg ik de onderwereldadvocaat aan de lijn. Hijgerig vroeg hij, wat ik van hem wilde. “Je gaat er niet op vooruit, Bram. Nadat je eerst aan de dijk bent gezet door die achterlijke televisiepresentatrice met dat blonde haar, ben je nu zelfs gedumpt door het afgelebberde wijf van een volkomen terecht overhoopgeschoten penose-advocaat. De weduwe Hingst.” Lacherig vertelde Bram dat hij het alleen maar met de weduwe Hingst had aangelegd omdat hij wel zin had in een geintje. Ik was niet onder de indruk: “Geintje? Geintje? Je zet gewoon jezelf voor schut. Dat wijf is zo stom, die denkt zelfs bij het begrip ‘befje’ nog niet aan dat witte dingetje dat je op je toga draagt.” De heer Moszkowicz verklaarde dat dat eigenlijk nooit een probleem was geweest omdat het er natuurlijk naar uitziet dat hij op korte termijn toch nooit meer een toga zal dragen, afgezien met carnaval. Daar had hij een punt, moest ik toegeven: “Tsja, daar valt geen speld tussen te krijgen. Maar het wordt zo’n sleur voor de weduwe Hingst. Van de ene zeer kwalijke onderwereldadvocaat naar de andere zeer kwalijke onderwereldadvocaat.” Bram Moszkowicz, penosepleiter te Amsterdam, stelde mij gerust. De liefdesaffaire was alweer over. De weduwe Hingst had Brammetje ingeruild voor een jeugdige tennisleraar. Beter zo.

Wel weer lullig voor Heleen van Royen. Want die zit nu zonder tennisleraar. Want die is hem dus gesmeerd naar voornoemde weduwe Hingst. Wordt wel lollig, trouwens. Heleen heeft De Telegraaf en de Privé voor de rechter gesleept. Wegens laster. Want die krant en dat roddelblad beweren dat Heleen op laaghartige wijze die tennisleraar van haar dochter heeft afgepakt, met gebruikmaking van vuige seksuele verleidingen. Klinkklare onzin, natuurlijk. Want met zo’n stem jaag je iedereen op de vlucht, dus ook die leuke en jonge tennisleraar. Daar is het gekreun van Navratilova en Williams echt helemaal niets bij. Geen plezierig gehoor voor een man.

Ook geen plezierig gehoor, trouwens, is de flauwekul die de conducteurs op de trein tegenwoordig door de trein laten schallen. Die kaartjesknippers moeten het van de NS-directie nadrukkelijk omroepen als de trein door een wonderlijke speling van het lot een keertje wél op tijd is. Dat vind ik zo raar… Ik heb nare gedachten. Aan het meisje van de bakker dat mij blij meldt dat er in het grof volkoren vandaag geen dooie muis zit. Of aan die juffrouw van de boekhandel dat ze vandaag boeken hebben met alle bladzijden in de juiste volgorde. Of die knul van de CoffeeCompany die mij blij laat weten dat mijn medium-latte vandaag is bereid met niet-bedorven melk. Zo schattig. De NS laat het via de conducteur weten als de trein op tijd is. Dan hebben die conducteurs op de Fyra wel een lekker makkelijk baantje: die treinen zijn al vijf jaar te laat. Lekker rustig, qua omroepen. Gisteravond trouwens enorm genoten van het Kamerdebat over de inspectierapporten over ProRail die in een soort ambtelijke Bermudadriehoek waren verdwenen. Maar op die belediging van volksvertegenwoordiger en reiziger daar kom ik dit weekend nog wel even terug.

Ook Beatrix is ernstig beledigd. Door die Roel Driesvink. Die zonnebanksportschoolmalloot heeft aangekondigd dat hij een nieuw volkslied gaat zingen. En dat neemt hij op met leden van het Metropole Orkest. Arme Trix. Heb je 33 jaar hard gewerkt om dat belachelijke land van ons een beetje bij mekaar te houden, krijg je dat. Een nieuw volkslied, in mekaar gerotzooid door die Roel Driesvink. Je kan zeggen van Trix wat je wilt, maar zo’n klap in het gezicht heeft ze niet verdiend.

Net als de consument. Die wordt ook aan de lopende band geschoffeerd. Door de Febo. Bekend van die smerige bamischijven en die slappe frieten. Het hoofdkantoor is deze week overvallen. Zijn de boeven er met de kas vandoor. Lijkt me heel terecht, als genoegdoening voor al die vette viezigheid die de consument daar door de strot wordt geduwd. Het schijnt trouwens dat de overvallers nog bijna van de sokken zijn gereden. Door een groep fietsers, die knetterstoned vol met pillen van stoeprand naar stoeprand slingerde. Die waren aan het trainen voor de Tour de France.