Geen bezuiniging op egoïsme

Zomaar een artikel in het Brabants Dagblad van afgelopen vrijdag. Normaal wordt er nog wel gereageerd op plaatselijk nieuws. Deze keer niet. Heel vreemd. Het bericht ging over het besluit van de Bossche woningcorporatie Zayaz om zeven woningbouwprojecten stil te leggen. In totaal 356 woningen. Onder de projecten ook één van de twee hostels voor verslaafde daklozen en het maatschappelijk hotel 'De Soete Moeder', waar kansarme jongeren een vak konden leren.

De reden is tweeledig. Enerzijds de maatregelen in het regeerakkoord. Anderzijds zal het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) vanaf 2014 geen garanties op leningen voor nieuwbouwplannen meer afgeven.

De maatregelen in het regeerakkoord met betrekking tot de verhuurdersheffing en de saneringsheffing kosten de woningcorporatie 10 miljoen euro, op een begroting van 80 miljoen. 10 miljoen is een hele berg huisjes.

Een stukje geschiedenis. De sociale woningbouw was bedoeld om de zwaksten in de samenleving nog een onderdak te bieden. Ik geef toe dat die huurmarkt in de loop van de jaren ook aardig scheef is gegroeid, maar in de kern zouden woningcorporaties wonen mogelijk moeten maken voor mensen die simpelweg geen huis kunnen kopen. In een verder verleden had je het dan over een onderklasse van arbeiders. Nu de gemiddelde 'arbeider' het al lang niet meer zo slecht heeft, hebben we het over de onderklasse van mensen die door allerlei oorzaken tijdelijk of structureel niet meer aan het arbeidsproces deel kunnen nemen.

Zayaz is altijd een voorbeeld geweest van een woningcorporatie die deze taak serieus is blijven nemen. Samenwerking en projecten met verslavingszorg, de Maatschappelijke Opvang, de GGZ en de gehandicaptenzorg. Beschermd wonen. Tijdelijke bewoning. Doorstroomwoningen. Hostels. Maar ook het beheer van de diverse gebouwen van de verschillende zorginstellingen.

Ik hoop dat burgers door hebben wat de effecten hiervan zijn. Ik hoop dat men begrijpt dat het Zayaz met dit beleid in feite onmogelijk wordt gemaakt om nog aan sociale woningbouw te doen. Hun hele doelstelling wordt feitelijk onderuit geschopt.

Nu weet ik dat voorlopig niet meteen alle woningcorporaties worden geraakt. Sommigen hebben nog wat reserves. Sommige meer dan een beetje. Toch gaat het ze de komende jaren enorm veel kosten en moet dit op den duur in de hele sociale woningbouw door gaan werken.

De verhuurdersheffing en de saneringsheffing voor woningcorporaties zijn alleen niet zulke aansprekende maatregelen. Daar hoor je niet zo veel gezeur over. Want wat had modaal en bovenmodaal Nederland de mond vol over de ziektekostenverzekering! Mensen die geen flikker uitvoerden hoefden maar twee tientjes te betalen! En wat is er toch een paniek onder modaal en bovenmodaal Nederland over het aanpakken van de HRA! Je bent toch wel zwaar de lul als je jezelf te barsten werkt voor die veel te dure hypotheek op dat veel te dure huis!

Wie had het ook alweer over nivelleren? In combinatie met de kortingen op de zorg, betekent dit simpelweg dat meer mensen letterlijk de straat op worden geschopt. Van de zorginstellingen worden dezelfde taken verwacht voor minder geld. Bezuinigingen in de AWBZ én op de WMO. Daar komt nu bij dat de sociale woningbouw nog minder woningen kan opleveren en nog minder kan anticiperen op het vlak van tijdelijke woonruimte. Met een Maatschappelijke Opvang waar de wachtlijsten alleen maar groeien en de doorstroom zal stagneren.

Maar goed. Dit interesseert duidelijk niet zo veel mensen. Een aantal zal allang opgelucht zijn dat er geen hostel in hun buurt komt. Ik verwacht eerder weer een hoop gezeur uit de wijk waar nog wel een hostel komt. Die zullen wel weer zwaar gepikeerd zijn, omdat zij er wel mee zitten.

Nee. Dat is geen verontwaardiging vanuit medeleven. Dat is weer puur egoïsme. Daar bezuinigen we in Nederland nog steeds niet op.

Als je interesse hebt, stuur dan een column van jouw hand naar pschouten@live.nl. Of stuur een PM. Je krijgt z.s.m. een reactie.

Eindredactie FOK!columns