Sterf, Sinterklaas sterf

Van de week kreeg ik van een goede vriend het mooie bericht dat Sinterklaas een hartinfarct had gehad. Een jubelstemming kwam over mij en ik hoopte dat het gelul met Sinterklaas nu eindelijk eens afgelopen zou zijn, maar helaas. Klaarblijkelijk, als er een dood gaat, staat een andere hulpsinterklaas weer op. Wat een enorme domper!

Ik heb een hekel aan Sinterklaas, een hartgrondige haat naar zijn persoon en waar de vieze kinderlokker voor staat. Het vreemde is overigens dat Michael Jackson werd vervolgd voor hetzelfde gedrag en Sinterklaas wordt hier in Nederland geëerd als een heilige. Ziekmakend vind ik het. Persoonlijk ben ik dan ook van mening dat het hele feest afgeschaft moet worden. Feitelijk slaat het toch nergens op dat we ieder jaar weer aan deze leugen meedoen.

Terwijl wij onze kinderen leren dat ze nooit mogen liegen, berust dit hele fenomeen op leugens en bedrog. Kinderen worden voorgelogen over het ‘feit’ dat de oude man bestaat. Als ze niet lief zijn krijgen ze van Piet een pak ransel met de roe en als ze dan nog niet goed luisteren gaan ze mee in de zak van Sinterklaas naar Spanje. Overigens een arbitraire leugen, we zeggen dat Sinterklaas uit Spanje komt, maar de Sint Nicolaas komt uit Turkije. Of om heel precies te zijn, het Byzantijnse Rijk. Dat ligt niet eens in de buurt van Spanje.

Wat mij ook tegen de borst stuit is dat er ieder jaar weer een enorme discussie opspeelt over Zwarte Piet. Dat eeuwige gelul over Zwarte Piet en zijn kleur, hij mag niet zwart zijn, want dat is racistisch. Grappig feit; : kinderen zien dat zwarte niet als ras of afkomst, alleen de volwassenen zien dat als ras. Daarbij zijn het over het algemeen ook de blanken die janken over het vermeende racistische tintje van dit feest. Ik vraag mij dan af, als wij als volwassen ieder jaar weer moeten zeiken en janken over de kleur van Zwarte Piet, waarom liegen we dan ieder jaar opnieuw tegen onze kinderen? Het lijkt mij nogal een hypocriete zetting, binnen de leugen die we vertellen, moeten we wel politiek correct blijven. Ik krijg ineens een inzicht, dit is precies hoe de politiek ook werkt. Liegen mag, als we de mensen binnen de leugen maar niet kwetsen. Vreemd alleen dat we onze kinderen hier uiteindelijk wel pijn mee doen en dat mag dan weer wel. Want hoe reageren de kinderen als we ze uiteindelijk vertellen dat de geweldige Sint Nicolaas helemaal niet bestaat? In de meeste gevallen zijn het tranen met tuiten en de vraag “hoe kan het dat hij niet bestaat mama? Jij zei toch dat hij echt was?” Volgens mij mogen we van geluk spreken dat kinderen niet reageren als volwassenen. Als ik als volwassene te horen krijg dat mijn ouders de afgelopen jaren willens en wetens tegen mij hebben gelogen, zonder dat daar ook maar één hoger doel mee gemoeid was, dan zou ik ze nooit meer vertrouwen. Zeker kan ik je melden dat ik ze dan ook niet meer zou willen spreken. Maar gelukkig, kinderen hebben niet door hoe erg we ze voor de gek houden en hoe weinig respect we ze geven met deze grove leugen.

Al met al, één al list en bedrog omtrent dit feest. En als je hier nou eens heel goed over nadenkt, kom je dan niet tot de conclusie dat we gestoord bezig zijn? Dat we dit feest beter kunnen afschaffen? Of moeten we ons laten leiden door de maatschappelijke druk die er met dit feest gepaard gaat? Tenslotte doet iedereen hier aan mee, dus je kunt toch niet achter blijven. Misschien moet ik wel een actiecomité beginnen om iedereen er van te overtuigen dat we dit feest van de kalender zouden moeten schrappen. En om er dan landelijk een einde aan te maken, laten we de Sint sterven aan een hartinfarct op de nationale televisie. Nog een laatste leugen om goed te maken wat we jarenlang fout hebben gedaan.