"Pics and it didn't happen"

De gevleugelde uitspraak “Pics or it didn’t happen!” is definitief ter grave gebracht. “Iedereen kan schilderen” van Ravensburger is veranderd in “Iedereen kan Photoshoppen” van Adobe, of welke interface daarvoor ook gekozen wordt. Het volstaat niet meer om een foto van jezelf online te plaatsen met die ene beroemdheid, een verhaal te vertellen over twee panda’s waarbij de ene panda de andere in de bek piste en meer van die volledig ongeloofwaardige gebeurtenissen, zelfs als het echt gebeurd zou zijn. De Photoshopgeneratie is voorgoed verpest. 

“Maar een foto hoeft ook niet écht te zijn… Hij moet gewoon mooi zijn!” Yeah, right. Dat werkt heel even online, maar echtheid scoort nog altijd hoger dan schoonheid, tieten uitgezonderd. Neem bijvoorbeeld online video’s, een net iets minder vergald medium omdat video’s voor de gemiddelde internetgebruiker lastiger te bewerken zijn dan een stilstaand plaatje. Het hoeft helemaal geen topkwaliteit te zijn, als het maar echt is: een lachende baby, een pissende panda, of een baardagaam op een iPad, iedereen kent ze wel. Wel even terugkomen naar deze column alsjeblieft, voor je net als ik uren blijft hangen om alle schattige baby- en dierenfilmpjes te zien.

Ook in de kunstwereld speelt de echtheidsfactor een grote rol. Vertel een kunstliefhebber dat hij naar een schilderij van Johannes Vermeer kijkt, en hij vindt het prachtig. Voeg wat details toe over Het Meisje met de Parel, zoals het gerucht dat het misschien zijn oudste dochter was, die het skateboard had uitgevonden toen ze uitgleed over een verfpallet, terwijl er net een paar boterballen op de grond vielen, en de kunstliefhebber bezwijkt. Vertel je hem echter dat het de bekende replica van Han van Meegeren blijkt te zijn, dan verliest de kenner minstens de helft van zijn aandacht. Vertel je hem daarna ook nog eens dat hij eigenlijk naar een poster uit de museumwinkel stond te kijken, dan kan je nog een flinke dreun op je neus verwachten ook. Mensen willen niet besodemieterd worden.

Voor wie het bovenstaande verhaal niet gelooft, is er een goede bron beschikbaar. Die gaat overigens alleen over de echtheidswaardering van Rembrandts, want de overige 60% van de bovenstaande alinea was verzonnen. Dat is ook weer zoiets: sinds er mensen zijn die zeggen dat UFO’s bestaan omdat het op internet staat, ben ik bezig met de petitie op sterfNiburusterf.nl. Die nieuwe site sterftelefoongidssterf.nl is daar een flauw aftreksel van, maar ik heb nog wat gephotoshopte afbeeldingen met een datum om dat te weerleggen. En nu we toch eenmaal met bronnen bezig zijn: geef het maar eerlijk toe als je ook één van die (klein)kinderen bent, die ten minste één van de verhalen van je (groot)ouders hebt gegoogled op waarheid. Maar zeg het hen alsjeblieft niet, het zou weleens hun hart kunnen breken.

Kortom, we hebben experts nodig die wijzelf als expert hebben erkend voor we nog maar iets van al die onzin in de wereld geloven. Waarom is dat geloof zo belangrijk om iets écht te kunnen waarderen? Om keihard: "Respect!" te roepen, voor de gedachte: "Dat wil ik ook maar dat zal me nooit lukken", of vanwege het gevoel dat Rembrandt eeuwen geleden met zijn neus op hetzelfde schilderij gedrukt stond? Vertel het maar als je weer eens besodemieterd bent door een geniale vervalsing van een foto, filmpje of verhaal. Maar zeg nooit dat je niet gewaarschuwd was, want dit is de nieuwe regel: “Pics AND it didn’t happen!”

P.S. Dit is een échte column, geschreven door de enige echte Neuskleuter.
P.P.S. Werkt het?